இப்படிக்கு… இதன் கீழ்

இப்படிக்கு…! இதன் கீழ்

“இப்படிக்கு” இந்த வார்த்தையை அடிக்கடி உபயோகப்படுத்தி கடிதம் எழுதி இருப்பீர்கள் ஒரு காலத்தில், அதாவது தற்போது ஐம்பது வயதுக்கு மேற்பட்ட வயதுடையவர்களால்.
அன்று கடிதம் எழுதும் வழக்கம் எல்லோரிடமும் இருந்தது, அது எந்த உணர்வுகளை பிரதிபலித்து (காதல், பாசம், பணம், கடுமை,) எழுதப்பட்டிருந் தாலும் முடிவு என்னவோ ‘இப்படிக்கு’ ‘உங்கள் அன்புள்ள’, ‘பிரியமுள்ள’, ‘பாசமுள்ள’, இப்படித்தான் முடிப்பார்கள்.
இன்றும் “இப்படிக்கு” இருக்கத்தான் செய்கிறது, அலுவலக கடிதம், அரசுக்கு கோரிக்கை கடிதம் இவைகளில் ‘இப்படிக்கு’ என்றுதான் இடது ஓரம் கீழ்புறமாய் முடித்து அதற்கு பின் ‘உங்கள் உண்மையுள்ள’ என்று முடிக்கிறோம். அவைகளும் கூட கடிதம்(காகிதம்) வழியாக சமர்ப்பிதில்லை. இணைய தளம் வழியாக சமர்ப்பிக்கிறோம்.

இப்படிக்கு…! நமக்கு அந்த காலத்தில் சொல்லி சென்ற கதைகள்தான், கடிதம் வழியாக எத்தனை எத்தனை?
திருமணம் முடித்து ஓரிரு வாரங்களில் பிழைப்புக்காக வெளியூர் சென்று விட்ட கணவனுக்கு, இவளை சுற்றியுள்ள உறவுகளுக்கு தெரியாமல் (மாமனார், மாமியார், மச்சினியார், இன்னும் பலர்) தெரியாமல் தன் கணவனுக்கு இரகசியமாய் எழுதி (பல பல விசயங்கள்) அதுவும் தட்டு தடுமாறி (யாராவது பார்த்து விடுவார்களோ? என்னும் பதட்டமாகவும் கூட இருக்கலாம்) முடிவில் அவள் “இப்படிக்கு” என்று எழுதியபின் அடுத்து என்ன எழுதலாம் என்று எண்ணி தவிக்கும் தவிப்பு இருக்கிறதே? அடடா..! அன்புள்ள, பிரியமுள்ள, இன்னும் என்னென்னமோ அவள் மன கிலேசத்துடன் எழுதிய கடிதங்கள்.
அதே பெண் இரண்டு மூன்று வருடங்கள் ஓடியிருந்த பின்பு கையில் குழந்தையுடன் எழுதும் கடிதம் உங்க பையன் (அ) பெண் இப்படி செய்கிறாள், அப்படி செய்கிறாள், என்று இவர்கள் இருவர் பெற்ற குழந்தை “புராணங்களாக வே” கடிதம் எழுதி இப்படிக்கு என்று முடித்து “உங்களை எதிர்பார்க்கும் மகள் அல்லது மகனுடன் நானும்” என்று முடிப்பாள்.
வருடங்கள் ஓட ஓட அவள் தன் கணவனுக்கு எழுதும் கடிதங்களில் அனுபவமும், நிதானமும் வெளிப்பட்டு என்ன செய்யவேண்டும்? என்ன செய்யப் போகிறோம் என்னும் கருத்துக்களை முன் வைத்து கடிதத்தை எழுதி விட்டு “இப்படிக்கு” எழுதிய பின் “அன்பு மனைவி” ஏன்று முடிவுரையில் முடிப்பாள்.
இந்த கடிதங்கள் ‘பெண்பாலை’ பற்றி குறிப்பிடுவதால் இப்படி இருந்தாலும், ஆண்பாலும் இதே உணர்வுகளுடன் தான் மனைவிக்கு கடிதம் எழுதுகிறான். அதாவது திருமணம் முடிந்து அவளை விட்டு பிரிந்த ஏக்கத்தில் அவனது விரகதாபம், காதல் இவைகளை வெளியிட்டு எழுதியவன் “இப்படிக்கு” என்றும் அல்லது எப்பொழுதும் உன் நினைவுடன்” என்று முடிப்பான். வருடங்கள் செல்ல செல்ல வாழ்க்கையின் குடும்ப சிக்கல்கள் வெளிப்பட ஒவ்வொரு கடிதத்திலும் மனைவியை குற்றம் சாட்டியோ, அல்லது வேண்டியோ ( எல்லாம் உன் பையனுக்கு நீ கொடுக்கற இடம், அவனை கொஞ்சம் கண்டிச்சு வை) இப்படிப்பட்ட கருத்துக்களுடன் கடிதம் எழுதினாலும் மறக்காமல் இப்படிக்கு “உன் அன்பு கணவன்” என்று முடிப்பான்.
இது போன்ற “இப்படிக்கு” கடிதங்கள் அன்று குடும்பத்தை கணவன் ஒரு பக்கமாகவும், மனைவி ஒரு பக்கமாகவும் வசித்தாலும், அவர்கள் இருவருக்குள் பரிமாறப்படும் கடிதங்கள் வாயிலாகவே குடும்பம் என்னவோ முன்னேறி அமைதியாக சென்று கொண்டுதான் இருந்தது.
இதே போல் இப்படிக்கு என்று முடிவடையும் கடிதங்களில், பெற்றோரிடம் பணம் கேட்டு எழுதும் கடிதங்கள் உங்கள் அன்பு மகன் (அ) மகள் என்று முடியும்.
பணம் அனுப்ப தாமதமாகும் போது “இப்படிக்கு” ‘உங்களது பதிலை விரைவாய் எதிர்பார்க்கும்’ என்று முடிப்பார்கள்..
‘இப்படிக்கு’ அலுவலக ரீதியிலான கடிதங்கள் அல்லது விண்ணப்பங்கள் என்று வைத்துக்கொள்வோம் முதலில் விடுமுறை விண்ணப்பம் ( பொய்யாய் விடுமுறை விண்ணப்பித்து விட்டு) “இப்படிக்கு” ‘உங்கள் உண்மையுள்ள’ என்று முடிப்போம்.
இன்னும் கொஞ்சம் பேர் வேலைசெய்யும் இடத்தில் (அட்ஜெஸ்ட் மெண்ட்) மேல்பட்டவர்களை கவர்வதற்கு “இப்படிக்கு” “தங்களின் கீழ்படிதலுள்ள” என்று முடிப்போம்.
மாணவனாய் அல்லது மாணவியாய் விண்ணப்பத்தை பள்ளியின் ஆசிரிய, ஆசிரியைக்கு அனுப்பும் போது “இப்படிக்கு” “கீழ்படிதலுள்ள” என்று முடிப்பார்கள். உண்மையில் அப்படி இருப்பார்களா? என்று தெரியாது.

ஆனால் ஒன்று, “இப்படிக்கு” அதன் கீழ் எழுதப்படும் வார்த்தைகள் எழுதப்பட்ட கடிதத்தின், எழுதியவர்களின் உணர்வுகளை மேற்கோள் காட்டும் வகையில் அன்று இருந்தது உண்மை.
என்றாலும் சில விதிகளின்படி அலுவலகம் என்றால் ‘இப்படிக்கு’ கீழ் இப்படித்தான் குறிப்பிடவேண்டும்” என்றும், ஒரு வரைமுறை வைத்திருந்தார்கள். அது பெரும்பாலும் “கீழ்படிதலுள்ள” என்றுதான் முடியும், இன்னும் சிலர் அதை விரும்பாமல் இப்படிக்கு “உண்மையுள்ள” என்று வெளிப்படுத்துவாரகள்.
“உங்கள்” அல்லது தங்களின் எல்லாம் அவரவர்களின் மன ஊணர்ச்சிகளின் வெளிப்பாடாகத்தான் இப்படிக்கு” கீழ் எழுதப்பட்டிருக்கும்.
இப்படிக்கு..!
அன்று எத்தனை எத்தனை உணர்வுகளை கடிதங்கள் எழுதுகையில் “இப்படிக்கு” முடிவுரையின் கீழ் எழுதப்பட்ட வார்த்தைகள் எழுதியவர்களின் உணர்வுகளை வாசித்த மனிதர்களுக்கு கொடுத்தன என்பது மிகையான கருத்தல்ல.
இன்று கடிதங்கள் வரைவது குறைந்து போனதால் என்னவோ “இப்படிக்கு” கீழ் எழுதும் உணர்வு வாக்கியங்களும் குறைந்துதான் போயின. அடுத்து வார்த்தை சுருக்கம் என்னும் எண்ணத்தில், எழுதியவர்களின் உணர்வுகளை எடை போட முடியாமல் “கடனே’ என்று குறிப்பிடப்படுவதால் சில நேரங்களில் அது கூட எழுதப்பாடாமல் குறைந்து சென்று கொண்டே இருக்கிறது என்பதும் உண்மை.