ஜீவன் - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
| இயற்பெயர் | : ஜீவன் |
| இடம் | : புதுவை |
| பிறந்த தேதி | : 24-Mar-1956 |
| பாலினம் | : ஆண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 31-Jan-2022 |
| பார்த்தவர்கள் | : 1080 |
| புள்ளி | : 315 |
நான் ஒரு மருத்துவர். தமிழின் மேல் உள்ள தணியாத காதலினால் கவிதையாய் சில நேரம்,கட்டுரையாய் சில நேரம்,கதையாய் சில நேரம் கிறுக்கி வைத்திருக்கிறேன்.அவற்றை உங்களோடு பகிர்வதில் நான் பெரு மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்.உங்கள் கருத்துக்கள் என்னை வளர்த்துக் கொள்ளும் நல் உரமாக வேண்டுமென இந்த இணையத்தில் இணைக்கிறேன்.உங்களின் பாராட்டுதல்கள் இல்லை வசவுகள் இல்லை கைதட்டல்கள் இல்லை தோள் மீது சிறு தட்டல்களுக்காக ஏங்கி நிற்கும் ஒரு ஜீவன். ஓ...! என் புனை பெயரும் "ஜீவன்" தான். இனி என் படைப்புகள் ஜீவனின் " கதம்பத்தில்"இருந்து....
குழந்தை.....
பிறந்தவுடன்
குடும்பத்தில்...சுற்றத்தில்
சந்தோஷங்கள்....கை குலுக்கல்கள்
இனிப்பு பரிமாற்றங்கள்.
குழந்தை அழுதுவிட்டால் - இல்லை
அதற்கு ஒன்றென்றால்
எத்தனை பதட்டங்கள்...
எத்தனை கதறல்கள்...
எத்தனை அழுகைகள்.
குழந்தை
சிறிது வளர்ந்துவிட்டால்
அதன் மழலை...
அதன் விளையாட்டு...
ரசிக்கப்படுகிறது.
கொண்டாடப்படுகிறது.
அதன் கோபம்...
அதன் பிடிவாதம்...
சுகிக்கப்படுகிறது.
சகிக்கப்படுகிறது.
மேலும் வளர்ந்து
பள்ளிப் பருவத்தில்
எத்தனை கட்டுப்பாடுகள்...
எத்தனை கண்காணிப்புகள்...
வளர்ந்து கல்லூரியில்
அடிவைத்தபின்னும்
அதே கட்டுப்பாடுகளும்..
கண்காணிப்புகளும்
தொடர்கின்றன.
வ
ஹலோ..... வணக்கம். எல்லா நன்மைகளும், இன்பங்களும், வளங்களும் வாழ்வில் பெருகட்டும். சரி நாம் கதையை தொடருவோம். நம் பிள்ளைகள் கஷ்டப்படக்கூடாதென்று நாம் பல காரியங்கள் செய்கின்றோம். நாம் பட்ட துயரங்கள் நம் பிள்ளைகளுக்கு நேரிடக்கூடாதென்கிற நல்ல எண்ணம்தான். வாழ்த்துகிறேன்.வணங்குகிறேன். சில சமயம் அது எதிர்மறையாய் பலன் கொடுக்கிறதே. என்ன செய்ய? அதுவே பிள்ளைகளுக்கு சாதகமாய் மாறி பல பாதகங்கள் ஏற்படுத்தி விடுகிறதே! உதாரணத்திற்கு 'பாக்கட் மணி' என்கிற ஒன்றை எடுத்துக்கொள்ளலாம். தேவைக்கு அதிகமாக கொடுத்து, அவர்கள் கையில் தாராளமாய் செலவு செய்ய பழக்கப் படுத்துவது...யார் குற்றம்? பல சமயம் பணத்தின் அருமையை உணராமல், ப
ஹாய் ப்ரோ.. நீ.....................................ண்ட இடைவெளி விழுந்து விட்டது. என்ன செய்வது? நாம் கடைசியாக சந்தித்தது போன வருடம் நவம்பர் மாதம் கடைசியில். பாலன் ஏசு பிறந்து கிறிஸ்த்துமசும் கொண்டாடி விட்டோம். தொடர்ந்து 2023 புதிய வருடம் கொண்டாடி, தை மகள் பிறந்து கையில் பசுநெய் வழியவழிய சர்க்கரை பொங்கலுடன் செங்கரும்பையும் சுவைத்து விட்டோம். லேட்டாக சொன்னாலும் பரவாயில்லை. உங்கள் எல்லோருக்கும் என்னுடைய இனிய புத்தாண்டு மற்றும் பொங்கல் நல் வாழ்த்துக்கள். இப்புத்தாண்டு எல்லோர் வாழ்விலும் சந்தோஷங்களும், மன நிம்மதியையும், உடல் ஆரோக்கியமும் நிறைய என்னுடைய பிராத்தனைகள். சிரித்துக்கொண்டே இருங்கள். பிறர்
விழிப்பு....
********
விழிப்பு...
எது விழிப்பு?
கண் மூடித் தூங்கி
தினமும் கண்விழித்துப்
பார்ப்பதுதான்
விழிப்பா?
பார்க்கும் யாவற்றிலிருக்கும்
மாயையை விலக்கி அதன்
கருப்பொருளை காண்பதுதான்
விழிப்பா?
உனக்குள் புதைந்துகிடக்கும்
புதையலைத்தேடி அலையும்போது
உன்னையே உன்னால் கண்டுகொள்வதுதான்
விழிப்பா?
ஊனக்கண் கொண்டு
உலகை காண்பதோ - இல்லை
ஞானக்கண் திறந்து
உண்மையை தெளிவதோதான்
விழிப்பா?
எதுவானாலும் சரி
நீ விழி...
விழித்துக்கொண்டே இரு.
இல்லையென்றால்
வழிமாறி தடுமாறி - புதை
குழியில்
இன்று உன் சந்தோஷத்தை பகிர்ந்து கொள்ள ஆயிரம் பேர் இருக்கலாம்..
ஆனால் அன்று உன் துயரத்தை பகிர்ந்து கொள்ள நான் மட்டுமே இருந்தேன்..
அன்று உனக்கு ஆறுதல் கூறி உயர்ந்து எழ ஊன்று கோலாய் இருந்தேன்...
இன்று தேவையற்ற கோலாய் தூக்கி எறியப்பட்டேன்..
அந்த ஆயிரம் நபர்களும் உனக்கு பாராட்டு
தெரிவித்து இருக்கலாம்..
நீயும் இன்று அதில் மூழ்கி போகலாம் ...
மீண்டும் எழுந்து ஓட தொடங்கி விடு...
காரணம் ..உன்னை ஓட சொல்ல உன் அருகில் நான் இல்லை.. இருப்பினும்
நான் உன்னை விட்டு கடந்து செல்வதாய் இல்லை..
நீ விட்டு சென்ற இடத்தில் நின்று கொண்டு..
உன்னை ரகசியமாய் தொடர்ந்து கொண்டு ..
உன் முன்னேற்றத்தை ரசித்து கொண்ட
கண்ணீர் சிந்தும் போது
துடைக்க யாரும் வருவதில்லை..
கவலை கொள்ளும் போது
சிரிக்க வைக்க எவரும்
வருவதில்லை.. அறியாமல்
ஒரு தவறு செய்து பார்..
உன்னை விமர்சிக்க
இந்த உலகமே கூடி வரும்..!
நம்மை பற்றி கவலை
படாதவர்களுக்கு நாம்
சிந்தும் கண்ணீர்
அர்த்தமற்றது..!
உன்னை வெறுப்பவர்களை
நினைத்து கவலை கொள்ளாதே..
அவர்களுக்கு உன் அன்பை
பெற தகுதி இல்லை என
நினைத்துக்கொள்..!
கவலைகளின் அளவு
கையளவாக இருக்கும்
வரை தான் கண்ணீருக்கும்
வேலை.. கவலை
மலையளவு ஆகும் போது
மனமும் மரத்துப் போகும்..!
கடலளவு கண்ணீரை வடித்தாலும்…
நம் மனம் விரும்பாமல் எந்த
கவலைகளையும்
சரி செய்ய முடியாது..!
கவலையை மறைக
கண்கள் மூடும்போது
கனவு மறைவதில்லை.
இரவு தூங்கும்போது
எண்ணம் தூங்கவில்லை
தினம் தினம் கூத்துதான்
புதுவயல் நாத்துதான்.
நான்கு விழிகள் பேசும்
ஒரு கவிதையானது
நாடிநரம்பில் நுழைந்து
எந்தன் உதிரமானது.
நான் உனை பார்த்தது
பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம்.
நீ எனை சேர்ந்தது
நான் செய்த பாக்கியம்
வா அருகே...நான் உருக
வாழ்வோம் வா பெண்ணே..
நீயும் நானும் சேர்ந்த
இந்த வாழ்க்கையானது
நீல வானம் போல
மிக நீளமானது
உன் மடி தேடினேன்
ஒரு சேயாகவே
நீ எனை தேற்றினாய்
ஒரு தாயாகவே
வா அழகே... நான் பழக...
சேர்வோம் வா பெண்ணே.
கண்கள் மூடும்போது
கனவு மறைவதில்லை.
இரவு தூங்கும்போது
எண்ணம் தூங்கவில்லை
தினம் தினம் கூத்துதான்
புதுவயல் நாத்துதான்.
நான்கு விழிகள் பேசும்
ஒரு கவிதையானது
நாடிநரம்பில் நுழைந்து
எந்தன் உதிரமானது.
நான் உனை பார்த்தது
பூர்வ ஜென்ம புண்ணியம்.
நீ எனை சேர்ந்தது
நான் செய்த பாக்கியம்
வா அருகே...நான் உருக
வாழ்வோம் வா பெண்ணே..
நீயும் நானும் சேர்ந்த
இந்த வாழ்க்கையானது
நீல வானம் போல
மிக நீளமானது
உன் மடி தேடினேன்
ஒரு சேயாகவே
நீ எனை தேற்றினாய்
ஒரு தாயாகவே
வா அழகே... நான் பழக...
சேர்வோம் வா பெண்ணே.
கவிதையில் காதலைச்
சொல்பவ னெல்லாம்
கவிஞனும் இல்லை
கவிதையில் காவியை
போற்றுபவ னெல்லாம்
ஞானியும் இல்லை
கவிதையால் இதயத்தை
தொடுபவ னேஉண்மைக்
கவிஞன் ஆவான்
கவிதை மனம்தொட்டு
விட்டால்புது சென்ன
பழசென்ன jQuery171011014566061146058_1669550868142?
எத்தனை முறை பார்த்தாலும்
அலுக்காத உன் இளமை...
ஒவ்வொருமுறை பார்க்கும்போதும்
வற்றாத உன் வளமை..
உன் முகம் என்ன பூத்த தாமரையா?
இல்லையடி பெண்ணே
உன்னை கண்டபின்புதான்
பூக்குமே என் முகத்தாமரை.
நீ துள்ளி குதித்துப் போகும்போது
ஒவ்வொருமுறையும்
என்னுள்ளே
பூகம்பம் வெடிக்குதடி.
கன்னி வெடியே
உன்னைத் தழுவிவிட்டேன்
எங்கே விட்டுவிட்டால்
நான் சிதறிப் போய்விடுவேனோ...
தெரியவில்லை.
ஒன்றுமட்டும் நிச்சயம்
சிதறினாலும்
ஒவ்வொரு சிதறலிலும்
உன்னோடு சேர்ந்தே இருப்பேனே.
நீ எந்தன் வரமா? சாபமா?
எதுவாயிருந்தாலும்
நீ எந்தன் வாழ்வல்லவா?
"வரவு எட்டணா ...செலவு பத்தணா..
அதிகம் ரெண்டணா...கடைசியில் துந்தனா..."
பழைய பாடல் ஒன்று
காதில் விழுந்தது - என்
நிம்மதியை கலைத்தது.
கடன்...
என் கடன் பணி செய்து கிடப்பதே
நாவுக்கரசரின் வாழ்க்கை முறை...
என் பணி கடன் வாங்கி கிடப்பதே
இன்றைய
பாவக்கரசரின் வாழ்க்கையாகிப் போனதே!
பள்ளித்தலமனைத்தும் கோயில் செய்குவோம்
என்றான் பாரதி.
ஐயகோ... இன்று அவை
வியாபார கூடமாகிவிட்டதே..
கொள்ளைக்கார கூடாரமாகிவிட்டதே.
அவனே
தனி மனிதனுக்கு உணவில்லையெனில்
ஜகத்தினை அழித்திடுவோம் என்றானே.
உணவிற்கு ஆதாரமான
கல்வி
தனி மனிதனுக்கு இங்கு
கேள்வி குறியாகிவிட்டதே?
கேலிக்கூத்தாகிவிட்டதே..
என்ன ச
அன்புத் தோழியே...
ஒரு நாள் இடைவெளி....மன்னிக்கவும். முடிந்தவரை தினமும் தொடர்பில் இருக்க முயற்சிக்கிறேன். ஆதிகாலத்திலிருந்து புராண காலத்திற்கு வருவோம். ராமாயணம்...மஹாபாரதம்...இரண்டும் மாபெரும் இதிகாசங்கள். நமக்கு கிடைத்த பொக்கிஷங்கள். ஏனென்றால் அவை இரண்டும் நம் வாழ்க்கையை பேசியது...வாழ்வின் முறைகளை முறைப்படுத்தியது. காதலை சொன்னது..குடும்பத்தை காட்டியது..சொந்த பந்தங்களை அறிமுகப் படுத்தியது. அதில் நிறைந்திருக்கும் அன்பு...பாசம்...சூழ்ச்சி...துரோகம்...எல்லாவற்றையும் வகைப்படுத்தி நமக்கு காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது. எத்தனை ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதப்பட்டிருந்தாலும் இன்று
