அலுப்புக்கு அஞ்சால் அலுப்பு மருந்து
தலை வலிக்கு சுக்கு அனாசின் ஆஸ்பரோ
வயிற்று வலிக்கு சியாமளா இஞ்சி லேகியம்
மூட்டு வலிக்கு பங்கஜ கஸ்தூரி
இந்த காதல் வலிக்கு மருந்தொன்று சொல்லாயோ OLD தோழி !

-----கவின் சாரலன்

மேலும்

நிலவோடு உன்னுறவு நீலவிழி காதல்
மலர்ப்புன் னகைபோதை தந்திடும் பூங்கிண்ணம்
மாலை தினம்வர வேற்குதே பாராயோ
சோலையில் வாகைகோர்ப் போம்

----இன்னிசை வெண்பா


நிலவோடு உன்னுறவு நீலவிழி காதல்
மலர்ப்புன் னகைபோ தைமது நீலநிலா
மாலை தினம்வர வேற்குதே பாராயோ
சோலையில் கைகோர்க்க நீயும் வாராயோ !

-----நிலை மண்டில ஆசிரியப்பா

மேலும்

போட்டுடைப்பார் வீதியிலே பூசணியைச் சுற்றித்தன்
வீட்டாரின் கண்ணேறு விட்டகல! - ஓட்டிவரும்
வாகனத்திற் பட்டுவிழ மண்டை உடையாதோ
சோகத்தி லாழ்த்தாதோ சொல் ?

மேலும்

திங்களைக் கேட்டேன் அவள் முகவரி
தெரியவில்லை என்றது
தென்றலைக் கேட்டேன் அவள் முகவரி
தேடிடச் சென்றது
நெஞ்சினைக் கேட்டேன் அவள் முகவரி
இதோ உள்ளேதான் இருக்கிறாள் என்றது !

----கவின் சாரலன்

மேலும்

அல்வா உயர்பாது ஷாமைசூர் பாகுலட்டு
எல்லாமும் தின்ற இரைப்பைக்கு -மல்லிகா
இஞ்சிசேர் சர்க்கரை லேகியம் தின்றிட
அஞ்சும் வயிற்று வலி .

-----கவின் சாரலன்
என்ன சொல்லுதே தம்பி ?
அடுத்தது என்ன வலிக்கா ?

என்னது காதல் வலிக்கா ....? காதல் வலிக்கு லேகியமா......?????

மேலும்

மிளகுசுக்கு திப்பிலியும் வெந்தயத்தோ டோமம்
அளவோடு மல்லி அரைத்தே - இளகும்
கருப்பட்டிப் பாகில் கலந்துதேன் சேர்ப்பின்
வருத்தும் வலிக்கு மருந்து .

மேலும்

வானில் நிலா வட்டமிட
வசந்த கால இளங் காற்றும்
சுள்ளென்று மேனி தொட
சாளர இடுக்கில் ஊடுருவிய மெல்லொளி
என் படுக்கையின் இருள் விலக்க
என் காதில் ரீங்காரமிடுகின்றன
அவள் மொழிகள் தேனின் சுவையாக
அந்த வண்ண நிலா முகமாக
என் உடலைத் தைக்கிறாள்
அசையும் ரதமாக முன்னே வந்து நிற்கிறாள்
நினைவுகள் சூழ என் நொடிகள் நீள
தனிமை அரக்கனின் கொடும் பிடியில்
கழிகின்றன என் ஏகாந்த இரவுகள்

ஆக்கம்
அஷ்ரப் அலி

மேலும்

உடல் தானம் செய்த
அம்மரம் - நாற்காலியாகி
உட்கார்ந்து கொண்டது,
உயிர் மட்டும் தாவி
சொர்க்கம் சென்று
கடவுளை தேடியது !

தன் கிளைக் கைகளால்
தன்னை கிள்ளி
நடப்பை நம்பியபின்
மனக் குமுறல்களை
வாய்விட்டு கதறியது
கன்னக்காட்டு மழையோடு !

விதையாக, தழையாக,
காயாக, கனியாக
உணவாகிறேன்,
உண்டு களி(ழி)த்தபின்
மலமாகி எருவாகிறேன் !

ஆடு, மாடு, மனுச
தடை மீறி வளர்ந்தால்
வியர்வைக்கு விருந்தளிக்கும்
வெயில் தாங்கும் நிழலாகிறேன்,
அமர, அமர்த்த, சாய, படுக்க என
உயிர் தொலைந்தும்
உடல் கொண்டு
உதவித் தொலைக்கிறேன் !

தலைக்கெல்லாம் தலையாய்
மனித செல்களின் - ஒரே
உணவாம் உயிர்வளியை
வடிகட்டி வார்த்தெடுத்து

மேலும்

கல் எறிந்தால்
நீரலை வட்டம்
சொல் எரிந்தால்
அக்கினித் தடாகம் !

பூ மலர்ந்தால்
தோட்டம்
புரட்சி மலர்ந்தால்
போராட்டம் !

தலை நிமிர்ந்தால்
எழுச்சி
தலைகள் உருண்டால்
பிரஞ்சுப் புரட்சி !

---கவின் சாரலன்

மேலும்

Seyakariya

மேலும்

அன்று அவள் துடித்த வலிகள்
எத்தனை எத்தனையோ !
அதனால்தான் நானும்
அழுது கொண்டே பிறந்தேன் !
அந்தத் துடிப்புகளின் தொடர்ச்சிதான்
என் இதயத் துடிப்பு !

-----கவின் சாரலன்

மேலும்

கவிதை யெனவந்தாய் நீகை பிடித்தேன்
கனவுகளும் கைகோர்த்து வந்தது என்னுடன்
மாசற்ற நல்லுறவில் வாழ்வு மலர்ந்தது
மல்லிகைப் பூந்தோட்ட மாய் .

----கவின் சாரலன்

மேலும்