விடைபெறும் சூரியன்

சூரியன் விடைபெற
போகிறான்
அடி வானம்
முகம் சிவக்க
மேகங்கள் உடல் கறுக்க
அன்று மலர்ந்த
பூக்கள் இதழ் வாட
அதனை ஏந்தி
நின்ற செடி கொடிகள்
இடை மெலிய
சோக சித்திரமாய் அனைத்தும்!
ஆனால்
ஆவலுடன் சூரியனை
தனக்குள் வாங்க
ஆர்ப்பரிப்புடன் கடலைகள்
மட்டும்..!

மேலும்

அவளுக்கென்று காத்திருக்கும் குடும்பம்

டாக்டர் ரேவதி ! யெஸ் என்று நிமிர்ந்தவளிடம் எதிரில் நின்ற இருவரில் ஒருவர் விசிட்டிங் கார்டு ஒன்றை நீட்டி பத்திரிக்கையில் இருந்து வர்றோம், இன்னைக்கு ஒன்பது மணிக்கு எங்களுக்கு இண்டர்வியூ கொடுக்கறீங்கன்னு சொல்லியிருக்கிறீங்க. யெஸ்..யெஸ், உட்காருங்க இப்பவே ஆரம்பிச்சுக்கலாமா? ஒரு அஞ்சு நிமிசம் உங்களை போட்டோ எடுத்துக்கறோம், பல்வேறு கோணங்களில் படம் எடுத்துக்கொண்டனர். பின் எதிரில் உட்கார்ந்து கேள்விகள் கேட்க ஆரம்பித்தனர்.
கேள்விகள் முடிந்த பின் மேடம் இப்ப உங்க சொந்த வாழ்க்கையை பத்தி கொஞ்சம் சொல்லுங்க? எதற்கு என்று ரேவதி புருவத்தை உயர்த்த உங்களை பற்றி நாங்கள் அ

மேலும்

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

அப்படியும் இப்படியுமாய்
கழியும் இந்த இரவுக்குள்
நான் என்னதான் செய்ய?

வாகன ஒலிகள் மீறி கேட்கும்
வாசல்கள் பெருக்கும் சப்தம்
விடிந்திருக்கும்...

உறக்கத்தின் நாபிச்சூடு
நெற்றியில் விழுகிறது.
காக்கைகள் கரைகின்றன.
விடிந்தே இருக்கலாம்.

ஓரக்கண்ணை உயர்த்தி
வலியூட்டும் வெளிச்சம் சிந்திய
கூரையின் ஓட்டை வழியே
குறுகுறுப்புடன்
உற்றுப்பார்க்கும்போது

நின்ற இடத்திலேயே
நின்றுகொண்டு
துயில்கொள்ளும் பரிதி.
விடிந்தேவிட்டது.

சட்டென்று எழுகையில்
அறையும் வல்லிருள்.
கனவென்று தெரிந்ததும்
எத்தனை வெட்கம் வருகிறது
இந்த தூக்கத்திற்கு.

மேலும்

பொங்கி அடங்கிய சலனம்
தலையை சிலுப்பிக் கொண்டேன். கொஞ்சம் எண்ணெய் எடுத்து இரு கைகளிலும் தேய்த்து தலை முடிக்குள் விரலை நுழைத்து மெல்ல தலையை நீவி விடும்போது கண்கள் மெல்ல சொக்கியது. கண்ணாடி முன்னால் நின்று பார்த்தேன். நாற்பது வயதாகியது போல தோன்ற வில்லை. ஓரிரு நரை முடிகள் மட்டும் நெற்றியின் ஓரங்களில் தென்பட்டது. அது ஒன்றும் வயதானவனாக காட்டவில்லை. தள்ளி நின்று பார்த்தேன். நன்றாகத்தான் இருக்கிரேன். “அகல்யா” என்னிடம் பழகுவதற்கு என்னுடைய தோற்றம் கூட காரணமாக இருக்கலாம். முகத்தில் புன்னகையை வரவழைத்துக்கொண்டு கண்ணாடி முன் நின்று மீண்டும் ஒரு முறை அழகு பார்த்தேன்.
“டாடி” மகள் என் அருகில் வந்து நின்று அவள

மேலும்

அனுபவங்கள்

நீண்ட நாள்
ஊறி கிடந்த
நினைவுகளை அலசி
துவைத்து காய
வைத்து பார்த்தேன்.
அதற்குள் ஆயிரம்
கிழிசல்கள்
இத்தனை கிழிசல்களை
வைத்து தான் இத்தனை
காலம் ஓட்டியிருக்கிறேன்

கிழிசல்கள் என்பது
அனுபவங்கள் என்று
உணர்ந்து கொண்ட்தால்

கிழிசல்கள் தவிர்த்து
மிச்சம் இருப்பதை வைத்து
வாழ்க்கையை ஓட்டிகொள்ளலாம்

இறைவனோ இயற்கையோ
பிறக்கும்போது
ஒரு முறைதான்
கொடுக்கிறான்

மேலும்

________:__:_____:_____::______:___

உங்களைத்தான்...

ரொம்ப அவசரமா...

இல்லையே. அப்போ கொஞ்சம் இருங்க.

உங்ககிட்ட பேசணும் போல் தோணுது.
நீங்க என்னை புரிஞ்சுக்க முடியும்.

அப்படியொண்ணும் பெரிய ஆளும் நான் கிடையாது. ரொம்ப சராசரி பொண்ணுதான்.

கல்யாணமா?

அது ஆச்சு. ரெண்டு குழந்தைகள் கூட உண்டு. செக்கச்செவேல்னு....எட்டாம் கிளாஸும் நாலாம் கிளாஸும் படிக்கரங்க. டான் போஸ்கொல.

பெரிய ஸ்கூல்தான். இவருக்கு நல்ல வேலை. நல்ல சம்பளம். அதான்.

அவர் சம்பளமா?  தெரியலை.
இந்த 3BHK அபார்ட்மெண்ட், கார், புடவை, நகை... எனக்கு அவ்வளவுதான் தெரியும்.

நான் கிராமத்து பொண்ணுதான். ஆனா வெகுளியெல்லாம் இல்ல

மேலும்

புது புது கனவுகள்

கனவினை கான,
சிறகுகள் விரித்தேன் !!

சிறகுகள் மிதக்க,
இலக்குகள் புலர்ந்தது !!

இலக்கினை எட்ட,
படபடத்த சிறகுகள் !!

தளர்வினை கொண்டு,
தனிந்தது கீழே !!

சிறகுகள் அகல,
தடைகள் உடைந்தது !!

முயற்சிகள் வெல்ல,
உயர்ந்தது மேலே !!

எல்லையை எட்டிட,
மகிழ்ச்சியில் மிதந்தது!!

மகிழ்ச்சியின் நீட்சியில்,
பிறந்தது புதுக் கனவு!!!

உங்கள்
தௌபீஃக்

மேலும்

இன்னைக்கி ஒரு முடிவு எடுக்கணும்டா என்று போனை வைக்கும்போது காமாட்சி இப்படி உறுதிபட தீர்க்கமாய் சொன்னது உண்மையாகவே பீதியை கிளப்பியது.

சொன்னதுபோலவே சாயந்திரம் நேரே வந்துவிட்டான்.

உனக்கு ஒரு நல்ல செய்தி. அதான் நேர்ல வந்தேன். இப்போ நாம  அப்படியே காரியத்தை ஆரம்பிக்கணும்.

காரியமா? என்றேன்.

சரி...பூதத்துக்கு பேய் பிடித்து விட்டது. போடாமல் போகாது என்பதை மனம் புரிந்து கொண்டது.

இப்போ நீ எழுதி எழுதி என்ன செய்யற.?

சும்மா நெட்ல போட்டு வச்சுக்குவேன். அப்பறம் லிங்க் பார்வார்ட் பண்ணி அடுத்தவங்களுக்கு படிக்க அனுப்புவேன்.

படிப்பாங்களா?

ம்ம்...படிங்கன்னு சொல்வேன்.  படிக்கறேன்னு சொல்வாங்க.

மேலும்