புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௪௭

461. கண்களின் ஒளி குறைந்தால் காட்சிகளில் இருள் சூழ்வதுபோல்
உனக்குள் உள்ள பிழைதான் உன் வாழ்வையும் சூழ்ந்திருக்கும்.

462. உள்ளத்தின் தூய்மை கெட்டு விட்டால்
உற்றார் செய்யும் நல்லதும் கெட்டதாகவே தெரியும்.

463. நீ மற்றவரை எளிதாக ஒதுக்கி வைத்து விடலாம்
உன்னை ஒருவர் ஒதுக்கி வைக்கும் போது தான் அதன் வலியை உணர்வாய்.

464. உன் இடத்திலிருந்து மட்டும் சிந்தித்தால்
நீ செய்வதெல்லாம் சரியென்றே தெரியும்
அடுத்தவர் இடத்திலிருந்தும் சிந்தித்துப் பார்
எது சரியென்ற உண்மை புரியும்.

465. சொந்த வீட்டில் இருக்கின்ற வசதிகளைச்
சொந்தங்களின் வீட்டில் எதிர்பார்க்காதே
அது

மேலும்

புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௪௬

451. பிறர்மீது பழிசொல்லிச் செய்யும் அரசியல் நாடகம்
பொதுச் சேவைக்குச் செய்யும் பெரும் துரோகம்.

452. எதற்காகச் செய்கிறோம் என்றே தெரியாமல்
எப்போதும் ஒரு செயலைச் செய்யாதே
அச்செயலால் தீமையும் நடக்கலாம்.

453. சோம்பல் என்பது முன்னேற்றத்தின் முற்றுப்புள்ளி
அதை உடைக்கும் முயற்சியே முன்னேற்றத்தின் தொடக்கப்புள்ளி.

454. உன் வாழ்விலோ? பிறர் வாழ்விலோ?
பணத்தை வைத்து விளையாடாதே
அது மரணத்தைக் கண்களில் காட்டிவிடும்.

455. வாழ்க்கையில் எது நடக்க வேண்டும் என நினைக்கிறாயோ?
அதற்கான முயற்சியை அப்போதே தொடங்கிவிடு
அதுவே வெற்றிக்கான வழி.

456. பிறர்மீது உள்ள நம்பிக்கையை முதலாய் வைத்து

மேலும்

புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௪௫

441. ஒரு நிலத்தின் பெருமகளைப் பேசி பேசியே
அந்த நிலத்தைப் பிடிப்பதற்கு ஒத்திகை செய்வான் சூழ்ச்சிக்காரன்.

442. உன்னிடம் இருந்து ஒன்றைப் பெறுவதற்கு
உனக்குப் பிடித்தவனாய் வாழ்வது போல் நடிப்பார் சிலர்
அவர்களைத் தூரத்திலே வை.

443. உனக்கு எந்தப் பிரச்சனை வந்தாலும்
முதலில் அறிவு என்ற ஆயுதத்தையே ஏந்து.

444. தாவரங்கள் உணவைத் தரைக்கு மேலும் கீழும் சேமிப்பது போல்
மனிதர்கள் சிலவற்றை உள்ளும் சிலவற்றைப் புறமும் வைத்து வாழ்வார்கள்.

445. வாழ்வாதாரத்தை அழித்து வளர்ச்சியைக் கட்டமைத்தல்
கண்களைப் பறித்து விட்டுக் கண்ணாடி கொடுப்பதற்குச் சமம்.

446. ஒடித்து வளர்க்காத முருங்கை முறிந

மேலும்

புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௪௪

431. சிலருக்கு நினைத்தபடி வாழ்க்கை அமைந்து விடுகிறது
சிலருக்கு நினைத்து வாழ்வதே வாழ்க்கையாகி விடுகிறது.

432. உன் மனதை ஒருநிலைப் படுத்த நீதான் முயற்சி செய்ய வேண்டும்
வெளிப்புறத்தில் உள்ள எதுவும் உன்னை ஒருநிலைப் படுத்தாது.

433. உயர்வுக்காக ஒருவன் உழைக்கும் வேளையில்
உணவுக்காக ஒருவன் உழைக்கிறான்.

434. காலம் என்பது அதிகாரத்தைப் போல
சிலரைக் கைத்தூக்கி விடும்
சிலரைக் கைக்கழுவி விடும்.

435. எந்த ஒரு செயலிலும் முதலடி வைப்பதற்குத் தான் தயக்கம் ஏற்படும்
முயன்று வைத்துவிட்டால் முன்னேற்றத்தை நோக்கியே பயணம்.

436. அடுத்தவரின் மேல் சேற்றை அள்ளிக் கொட்டியவன்
தன் கைகளில் சே

மேலும்

புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௨௭

261. யார்? வளர்த்தாலும் அழிவை மட்டுமே கொடுக்கக் காத்திருக்கும் பகை.

262. தன்னைப் புத்திசாலியாய் நினைத்துக் கொண்டே வாழ்வதை விட
பெரும் முட்டாள்தனம் எதுவும் கிடையாது.

263. அன்புக்கு ஏங்கும் போதும் அடுத்தவருக்குத் தீங்கு செய்து
மிருகத்திலும் கொடிய மிருகம் நான் தான் என்பதை உறுதிப் படுத்துகிறாய்.

264. ஒவ்வொரு நாளையும் ஆசானாக ஏற்று மாணவனாகக் கற்றுக் கொண்டு கடந்து செல்
நேற்றைய வாழ்வை விட இன்றைய வாழ்வில் சுகம் இருப்பதை நீயே சொல்வாய்.

265. கோவில் சிலையோ? வாசல் படியோ? கல் ஒன்று தான்
இருக்கும் இடமும் மதிக்கும் தரமும் வேறு
எதுவாக மாறப் போகிறோம் என்பது நம் கையில்.

266.

மேலும்

புத்தன் வீட்டுப் பூக்கள் - ௨௯

281. அரசு இயந்திரத்தின் நேர்மை
அடிதட்டு மக்கள் என்றால் வேகமாக இயங்குகிறது
அதிகாரத்தின் மக்கள் என்றால் பழுதாகி நிற்கிறது.

282. நீ தலையாட்டும் பொம்மையாக இருந்தால் மாறிவிடு
எல்லாரும் ஆலோசனை என்ற பெயரில் உன்னை ஆட்டி வைப்பார்கள்.

283. அன்பைக் கொடுத்தவர் அதைத் திரும்ப எடுக்கும் போது
இதயம் அதன் தோலை உரிப்பது போல் துடிக்கும்.

284. வாழ்வதற்காகச் சம்பாதிக்கும் போது இருக்கின்ற நிம்மதி
சம்பாதிப்பதற்காக வாழும் போது நிச்சயம் இருக்காது.

285. நீ மதுபான கடலில் குதித்து உன்னை மறப்பதற்கு
உன் வாழ்க்கை என்ற படகை மூழ்க வைக்கிறாய்.

286. நீ நிதானத்தில் இருக்கும் போதே
உன்னை ஏமாற்ற ந

மேலும்

மெட்டு : நன்றி சொல்லவே உனக்கு

பல்லவி :

ஆண் : தெய்வம் என்பதே உலகில்
வெறுங்கல்லுதான் உண்மையில்லையே...
நம்பிச் செல்வதால் மனதில்
தினந்தொல்லைதான் நன்மையில்லையே...

பெண் : தூண் துரும்பில் இறைவன் இருப்பான்
ஆசைகள் நீங்கிட அவன் தெரிவான்...

ஆண் : காயம்பட்ட நெஞ்சம் கொண்டு காணத் துடித்தேன்
கண்ணுக்குள்ள கண்ணீர் வற்றி இரத்தம் வடித்தேன்...

பெண் : ஞானமென்ற பார்வை கொண்டு தேடு கிடைப்பான்
ஞாயம் கொன்ற பாவிகளைத் தேடி அழிப்பான்...

ஆண் : தெய்வம் என்பதே

சரணம் 1 :

பெண் : வீசும் தென்றல் வரும் தொடும் முகம் கேட்டிடுவாயோ?...
பூங்குயிலின் இசை அதை விழி பார்த்திடுவாயோ?...

ஆண் : உயிர்தொடும் கா

மேலும்

காந்தி தேசமே மெட்டில் :


பல்லவி :

காதல் பூக்களோ?... காயம் பட்டதே...
சாதி கத்தியால் வேரைத் தொட்டதே...

குருதியின் மழையினில் பூமியில் ஓடும் நதி சிவக்குதே
கொடுமைகள் பார்த்துக் கொதித்திடும் உயிர்களின்
விழி சிவக்குதே... விழி சிவக்குதே...

வேத ஓட்டையோ?... பேதம் காட்டுதே... (2)


சரணம் 1 :

காதலின் வேள்வியில் சாதியை எரிப்பதில்
சரித்திரம் பிறப்பதுண்டு சமத்துவம் பிறக்குமன்று...
இருவுள்ளம் இணைகின்ற மாற்றங்கள் தருகின்ற
உறவுக்கு வலிமையுண்டு உலகுக்கு விடியலன்று...

சாதியை மறுப்பதை மதங்களைக் கடப்பதைப்
பகையென நினைப்பதென்ன பலியிட துடிப்பதென்ன
வலியவர் உடலினில் மெலியவர் நிழலது
விழு

மேலும்

அண்ணே நீங்க நம்ம கட்சில சேந்து பத்து வருசம் ஆகுது. இன்னும் நீங்க பிரபலமாகாம இருக்கிறீங்க. உங்கள பிரபலமாக்க என்ன செய்யலாம்.
@@@@@@
இதென்னடா தம்பி பெரிய விசயம். நீ செய்தித்தாள்களைப் படிக்கிறதில்லையா?
@@@@@@
படிக்கிறேன். நீங்க என்ன சொல்ல வர்றீங்க?
@@@@@@@
அட தம்பி நாம புதுசா செய்யவேண்டிய விசயம் எதுவும் இல்லை. சில நபர்கள் அவங்க காருக்கு அல்லது வீட்டுக்கு தீ வச்சிருவாங்க. உடனே காவல் நிலையத்துக்கு தொலைபேசி யாரோ தீ வைத்துவிட்டார்கள்னு புகார் குடுப்பாங்க. காவல் அதிகாரிங்க வருவாங்க. அதுக்கு முன்னதாகவே நிருபர்கள் வந்திருவாங்க. அன்று மாலையே எல்லா செய்திகள்லயும் அந்த நபரின் பெயர், பேட்டி எல்லாம் வெள

மேலும்

பாகம் - 1 :

இளங்கதிர் உதித்துச் சற்று மேலெழும்பும் வேளையில் பசும்புல் வெளிகளில், மலர்களில் உறங்கும் பனித்துளிகள் எங்கோ?... வேலைக்குச் செல்ல தொடங்குகிறது. இரவின் குளிர் மெல்ல மெல்ல குறைந்து, இளந்தென்றல் வீதிகளில் உலாவ, இதமான சூடு இதயத்தைத் தழுவி அணைத்துக் கொள்கிறது.

பூமாலைத் தோரணங்கள், அலங்கார விளக்குகள், வாசலில் வண்ணப் பூக்களின் மணம் வீசி அசைந்து கொண்டிருக்கும் பூஞ்செடி கொடிகளோடு ஒரு திருவிழா கோலத்தில் அரண்மனை போன்ற அந்தப் பெரிய மாடிவீடு காட்சியளிக்கிறது. நாற்பது நாற்பத்தைந்து வயது உடைய தோற்றத்தில் இராசேந்திரன், கல்யாணி என்ற தம்பதிகள் இருவரின் மேற்பார்வையில் எல்லோரும் பரப்பரப

மேலும்

வில்லேந்தும் விழியிலே,
***சொல்லேந்தும் சுந்தரியே !

இல்லாத காதலால்,
***தினமென்ன கொல்லுறியே !

புன்சிரிப்பில் வெட்டிய வெள்ளரியே...

பூவிதழ் முத்தத்தில் வெல்லுறியே...

மேலும்

பல்லவி :

தூது போகும் வண்ண மலரே
என் இதய சோகம் சொல்லும் மலரே... (2)

அடர்வனம் விழும் தீயாக
அங்க மெல்லாம் எரிகிறதே...
தொடர்மழை போல் நீ வந்தால்
நெஞ்ச மெல்லாம் குளிர்ந்திடுதே..

தென்றலிலே மணம் கமழ்ந்து
கள்வனிடம் நீயிதைச் சொல்லிவிடு
திங்களென தேய்கிறனே
என் காயத்திற்குப் புது மருந்திடு......

தூது......


சரணம் 1 :

மன்னன் முகம் காணாது
மங்கை மனம் வலி தாங்காது
சுடர் விடும் மெழுகு போல்
தினம் விழி தூங்காது...

நீ வரும் பாதையில்
என் உயிர் தவம் இருக்கும்
உன் விரல் தீண்டினால்
என் உடல் மலர்ந்திருக்கும்...

தனிமையில் தவிக்கிறேன் இதயம் நூறாய் வெடிக்கிறேன்... (2)
உயிர் காதலனை வரச் சொல்லு
என் காதலுக்கு உயிர் த

மேலும்