சுட சுட மீன் வறுவல் இங்கு கிடைக்கும்

ஓடும் நீரில்
வெள்ளி காசுகளாய்
சூரிய வெளிச்சத்தில்
மின்னி மறைந்து
செல்கின்றன மீன்கள்
கூட்டம்

அதனை அள்ளி
செல்ல
வலையை வீசி
காத்திருக்கும்
மீனவர்கள்

“சுட சுட மீன் வறுவல்”
இங்கு கிடைக்கும்
தப்பும் தவறுமாய்
எழுத்து பிழைகளுடன்
சுவரொட்டி

அருகருகே வரிசையாய்
அடுப்புகள் எரிய

அடுப்பின் மேல்
வாணலியில்
கொதிக்கும்
எண்ணெயில்


இரத்த சிவப்பாய்
பூசி மெழுகிய
மீன்களை
அள்ளி போட்டு
எடுத்து கொடுத்து
கொண்டிருக்கும்
பெண்கள்

சப்பு கொட்டி
புசித்து கொண்டும்
எதிர்பார்த்தும்

இலையுடன்
காத்து நிற்கிறது
மக்கள் கூட்டம்

மேலும்

சுட சுட மீன் வறுவல் இங்கு கிடைக்கும்

ஓடும் நீரில்
வெள்ளி காசுகளாய்
சூரிய வெளிச்சத்தில்
மின்னி மறைந்து
செல்கின்றன மீன்கள்
கூட்டம்

அதனை அள்ளி
செல்ல
வலையை வீசி
காத்திருக்கும்
மீனவர்கள்

“சுட சுட மீன் வறுவல்”
இங்கு கிடைக்கும்
தப்பும் தவறுமாய்
எழுத்து பிழைகளுடன்
சுவரொட்டி

அருகருகே வரிசையாய்
அடுப்புகள் எரிய

அடுப்பின் மேல்
வாணலியில்
கொதிக்கும்
எண்ணெயில்


இரத்த சிவப்பாய்
பூசி மெழுகிய
மீன்களை
அள்ளி போட்டு
எடுத்து கொடுத்து
கொண்டிருக்கும்
பெண்கள்

சப்பு கொட்டி
புசித்து கொண்டும்
எதிர்பார்த்தும்

இலையுடன்
காத்து நிற்கிறது
மக்கள் கூட்டம்

மேலும்

சினிமா கசக்கிறது

பரபரப்பாய் இயங்கி கொண்டிருந்த “நூற்பாலையில்” நான்கைந்து பெண்களாய் வேலை செய்து கொண்டிருக்கும் போது ‘பாவாயி’ ஒரு சினிமாவில் வந்த வசனத்தை உரக்க சொன்னாள்
யாருடி சொன்னா? எந்த படத்துல?.. பக்கத்தில் பஞ்சை பிரித்தபடி கேட்டு கொண்டிருந்த செங்கமலம் இவளிடம் கேட்டாள்
போனவாரம் வந்துச்சு பாரு, நாகராசன் நடிச்ச படம், அதுல கதாநாயகிய பார்த்து இப்படி கேப்பாரு.
எப்படி போனே? நாம் எல்லாரும் ஒண்ணாத்தானே இருந்தோம், கூட்டத்தில் ஒருத்தி வியப்பாய் கேட்டாள்.
க்கூம்… அன்னைக்கு மதியானம் வயித்து வலி வந்து படுத்துகிட்டிருந்தன் பாரு, கூட்டிட்டு போற வேன் வந்து, நீங்க எல்லாம் என்னை உட

மேலும்

எங்கு போனாய் நண்பா !

நான் யார் ? இந்த எண்ணத்துடன் தமிழ்நாட்டின் மேற்கு மலை தொடரின் அடிவாரத்தில் ஐம்பது அறுபது குடிசை வீடுகளே காணப்படும் இந்த ஊரின் அருகே ஆற்றங்கரையோரம் அமைதியாய் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நதியின் அழகை இரசித்தபடி அமர்ந்திருக்கிறேன்.
இந்த அமைதியான சூழலில் எப்பொழுதுமே உட்கார்ந்து இயற்கையை இரசிப்பது எனக்கு பிடிக்கும்.
ஆனால் இந்த நதி ! பார்க்க அமைதியாய் இருந்தாலும் குணம் மிக மோசமானதுதான் என்னை பொறுத்தவரை. ஒவ்வொரு முறையும் நான் நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்னால் கண்ட இந்த நதியின் ஆக்ரோசத்தை காண்பதற்காகவே அடிக்கடி வந்து, வந்து சென்று கொண்டிருக்கிறேன்.
சிறு வயதில் அதாவது பதினே

மேலும்

எங்கு போனாய் நண்பா !

நான் யார் ? இந்த எண்ணத்துடன் தமிழ்நாட்டின் மேற்கு மலை தொடரின் அடிவாரத்தில் ஐம்பது அறுபது குடிசை வீடுகளே காணப்படும் இந்த ஊரின் அருகே ஆற்றங்கரையோரம் அமைதியாய் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நதியின் அழகை இரசித்தபடி அமர்ந்திருக்கிறேன்.
இந்த அமைதியான சூழலில் எப்பொழுதுமே உட்கார்ந்து இயற்கையை இரசிப்பது எனக்கு பிடிக்கும்.
ஆனால் இந்த நதி ! பார்க்க அமைதியாய் இருந்தாலும் குணம் மிக மோசமானதுதான் என்னை பொறுத்தவரை. ஒவ்வொரு முறையும் நான் நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்னால் கண்ட இந்த நதியின் ஆக்ரோசத்தை காண்பதற்காகவே அடிக்கடி வந்து, வந்து சென்று கொண்டிருக்கிறேன்.
சிறு வயதில் அதாவது பதினே

மேலும்

எங்கு போனாய் நண்பா !

நான் யார் ? இந்த எண்ணத்துடன் தமிழ்நாட்டின் மேற்கு மலை தொடரின் அடிவாரத்தில் ஐம்பது அறுபது குடிசை வீடுகளே காணப்படும் இந்த ஊரின் அருகே ஆற்றங்கரையோரம் அமைதியாய் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் நதியின் அழகை இரசித்தபடி அமர்ந்திருக்கிறேன்.
இந்த அமைதியான சூழலில் எப்பொழுதுமே உட்கார்ந்து இயற்கையை இரசிப்பது எனக்கு பிடிக்கும்.
ஆனால் இந்த நதி ! பார்க்க அமைதியாய் இருந்தாலும் குணம் மிக மோசமானதுதான் என்னை பொறுத்தவரை. ஒவ்வொரு முறையும் நான் நாற்பது வருடங்களுக்கு முன்னால் கண்ட இந்த நதியின் ஆக்ரோசத்தை காண்பதற்காகவே அடிக்கடி வந்து, வந்து சென்று கொண்டிருக்கிறேன்.
சிறு வயதில் அதாவது பதினே

மேலும்

நதியின் காதல்

பூமியில் வளைந்து
நெளிந்து
பாம்பை போல்

விரைந்து சென்று
கொண்டிருக்கிறாள்
நதி ஆனவள்

இவளின் காதலை
எவரும் அறியார்

காதலன் சூரியன்
கோபத்தில்
மேகத்தில் தன்னை
பிரித்து பூமிக்கு
அனுப்பியும்

அவனை
அடைவது லட்சியம்

தன்னை அவனிடம்
அடைக்கலம் கொடுக்க

விரைந்து
சென்று கொண்டிருக்கிறாள்
கடலை நோக்கி

அவள் தான்
இவள் மனம்
அறிந்து

அவளை உள்
அழைத்து அணைத்து

அவனிடம் சேர்த்து
வைப்பதால்..!

மேலும்

புதிதாய் பிறப்போம்

“குமாரி ராதா” அவர்கள் நம்முடைய நிறுவனத்துக்கு கிடைத்த பெரும் சொத்து. அவரின் அறிவுக் கூர்மையும், திறமையும் நம் நிறுவனத்தை உச்சத்தில் நிறுத்தியிருக்கிறது என்றால் அது மிகையில்லை. மேடையில் பேசிக்கொண்டே போனார் நிறுவனத்தின் உரிமையாளர் சண்முகம்.
அருகில் உட்கார்ந்திருந்த ராதாவுக்கு சங்கடமாக இருந்தது. இருக்கையில் இருந்தவாறு நெளிந்தாள். எழுந்து “ப்ளீஸ்” கொஞ்சம் நிறுத்துங்கள் என்று சொல்ல வேண்டும் போல் இருந்தது. ஆனால் நாகரிகம் கருதி பல்லை இறுக்க கடித்து சூழ்நிலையை சமாளிக்க முயற்சி செய்தாள்.
அவரையும் குறை சொல்ல முடியாது. அரசு வேலையில் இருந்த ராதாவை மூழ்கிக் கொண்டிருந்த நிறுவனத்தை

மேலும்

அறிவின் சாரம் குறைத்து,
மெல்ல
முதுகிற்கு பாரம் சேர்த்தது !

சொல்லிலே காரம் கூட்டி,
இல்ல
உறவிற்கு நேரம் குறைத்தது !

அமைதியை பேரம் பேசி
வெல்ல,
ஆணையிட வீரம் வீசியது !

பொறுப்பெனும் தாரம் வந்து,
உள்ள
விருப்பு வெறுப்புகளை தூரம் வீசியது !

பணமெனும் கோரம் வந்தது,
நல்ல
குணமோ சற்று ஓரம் சென்றது !

- நா முரளிதரன்

மேலும்

==================================

அரவணைக்க​ அன்னையில்லை
பிறந்து விட்டோம்
அனாதைகளாய்..

வலிகள் சொல்ல​ வார்த்தையில்லை
அலறுகின்றோம்
ஊமைகளாய்..

சிறகிருந்தும் வழிகளில்லை
சிக்கிக் கொண்டோம்
அகதிகளாய்..

வர்ணங்களால் பூசப்பட்டோம்
வாழ்க்கை மட்டும்
வெறுமைகளாய்..

ஒட்டை விட்டு வெளிப்பட்டும்
மாட்டிக்கொண்டோம்
கைதிகளாய்..
வணிகக் கைதிகளாய்..


உணவுக்காக​ப் பெருக்கப்பட்டோம்
கொடும் அறிவியலால்
வளர்க்கப்பட்டோம்...

இயற்கை முரணில்
வளர்ச்சி காணும்
சுயநலம்தான்
உங்கள் பகுத்தறிவா?

சிந்திப்பீர் மானிடரே!

உடம்பில் வளரும்
புற்று போல்தான்
இயற்கை கெடுத்தே
காணும் வளர்ச்சி..

ஆதலால்..

வேண்டுகின்றோம் உங்களிடம்..
இ

மேலும்