இசை

இசைக்கு உயிருண்டா எனில் உண்டென்பேன்
நம்முள் வெறும் காற்றாய் அலையும் காற்று
குழலின் துளையில் இறங்கி கலைஞன்
விரல்கள் துளையைத் தடவ இசையாகிறது
உயிரொலியாய் பிணிக்கும் அருமருந்தாய்
நாதஸ்வர இசைகேட்டு பயிர்களும் நேர்த்தியாய் வளர
பின் அந்த இசை போவதெங்கே போவதெங்கே
காற்றிலே கலந்து சங்கமம் அதைப் பிடித்து
இசைத்தட்டாக்க .... அழியா இசை ஆகிறதே
கலைஞனும் சிரஞ்சீவியாகிறான் அங்கே!