தாமோதரன்ஸ்ரீ - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
| இயற்பெயர் | : தாமோதரன்ஸ்ரீ |
| இடம் | : கோயமுத்தூர் (சின்னியம்பா |
| பிறந்த தேதி | : 07-Aug-1966 |
| பாலினம் | : ஆண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 29-Jul-2017 |
| பார்த்தவர்கள் | : 2741 |
| புள்ளி | : 493 |
இரண்டாயிரத்து பதினாலில் சிறுகதைகள்.காம் ல் எழுத ஆரம்பித்தவன்,தொடர்ந்து வலைத்தமிழ்,பனிப்பூக்கள்,தமிழ் பிரதிலிபி,மின்சுவடி,இவைகளில் சிறு கதைகள்,கவிதைகள்( கவிதை என்று நினைத்துக்கொள்கிறேன்) கட்டுரைகள்,சிறுவர் கதைகள், மழலை பாட்டு இவைகளை எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.எனது கதை "கூச்சல்கள் கூட சுகமே", "வழி மாறிய சிந்தனை" இரு கதைகளை தின மலர் வார மலர் வெளியிட்டிருக்கிறது.
பாக்யா வார இதழ் "நான் என்னை அறியாமல்" என்னும் சிறு கதையை வெளியிட்டுள்ளது.
தினமலர் வாரமலர் "டீச்சர்" என்னும் கதையை ஆசிரியர் தின சிறப்பு என்னும் தலைப்பில் வெளியிட்டுள்ளது.
சிறு கதை ஒன்று இளங்கலை ஆங்கில இலக்கிய மாணவியால் ஆராய்ச்சி கட்டுரை சமர்ப்பிக்க எடுத்து கொள்ளபட்டிருக்கிறது.
மஹாராஸ்டிரா அரசு ஐந்தாம் வகுப்பு தமிழ் பாடத்தில் எனது சிறுவர் சிறுகதை ஒன்றை சேர்த்துள்ளது.
குவிகம் இலக்கிய குழுவால், அவர்கள் பதிப்பகத்தில் பிரசுரிக்க இருபது குறுநாவல்கள் தேர்ந்தெடுத்ததில் எனது குறு நாவல் ஒன்றையும் தேர்ந்தெடுத்துள்ளது (பரிசும் கிடைத்தது)
பறி கொடுத்த பணம்
கோயமுத்தூர் அவினாசி சாலையில் அமைந்துள்ள அந்த தேசியமாக்கப்பட்ட வங்கியில் காலை நேர பரபரப்பு தொற்றிக்கொண்டது. வாடிக்கையாளர்கள் உள்ளே வரத்தொடங்கி விட்டார்கள். பத்து மணிக்கு வங்கி சேவைகள் ஆரம்பிக்க வேண்டும். மணி.9.45.தன்னுடைய நாற்காலியில் உட்காரப்போன ‘காசாளர் கணேசன்’ மனதுக்குள் “அப்பனே கணேசா” இன்னைக்காவது கணக்கு வழக்குல எந்த பிரச்சினையுமில்லாம, கள்ள நோட்டு எதுவும் வராம என் வேலைய அஞ்சு மணிக்குள்ள முடிச்சுக் கொடுப்பா, வேண்டிக்கொண்டு தன் நாற்காலியில் உர்கார்ந்தான். அவன் அங்கிருந்தவாறே வங்கியின் வாசலை பார்க்க முடியும். அவினாசி சாலையையும் ஓரளவு பார்க்க முடியும்.
கணேசன் வேல
சூரியன் உதிக்கும்
முன் கூவி
ஊரை எழுப்பும்
சேவலின் கூவல்
தூங்குபவனை
உலுக்கி எழுப்பி
நேரத்தை நினைவு
படுத்தும் கடிகாரத்தின்
அலார சத்தம்
நாளும் நடை
வந்து தயிர்
ஊற்றி சுவரில்
கரிக்கோடிட்டு
கணக்கெழுதி செல்லும்
பாட்டி
தினம் தினம்
தெருவில் சைக்கிளில்
கடந்து சென்ற
காக்கி சட்டை
தபால்காரர்
ஆகாசவானிலையையும்,
ஆல் இந்திய
ரேடியோவையும்
முன் சொல்லி
செய்திகளை நமக்கு
சொன்ன செய்தியாளர்கள்
சார் தந்தி
சொல்லி
வயிற்றில்
பய அமிலத்தை
உருவாக்கி
சென்ற சேவகர்கள்
நல்ல காலம்
பிறக்குது
குடு குடு
சப்தத்துடன்
நம் காலத்தை
சொல்லி
கொடுத்ததை
வாங்கி சென்ற
குடுகுடுப்பைகாரன்
பூ பூத்த மர்மம்
காற்று பலமாகத்தான்
வீசி கொண்டிருக்குகிறது
அருகருகே பூத்து
குலுங்கிய
இரு மரங்கள்
தங்கள் தலையை
ஆட்டியபடி
இரகசியம் பேசி
கொண்டிருக்கின்றன
பக்கத்தில் படர்ந்திருந்த
கொடி ஒன்று
ஒட்டு கேட்க
ஆசை பட்டு
மரத்தின் மேல்
படர்ந்து
காதை வைத்து
கேட்டவுடன்
வெட்கம் தாளாமல்
தலை குனிந்து
இடை நழுவி
மரத்தின் பிடி
விட்டு விழுந்தது
கொடி வெட்கப்படும்படி
மரங்கள்
என்ன பேசி
கொண்டிருந்ததோ ?
இரசமான
விசயமாய்
இருக்கவேண்டும்,
ஒரு வேளை
தான் எப்படி
பூ பூத்தவளானேன்
என்று பேசியிருக்குமோ !
ஏனெனில்
கொடி இரண்டு
மூன்று நாட்களில்
பூத்து
குலுங்க ஆரம்பித்து
இரவில் வந்தவன்
நள்ளிரவு மணி பன்னிரெண்டுக்கு மேல் இருக்கும், “சோ” வென மழை பெய்து கொண்டிருந்தது. அவ்வப் பொழுது மின்னலும் கண் சிமிட்டிவிட்டு சென்றது. அதன் பின் இடி இடித்தது. தெருவையே ஆண்டு கொண்டிருக்கும் தெரு நாய்கள் மழைக்கு பயந்து வாலைச் சுருட்டிக்கொண்டு அங்கங்கு மூலையில் படுத்துக்கிடந்தன. “ஸரக்” ஸரக் என காலணி சத்தம் ஒலிக்க ஒரு உருவம் அந்த சாலையில் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தது. அது மழையையும், இடியையும் பொருட்படுத்தியதாக தெரியவில்லை. இரு புறங்களில் உள்ள கட்டிடங்களை மாறி மாறி பார்த்துக்கொண்டே வந்தது. அதனுடைய செயல் ஏதோ தேடுவது போல் இருந்தது. ஒரு இடத்தில் நின்று வலது புறம் உள்ள கட
இவர்களின் ஊடல் முடிவதில்லை
காலங்கள் ஓடி
கொண்டே இருந்தாலும்
இவர்கள் இருவருக்கும்
நடக்கும் ஊடல்
எப்பொழுதும்
முடிவதே இல்லை
மழை
அழுவதும்
சூரியன்
சிரிப்பதும்
வழக்கமாய்
நடந்து கொண்டுதான்
இருக்கிறது.
அதுவும் சில நேரங்களில்
மழை செய்யும்
அழிச்சாட்டியம்
இருக்கிறதே !
விக்கி விக்கி
அழுவதும்
இடையிடையே
விம்மி வெடித்து
அழுவதும் அப்பப்பா
ஆறுதலாய்
காற்றும் தடவித்தான்
கொடுக்கிறது
முறுக்கி சென்ற
சூரியன் சிரித்தபடி
தலையை நீட்டுகிறான்
மெளனமாய்
கதிர்களை நீட்டி
மெல்ல தொட்டு
கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்
அவளை ஆக்ரமித்து
விடுகிறான்.
இவர்களின் ஊடல்
இன்னும் கோடி
வருடங்கள் ஆனாலும
மாலையின் மௌன கீதம்
மஞ்சள் வானம் தீட்டுது அந்தி ஓவியம்
காற்றிலாடும் மாலை மலர்களின் வாசம்
கவிதை மொழிகள் பேசும் கிளிகள் கூட்டம்
கலைந்தாடும் கூந்தல் காதல் ராகம் பாட
கனவு கலைந்து விடாமல் இமையில் ஏந்தி நீயும் வந்தாய்
மஞ்சள் நிலாத்தோழியும் வந்து விட்டாள்
நாம் சேர்ந்து நடப்பதை வாழ்த்திப் பாட !
விழி மீளா தவத்தில்,
பசியோடு ரீங்காரமிட்டவல்,
தவநிலையலே பசியாறிட,
மீண்டும் மீண்டும் உறங்குகிறாள்,
என் குட்டி தேவதை !!
-ஷிபாதௌபீஃக்
பல வருட காத்திருப்பு
சில மாதங்களாய் மாறின
மாதங்கள் வாரங்களாய் கடந்திட
வாரங்கள் இன்று நாட்களானதே
நாட்கள் நெருங்க நெருங்க,
படபடவென நெஞ்சு துடித்திட,
இனம் புரியா ஆவலில்,
அவளின் இதயம் தொட்டேனே,
நாளங்கள் வெடித்திட துடித்தது
புதிய வரவிற்காக,
பஞ்சு விரல்களை கெஞ்சிட,
அழுகுரல் இன்னிசை கேட்டிட,
இருஇதயமும் சேர்ந்து துடிக்கிறது..
ஆசையாய்,
ஷிபாதௌபீஃக்
==================================
அரவணைக்க அன்னையில்லை
பிறந்து விட்டோம்
அனாதைகளாய்..
வலிகள் சொல்ல வார்த்தையில்லை
அலறுகின்றோம்
ஊமைகளாய்..
சிறகிருந்தும் வழிகளில்லை
சிக்கிக் கொண்டோம்
அகதிகளாய்..
வர்ணங்களால் பூசப்பட்டோம்
வாழ்க்கை மட்டும்
வெறுமைகளாய்..
ஒட்டை விட்டு வெளிப்பட்டும்
மாட்டிக்கொண்டோம்
கைதிகளாய்..
வணிகக் கைதிகளாய்..
உணவுக்காகப் பெருக்கப்பட்டோம்
கொடும் அறிவியலால்
வளர்க்கப்பட்டோம்...
இயற்கை முரணில்
வளர்ச்சி காணும்
சுயநலம்தான்
உங்கள் பகுத்தறிவா?
சிந்திப்பீர் மானிடரே!
உடம்பில் வளரும்
புற்று போல்தான்
இயற்கை கெடுத்தே
காணும் வளர்ச்சி..
ஆதலால்..
வேண்டுகின்றோம் உங்களிடம்..
இ
