தாமோதரன்ஸ்ரீ - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
| இயற்பெயர் | : தாமோதரன்ஸ்ரீ |
| இடம் | : கோயமுத்தூர் (சின்னியம்பா |
| பிறந்த தேதி | : 07-Aug-1966 |
| பாலினம் | : ஆண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 29-Jul-2017 |
| பார்த்தவர்கள் | : 1681 |
| புள்ளி | : 253 |
இரண்டாயிரத்து பதினாலில் சிறுகதைகள்.காம் ல் எழுத ஆரம்பித்தவன்,தொடர்ந்து வலைத்தமிழ்,பனிப்பூக்கள்,தமிழ் பிரதிலிபி,மின்சுவடி,இவைகளில் சிறு கதைகள்,கவிதைகள்( கவிதை என்று நினைத்துக்கொள்கிறேன்) கட்டுரைகள்,சிறுவர் கதைகள், மழலை பாட்டு இவைகளை எழுதிக்கொண்டிருக்கிறேன்.எனது கதை "கூச்சல்கள் கூட சுகமே", "வழி மாறிய சிந்தனை" இரு கதைகளை தின மலர் வார மலர் வெளியிட்டிருக்கிறது.
பாக்யா வார இதழ் "நான் என்னை அறியாமல்" என்னும் சிறு கதையை வெளியிட்டுள்ளது.
தினமலர் வாரமலர் "டீச்சர்" என்னும் கதையை ஆசிரியர் தின சிறப்பு என்னும் தலைப்பில் வெளியிட்டுள்ளது
வாழ்வை மாற்றிய புத்தகங்கள் குறித்தும் வாசிப்பு அனுபவம் குறித்தும் வாசகிகளை எழுதச் சொல்லி கடந்த வாரம் வெளியான இணைப்பிதழில் கேட்டிருந்தோம். தங்கள் சிறு வயது வாசிப்பு அனுபவத்தில் ஆரம்பித்து சிந்தனையை நேர்ப்படுத்திய புத்தகங்கள்வரை பலவற்றையும் வாசகிகள் உற்சாகத்துடன் பகிர்ந்துகொண்டனர். அவற்றில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அனுபவங்கள் உங்கள் பார்வைக்கு…
-------------------------
பள்ளிப் பருவத்தில் நான் கலந்துகொண்ட போட்டியில் வெற்றிபெற்றதற்காகக் கிடைத்த பரிசுப் புத்தகத்தைத்தான் நான் முதலில் வாசித்தேன். வாசிப்பில் ஆர்வமூட்டியவர் என் அண்ணன். அவருடைய கல்லூரிப் பேராசிரியர், புத்தகம் வாசித்தால் மேன்மையான வாழ்க்
முதல் புத்தகம்
நான் கொஞ்சம் கதைகள் எழுதியிருக்கிறேன், அதை புத்தகமா போடலாமுன்னு நினைக்கிறேன்.
தாராளமா போடலாம், எவ்வளவு காப்பி வேணுமின்னு நினைக்கிறீங்க?
என் கிட்ட பண வசதி அவ்வளவு இல்லை.
குறைஞ்ச பட்சம் எவ்வளவு காப்பி குறைவான பட்ஜெட்டுல போட முடியும்.
முந்நூறுலிருந்து எவ்வளவு வேணுமின்னாலும் போடலாம்.
எவ்வளவு ஆகும்? அவர் தொகையை சொன்னதும் மலைத்து போகிறான், அவ்வளவு ஆகுமா?
ஆமாங்க, அதுக்கு மேலே காப்பி அதிகமாக அதிகமாக உங்களுக்கு தொகை குறையும். ஆனால் குறைந்த பட்சம் இத்தனை காப்பியில இருந்துதான் போட முடியும்.
இவன் யோசனையில் ஆழ்ந்து விட்டான். அவனுக்கு இது கட்டுப்படியாகாத தொகை, இருந்தாலும், தான் ஒரு எழுத்தாள
மப்பும் மந்தாரமுமாய்
சோம்பி கிடக்கும்
வானம்
இருளா மழையா?
வெயிலா நிழலா?
இரு வேறு குழப்பங்கள்
எதுவானால் என்ன
வீசிவிட்டு போவோம்
கடமைக்காக வீசும்
காற்று
இறுதலை கொள்ளியாய்
மரங்கள்
தலையை அசைக்கவா
வேண்டாமா?
ஏன் இத்தனை சோம்பல்
இயற்கைக்கு !
ஏதேனும் ஒன்று
மின்னலாகவோ, மழையாகவோ
சுரீரெரென்று சுட்டெரிக்கும்
சூரியனாகவோ
இவைகளை எழுப்ப
வேண்டும்
இல்லையென்றால்
சூழ்நிலை
ஒரு வித மப்பும்
மந்தாரமுமாய் இருந்து விடும்
வைக்கம் முகம்மது பஷீரின் சிறுகதைகளில் ஒன்று
தற்பொழுது “உலகப் புகழ் பெற்ற மூக்கு”வைக்கம் முகம்மது பஷீர் எழுதிய சிறு கதை தொகுப்பு (பஷீரின் தேர்ந்தெடுத்த சிறு கதைகள்) தமிழாக்கம் குளச்சல் மு. யூசுப். வாசித்தேன்.
வைக்கம் முகம்மது பஷீர் 1908 ஜனவரி 19ம் தேதி வைக்கம் தாலுகாவில் தலயோலப் பரம்பில் காயி அப்துல் ரகுமான்-குஞ்ஞசாச்சமா தம்பதியின் மூத்த மகனாய் பிறந்தார்.
சுதந்திர போராட்ட வீர்ர் உப்பு சத்தியா கிரகத்தில் கலந்து கொண்டு காவலர்களால தாக்கப்பட்டு சிறை வைக்கப்பட்டார். சுதந்திர போராட்ட வீரர் என்பதால் ஆங்கில அரசு அவரை மதராஸ், கோழிக்கோடு, கொல்லம், திருவனந்தபுரம் சிறைகளில்
மனிதரில்லா மாளிகை
கோடிகளை கொட்டி கட்டிய
கட்டிடம் !
அழகு வேலைகள் ஆயிரம்
உண்டு !
வண்ண வண்ண ஓவியங்கள்
முகப்பறையில் !
பார்க்கும் முகம் தெரியும்
பளிங்கு கற்கள் !
மர வேலைகளின் இறக்குமதி
மலேயாவோ, பர்மாவோ !
சமையலறையின் சுத்தம்
பள பளக்கும் கை வண்ணம் !
மாடி முகப்பில் மாடம்
பாதுகாப்பாய் கண்ணாடி கவசம்
பின் புறத்தில் அழகான
நீச்சல் குளம் !
சுற்றி வர பளிங்குத்தரை !
வீட்டை சுற்றி பாதுகாப்பு
வேலி !
பூட்டிய கதவுக்கு வெளியே
காவல்காரன் மட்டும் !
அவன் குடியிருக்க சிறு குடிசை
குடிசைக்குள் அவனோடு ஆறு பேர் !
காதைக்கொண்டு வாருங்கள் இரகசியம் !
கட்டிடத்தின் உரிமையாளன் முதியோர்
இல்லத்தில்
காற்றுக்குள் எத்தனை குரல்கள் !
ஒட்டி உரசி உற்வாடி
செல்லும் உன்னில்தான்
எத்தனை எத்தனை குரல்கள்
புல்லாங் குழலின்
நாதத்திலே
நாதஸ்வரத்தின்
ராகத்திலே
உமிழும் இசையால்
மயக்க வைக்கிறாய் !
பேரிரைச்சலாய் பெருகி
கடல் அலைகளை
தூண்டிவிட்டு, மரங்களை
சுழன்றடித்து சூறைக்காற்றாய்
அசுர குரலுடன்
உள்ளத்தை நடுங்க வைக்கிறாய்
நெருங்கி வளரும்
செடி கொடி மரங்கள்
இடையில் புகுந்து
உன் மெல்லிசை குரலாய்
வருடிக்கொடுக்கும்
குரலாய் இருக்கிறாய்
நகரத்தில் இருக்கும்
எங்களுக்கு
மனித இரைச்சலாய்
இயந்திரங்களின் கூக்குரலாய்
வாகனங்களின் ஓசையாய்
எங்கும் எதிலும்
இயற்கை, செயற்கை குரலாய்
÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
அப்படியும் இப்படியுமாய்
கழியும் இந்த இரவுக்குள்
நான் என்னதான் செய்ய?
வாகன ஒலிகள் மீறி கேட்கும்
வாசல்கள் பெருக்கும் சப்தம்
விடிந்திருக்கும்...
உறக்கத்தின் நாபிச்சூடு
நெற்றியில் விழுகிறது.
காக்கைகள் கரைகின்றன.
விடிந்தே இருக்கலாம்.
ஓரக்கண்ணை உயர்த்தி
வலியூட்டும் வெளிச்சம் சிந்திய
கூரையின் ஓட்டை வழியே
குறுகுறுப்புடன்
உற்றுப்பார்க்கும்போது
நின்ற இடத்திலேயே
நின்றுகொண்டு
துயில்கொள்ளும் பரிதி.
விடிந்தேவிட்டது.
சட்டென்று எழுகையில்
அறையும் வல்லிருள்.
கனவென்று தெரிந்ததும்
எத்தனை வெட்கம் வருகிறது
இந்த தூக்கத்திற்கு.
________:__:_____:_____::______:___
உங்களைத்தான்...
ரொம்ப அவசரமா...
இல்லையே. அப்போ கொஞ்சம் இருங்க.
உங்ககிட்ட பேசணும் போல் தோணுது.
நீங்க என்னை புரிஞ்சுக்க முடியும்.
அப்படியொண்ணும் பெரிய ஆளும் நான் கிடையாது. ரொம்ப சராசரி பொண்ணுதான்.
கல்யாணமா?
அது ஆச்சு. ரெண்டு குழந்தைகள் கூட உண்டு. செக்கச்செவேல்னு....எட்டாம் கிளாஸும் நாலாம் கிளாஸும் படிக்கரங்க. டான் போஸ்கொல.
பெரிய ஸ்கூல்தான். இவருக்கு நல்ல வேலை. நல்ல சம்பளம். அதான்.
அவர் சம்பளமா? தெரியலை.
இந்த 3BHK அபார்ட்மெண்ட், கார், புடவை, நகை... எனக்கு அவ்வளவுதான் தெரியும்.
நான் கிராமத்து பொண்ணுதான். ஆனா வெகுளியெல்லாம் இல்ல
