காளியப்பன் எசேக்கியல் - சுயவிவரம்
(Profile)
தமிழ் பித்தன்
இயற்பெயர் | : காளியப்பன் எசேக்கியல் |
இடம் | : மாடம்பாக்கம்,சென்னை |
பிறந்த தேதி | : 05-Apr-1943 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 01-Feb-2012 |
பார்த்தவர்கள் | : 5666 |
புள்ளி | : 3638 |
பிறந்தது தூத்துக்குடியாம் திருமந்திர நகரில்-பள்ளிக் கல்வி :S .A .V உயர் நிலைப்ப்பள்ளி யில் - வ.உ.சிதம்பரனார் கல்லூரியில் கணித இளங்கலைப் பட்டப்படிப்பு-முற்றுப்பெறாத கணித முதுகலைப் படிப்பு மதுரைக் கல்லூரி ,மதுரையில்-மும்பையில் கணக்கராக இந்தியன் வங்கியில் சேர்ந்து, படிப்படியாக ,இராயப்பேட்டை, புதுதில்லி, South Extension நியூ டெல்லி ,லூதியானா, ப்க்வாடா, பஞ்சாப், பிலாய் (M.P) முதலிய பல இடங்களில் பல நிலைகளில் பணி செய்து,வங்கி ஆய்வாளராகவும் இருந்து கடைசியாக தலைமைச் செயலகத்தில் முதன்மை மேலாளராக (Chief Manager) விருப்ப ஓய்வில் 2001 பணி நிறைவு செய்துகொண்டு வெளிவந்தேன் -அது முதல் கிழக்குத் தாம்பரம் மாடம்பாக்கத்தில் ஓய்வுபெற்ற வங்கிப் பணியாளனாக இருந்து வருகிறேன்;
கல்லூரியில் -1962 முதல் தமிழ்ச் செய்யுள்களில் நாட்டம் ஏற்பட்டுக் கவிதை என்னும் பெயரில் எனது எண்ணங்களை எழுதி வைத்துக் ொண்டிருந்தேன்- இப்பொழுது எழுத்தில் பகிர்ந்து வருகிறேன்- எழுத்துத் தளத்தில் வந்த பிறகு அதன் மூலம் எனக்குக் கிடைத்த அங்கீகாரம்போல் வேறு எங்கும் கிடைக்க வில்லை-அதற்கு நான் அதிகம் முயற்சிகள் எடுத்துக் கொள்ளமுடியாமல் போனதும் ஒரு காரணமாக இருந்திருக்கலாம்.-writes poetry in Tamil Blog address http://eezekkial@gmail.com.occasionally !!!.
எழுத்துத் தளத்திற்கு எனது பணிவன்பான வணக்கங்களை என் கைகள் ஓயும்வரை செலுத்தி வருவேன் --
>>பாவலர் குழுமத்தினருக்கு
குறளடி கொண்டு வந்து, சிந்தடி யாய்த்த வழ்ந்து
நெறிமுறை அளந்து கேட்டு நிமிர்ந்தள படியெ டுத்து
மறவனாய் நெடிலக்குள் மயக்கமில் நடைந டந்து
சிறந்தவ ராவர், கூடும் செந்தமிழ்ச் சோலைச் சான்றோர்
++
>>>பாட்டரசர் கி.பாரதிதாசன், பிரன்சு அவர்களுக்கு
தேனூறும் விருத்தங்கள் தெளிவாய்ப் பாடித்
தித்திக்கத் தந்தவரைச் சிவனைப் போற்றி
ஊனூறும் செந்தமிழின் உணர்வைக் கூட்டி
உளமாறப் பாடியஎம் பாட்டின் மன்னர்
வானேறி நிற்கின்ற கவியின் உள்ளம்
வழுத்துகிறேன் போற்றுகிறேன் சிவனைப் பெற்றோர்
மானேறி நிற்கின்ற மகிழ்வைப் பாடி
மனத்தேறி நிற்கின்றீர் வாழ்க! வாழ்க!
++
>>> திருமிகு கோ.
எடுத்த பொருளினை எப்படிச் சொல்லலாம் என்பதனை (17)
கொடுத்த படிக்கது குன்றுதல் இன்றியே கூட்டிடுவாய் (17)
அடுத்துப் படிப்பவர் அங்கது கொண்டுடன் ஆம்பொருளை (17)
உடுக்கை யதுபோல் உதவியாக் கொண்டுயிர் உய்வகவே (17)
++
நெஞ்சில் பகையுடன் நேரில் சிரிக்கும் நிலவெனவே (16)
வஞ்ச மனத்தினர் வந்தார் முகமன் வலிந்துசொலி (16)
அஞ்சல் அறிகில மென்பார் எனவே அவர்மகிழச் (16)
செஞ்சொல் அரற்றினம் செய்தந் திரமது செம்மைதானே! (16)
++
விஞ்சியெந் நாட்டையும் வீழ்த்தியிப் பாரோர் வியப்பரென
துஞ்சுவர் என்றுளம் தூக்கியே தன்னுள் துணிந்தவராய்
மஞ்செது பேசினும் மாற்றதற் கொன்றும் மதித்துரையார்
அஞ்சவே நுண்மி அனுபிப் பலரை அழ
நேரிசை வெண்பா
உற்ற படைப்பில் உயர்ந்ததுமக் கட்பிறப்பே;
மற்றதனுள் கற்றவரே மாண்புயர்ந்தோர்; - முற்றவே
தேர்ந்தொழுகு சீலர் சிறந்தோர் எவரினும்
ஓர்ந்தடங்கி னார்மேல் உணர். 293
- மேன்மை, தருமதீபிகை,
- கவிராஜ பண்டிதர் ஜெகவீர பாண்டியனார்
பொருளுரை:
உலக சிருட்டியில் மனிதப் பிறப்பு உயர்ந்தது; அம் மனிதருள் கற்றவர் சிறந்தவர்; அக்கல்விமான்களிலும் சீலமுள்ளவர் மேலானவர்; அவர் எல்லாரினும் மனம் அடங்கிய ஞானிகளே பெரியவர் என்கிறார் கவிராஜ பண்டிதர்.
மிக்க பகுத்தறிவு மக்களிடம் அமைந்திருத்தலால் சீவ கோடிகளுள் அவர் சிறந்து நிற்கின்றார். அங்ஙனம் சிறந்த பிறப்பினராய் வந்துள்ள மனிதர் குழுவில் கல்வியறிவ
சித்திரையே வருக செந்தமிழ்ப் புத்தாண்டே வருக
பத்திரமாய் பங்குனிப் பாவையும் விடை பெற்றாள்
புத்தகமாய் புதுமலராய் விரிந்து நீ வருக
இத்தேர்தலில் என்ன வித்தை காட்டப் போகிறாய் ?
---தமிழ்ப்புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களுடன்
அன்புடன், கவின் சாரலன்
வெண்பா..
கோளனாய்த் தானே குறைசொல் லிலக்கியங்கள்
நாளுமே செய்கிறோம்! நல்லதாய் –தோளெடுத்(து)
என்செய்வோம் நன்மை? எவர்திருந்த? நாம்மாற
முன்செய்வோம் நல்ல முனைந்து!
====++++=====
கலிவிருத்தம்
விந்தியமே எல்லையென வேண்டி வகுத்திடினும்
இந்தியனே தமிழன் இல்லையென யார்சொல்வார்?
சிந்தையால் பாரதத்தின் சிறப்பெண்ணிப் பாடுபட
வந்திடுவோர் மொழிகடந்த இந்தியரே இல்லையோ?
====++++=====
தரவுக் கொச்சகக் கலிப்பா..
ஊடாடும் ஆசைகளால் உள்ளங்கள் குட்டையென
ஓடாத நதியாச்சோ? ஊதியிதைப் பெரிதாக்கும்
ஊடகமாம் இரசாயன உரங்களினால் கெட்டோமோ?
தேடுவமோ பாரதமாம் திரவியத்தை இனியேனும்!
=========++++++++========
நாட்டின் மேலுள்
நேரிசை வெண்பா
காற்றோடு சேர்ந்த கடுநெருப்பி னுங்கொடிதாய்
வீற்றோடு வெய்து விரைந்துமே – மாற்றான
கோளன்சொல் மூண்டு குடிகெடுத்துப் பல்லுயிர்கள்
மாளப் புரியுமே மற்று. 145
- குறளை, தருமதீபிகை,
- கவிராஜ பண்டிதர் ஜெகவீர பாண்டியனார்
பொருளுரை:
கோளனுடைய மாறுபட்ட சொல் காற்றோடு சேர்ந்த நெருப்பினும் கொடிதாய் எங்கும் விரைந்து பரவி, மற்றவரின் குடி கெடுத்துப் பல உயிர்கள் இறந்து படும்படி வெந்துயர் விளைவிக்கும் எனப்பட்டது.
கடுநெருப்பு என்றது. அதன் அடுநிலை கருதி. வீற்றோடு விரைதல், யாதும் எதிரே தடுத்து ஆற்ற முடியாதபடி பாய்தல். வீறு – வலிமை, மாறு - பகை, தீமை.
கோள் கடுமையாய்ப் பரவி அடுத
நேரிசை வெண்பா
மன்றில் ஒருவன் மறுகி மனமுளைய
நன்றில் உரையை நவிலுநா - என்றுமே
ஈனநா வாகி இழிந்துபின் பேசாத
ஊனம் அடையும் உணர். 156
- கொடுஞ்சொல், தருமதீபிகை,
- கவிராஜ பண்டிதர் ஜெகவீர பாண்டியனார்
பொருளுரை:
பலர் குழுமிய சபையில் ஒருவன் உளம் மறுகி உளைய இழிவுரை கூறுகின்ற இன்னொருவன் நா, பின் மொழி வழக்கு அற்று ஈனமான பிறப்பில் இழிந்து படும் என்கிறார் கவிராஜ பண்டிதர்.
மன்று - பலர் கூடியிருக்கும் இடம்.
நன்று இல் உரை – நன்மை பயக்காத சொற்கள், மனிதனுடைய மானம் கெடும்படியான ஈன மொழிகள். நவிலல் - சொல்லல்.
தனியே இருக்கும் பொழுது இகழ்ந்து பேசுவதினும், பலர் நடுவே ஒருவனைப் பழித்துக் கூறின்
பொருள்வழிப் பிரிவு…
(பிரிவு ற்றிப் பேசவும் விரைந்த தலவியை எண்ணித் தலைவனின் தனிமொ]ழி)
(அறுசீர் விருத்தம்)
கூடிக் களித்த பெண்மயிலை;
=கொஞ்ச நினைத்து வந்தவளைத்
தேடிச் சென்றோர் அயல்நாட்டில்
=தேவை யான பொருளீட்டி
ஓடி வருவேன் உன்கழுத்தில்
=ஒருமண மாலை யாகிடுவேன்
வாடி இருத்தல் தவிரெனவே
=வாய்மூ டிடுமுன் பிரிந்தாளே!
ஆசைக் கனலைக் கண்மூட்டும்;
=அமுதைக் கொவ்வை இதழூட்டும்!
மீசை முறுக்கி நான்காட்ட
=மின்ன லுருவம் பாய்ந்தோடும்!
காசை ஈட்டி வருவதனைக்
=கன்னி கேட்கச் சொல்லிடுமுன்
பூசல் காட்டிப் போயினளே!
=பொறுக்க மாட்டாள் பிரிவினையே!
காட்டு மயிலாய் ம
பரிசு பெற்ற நேரிசை வெண்பா
பண்புடையர் ஆதல்; பழகுசொல் பேசுதல்;
நண்பரைப் பேணுதல்; நன்னயமாய் – புண்ணன்ன
வஞ்சகத்தை வேரறுத்து மாண்புறவே நல்லவற்றை
நெஞ்சில் நிறுத்துதம்பி நீ! – எஸ்.பி.இராமையா, புதுப்பாக்கம்
பரிசு பெற்ற நேரிசை வெண்பா
தஞ்ச மெனஉன் தயவுக்காய்க் காத்திருப்பர்;
கொஞ்சிக் குலமென்று கூவிடுவார்; - நஞ்சுடனே,
வஞ்சனையும் சூதும் வழியாகக் கொண்டிருப்பார்;
நெஞ்சில் நிறுத்துதம்பி நீ! – நம்பிக்கை நாகராசன்
நான் அனுப்பிய:
ஒரு விகற்ப நேரிசை வெண்பா
நெஞ்சில் உரமுமின்றி நேர்மைத் திறமுமின்றி
வஞ்சனை செய்வார் இருப்பரே – தஞ்சமென
கொஞ்சமும் அன்னாரை கொள்ளலா காதென்றே
நெஞ்சில் நிறுத்துதம்
மேகமாய் தேடி அலைந்து
வெள்ளி நிலவொன்றைக் கண்டேன்...
வெயிலில் உருகாமல் இருக்க
விழி இமைகளால் அதனை மூடினேன்...
என் இமைகள் கருகிப் போனதே...
இரு விழிகளும் தீயாய் எரியுதே......
மேகமாய்......
நாணல் போல நானும்
புயல் காற்றில் வளைந்து நின்றேன்...
காதல் சோகம் எனைத் தீண்ட
தென்றல் காற்றில் சாய்ந்துப் போனேன்......
உதிரம் சொட்டும் இதயக் கூட்டில்
காதல் மூச்சை நிரப்பி வைத்தேன்...
உன் வாய் மொழியும் வார்த்தை
அம்புகள் கிழிக்கவே உணர்வின்றி உறைந்தேன்......
வளர் பிறை ஒன்று இல்லையென்றால்
வானத்தில் நிலவும் உதிக்காது...
என்னுடன் நீயும் இல்லையென்றால்
உயிர் மூச்சும் உடலில் நிலைக்காதே......