எழுப்புதல் பாவம்

(இன்று காலை இவ்வளவு விடிந்திருந்தாலும், இவள் கலையாத துயிலில் லயித்திருந்தாள்....கண்ட நெஞ்சம் பரவசமுற்று இப்படிப் பாடிற்று !!!!)

விடிந்தது கூடத் தெரியாமல் - இவள்
வியர்வை வழிந்திடத் துயில்கின்றாள்
முடிந்தது இரவென அறியாமல் - புது
முகையினைப் போலிவள் துயில்கின்றாள்
நெடுந்தொலைவான இரவினிலே - இருள்
நீட்டிக் கிடந்தவப் பொழுதினிலே
உடலால் மின்னிய ஊமையினாள் - இவ்
உலகம் மறந்து தூங்குகின்றாள் !

பள்ளி எழுச்சியைப் பாடிடவும் - இவள்
பவள விழிநகை பார்த்திடவும்
துள்ளி எழுந்திவள் நடைபயில - இடை
துவங்கும் நாட்டியம் கண்டிடவும்
கொள்ளை இரவினில் ரசித்தவர்க்கு - இக்
கொடிய காலையில் நேரமில்லை
பிள்ளை போலத் தூங்குகிறாள் - தன்
பீடை மறந்து தூங்குகிறாள் !

இரவை ஈரம் செய்திருந்தாள் - அதில்
இன்பம் கண்ட மனிதரெலாம்
பரவும் காலைப் பொழுதினிலே - தன்
பணியை வாழ்வைப் பார்த்தபடி !
விரவிய ஈரம் காயவில்லை - இவள்
விருந்திட்ட இன்பம் தீரவில்லை பிரிவினையால் இவள் வருந்தவில்லை - தினம்
புலர்வதும் புணர்வதும் முடிவதில்லை !

ராத்திரி நேரத் தேவதையாள் - பலர்
ரசிப்புக்கு மட்டும் தேவையினாள் !
பூத்திருக்கின்ற மல்லிகையாள் - வாடிப்
புதிதாய்த் தேயும் தன்மையினாள் !
கோத்திடும் மீனினக் கூட்டத்திலே - தன்
கொள்கையில் மின்னும் அம்புலியாம் !
பார்த்து ரசித்திடத் தூங்குகிறாள் - இப்
பாவையை எழுப்பல் பாவமன்றோ !!!!

-விவேக்பாரதி