அலையும் கடலுக்கு
தெரியாதிருக்கிறது தான்
அலைவது குறித்து.

மௌனப்பூச்சிகள்
என் பெயரில்
உன் பெயரை
ஒட்டிக்கொண்டு பறக்கிறது
கடலலையை விரட்டும்
காற்றை தன் குரலாக்கி.

நீ பேசுவதெல்லாம்
நீயே கேட்கிறாய்
நான் கேட்பதாக நினைக்கும்
நினைவின் கனவிலிருந்து.

நானோ...
நான் எங்கிருக்கிறேன்
என்பதறியாது போனதும்

காற்றுக்குள் தவிக்கும்
கடல் வாசனையின்
காலடித்தடம் தேடி
உன் கனவில் புகுந்து
என் கனவை
தனியே காண்கிறேன்.

என்னிடம் நான் பேச
எதுவுமின்றி போகிறது.

நாம் கடப்பது
கடல் அல்ல காலம்
என சொல்லிச்சொல்லி
கரை எங்கும் புரளும்
துயரமான இக்கடல்.

கடல்மேனியில் ஒட்டாத
மண்ணெல்லாம் திரண்டு

மேலும்

அலையும் கடலுக்கு
தெரியாதிருக்கிறது தான்
அலைவது குறித்து.

மௌனப்பூச்சிகள்
என் பெயரில்
உன் பெயரை
ஒட்டிக்கொண்டு பறக்கிறது
கடலலையை விரட்டும்
காற்றை தன் குரலாக்கி.

நீ பேசுவதெல்லாம்
நீயே கேட்கிறாய்
நான் கேட்பதாக நினைக்கும்
நினைவின் கனவிலிருந்து.

நானோ...
நான் எங்கிருக்கிறேன்
என்பதறியாது போனதும்

காற்றுக்குள் தவிக்கும்
கடல் வாசனையின்
காலடித்தடம் தேடி
உன் கனவில் புகுந்து
என் கனவை
தனியே காண்கிறேன்.

என்னிடம் நான் பேச
எதுவுமின்றி போகிறது.

நாம் கடப்பது
கடல் அல்ல காலம்
என சொல்லிச்சொல்லி
கரை எங்கும் புரளும்
துயரமான இக்கடல்.

கடல்மேனியில் ஒட்டாத
மண்ணெல்லாம் திரண்டு

மேலும்

இப்போது மழை.

இந்த
நள்ளிரவில் மழை.

இதை வெறும் தூறல்
என்று கடக்க
மனமின்றி பார்க்கிறேன்.

தெருவில் யாருமில்லை.

ஊர் துயிலில்
லயித்து இருக்கிறது.

எனக்காக என்னிடம்
வானம் பேசுகிறது
என்று நினைக்கிறேன்.

நினைவில்
சாரல் தெளிக்கும் மழை
என்னைப்பார்த்து
புன்னகை செய்கிறது.

மழை
நின்று விடுமுன்
அதன் சப்தத்தில்
கரைந்து நான்
தூங்க கண் மூடுகிறேன்.

மழை ஓசையில்
மண்டிக்கிடக்கும்
என் உயிருக்குள்...

நில்லாது
பெய்து கொண்டிருக்கும்
அவள் நினைவை
யாசகமாய் கேட்கும்
இந்த இரவின் பசிக்கு
அதைத்தவிர வேறு
என்ன நான் தர?

=================÷÷÷÷============

மேலும்

ஒரு சொல்
நகரும் பொழுதில்
ஒரு சொல்
திணறும்
ஒரு வரியின்
எதிரெதிர் முனையில்
அவளும் நானும்.

அவள் உள்ளிருக்கும்
என்னை
என் உள்ளிருக்கும்
அவளை
ஒவ்வொரு வரியின்
ஒவ்வொரு சொல்லும்
ஒளித்து வைக்கிறது

என்னிடமிருக்கும் அவளை
அவளிடமிருக்கும் என்னை.

அவள் அவனை
நீங்குகையில்
அது
நான்தான் என்கிறாள்
என்னிடம்.
அச்சொல் நகர்கிறது
மயானம் நோக்கி.

அவன் அவளை
நெருங்குகையில்
அது நீதான் என்கிறான்
அவளிடம்.
அச்சொல் மிளிர்கிறது
வரியில் முத்தாய்ப்பாக.

அவள் சொல்லற்று
மௌனம் கொள்ள

அவன் சொல்லொடு
துயரம் கொள்ள

வரியில் சிக்கி
துண்டாடி நிற்கும்
காதலின் வடுக்களை

வாசிக்கும் நீ இதை
கவ

மேலும்

திட்டுத்திட்டாய்
உன் புன்னகைகள்...
நம் பருவங்களில் அது
மழைத்துளி சொல்லும்
மந்திரக்கனவுகள்.

நதி தவழும் காற்றும்
கேட்கக்கேட்க
நாணத்தில் சிவக்கும்
கண்களால் நீயெனக்கு
சொல்ல வருவதெல்லாம்.

பூக்களில் வடிகட்டிய
வாசனை அயனிகளின்
நீள் அலைவரிசையில்
நில்லாமல் செல்கிறது
மின்சார வெக்கங்கள்.

பூக்கும் உன் சொல்லில்
மோகம் உதிர்த்ததொரு
முனிவனாய் நான் இருக்க

நம் காமம் கண்டறிந்து
வந்து நின்ற நிலவுக்கு
சாபம் தீர்ந்தது போல்
இருக்கிறதாம்... உன்
கொங்கைகளில் நான்
பசியாறும் காட்சிகள்.

மேலும்

தூய பாலில் வெண்ணை ஒளிந்திருப்பது
போல நமது இதயத்தில் உறையும்
ஆத்மாவில் இறைவன், பாலைக் கடைந்தால்
வெண்ணை திரண்டுவரும். அதுபோல்
பக்தியால் நம் மனத்தைக் கடைந்திட
இறைவன் நம் அகக் கண்ணில்

மேலும்

வாடியிருந்த மலருக்கு
நீரூற்றினாள்
மலர் இதழ் விரித்து
மெலிதாய் சிரித்தது
பறித்துச் சூடிக்கொண்டால்
மகிழ்வேன் நன்றி சொல்வேன் என்றது !

மேலும்

நேரிசை வெண்பா

தாம்ரபர ணிப்புனலாற் சர்வசுரம் பித்துவிழித்
தூம்பிரமுட் காய்ச்சல் சுவாசநோய் - தேம்பிமிகக்
கக்குகய மென்புருக்கி கைகால் எரிவுடனே
மிக்குறுதா கங்களும்விள் போம்

- பதார்த்த குண சிந்தாமணி

இந்நீரைப் பருகினால் பலவிதமான சுரநோய்கள், பித்த தோடம், கண்புகைச்சல், உட்சுரம், சுவாசநோய், சயம், எலும்புருக்கி, கைகால் எரிவு, அதிதாகம் இவற்றைப் போக்கும்.

மேலும்

நான் என்னை
நம்புவதற்கு சில சமயம்...

நீண்டதூரம் நடக்கவோ
எனக்குள் ஏதேனும் பாடவோ
மெள்ள சிரிக்கவோ
முன்முடியை ஒதுக்கவோ
செடியொன்று நடவோ...

என்னை நான்
நம்புவதற்கு சில சமயம்...

வான நுனியில் மிதந்து
இசைத்துளியில் சிதறி
பூக்களில் ஈரமாய் துளிர்த்து
கண்ணோரம் மிதக்கும்
காற்றுக்குள் ஒளியென படர்ந்து
மோனலிஸாவின் மூச்சில்
மின்னலை ஊன்றியபடி....

நீண்டதோர் மறதியில்
என்னை ரகசியமாய்
நம்புகிறேன் என்பதால்தான்...

குளிரில் கூடு கட்டி
மீன்களின் கனவில்
பூக்களை விதைத்து
ஆகாயத்தை நெய்கிறேன்.

நம்பிக்கைதான்...

சாளரம் மூடி அதன்
சாளரம் திறக்கும் சாவி.


===================________====

மேலும்

புல்லும் பனியேந் திடபுள் ளினமார்ப்ப
அல்லகன்று வைகறை வானில் சிவந்திட
மெல்விரலால் மென்தென்றல் போல்பூவை நீதொட
மெல்ல விரியும் மலர் !

மேலும்

கார்முகில் கூந்தல் காற்றிலாட
பார்வையில் எழில்விழி கயலாட
போர்புரி விற்புருவம் கணைதொடுக்க
வார்முலை சங்கத்தமிழ் ஓவியமே !

----ஒரேஎதுகை முச்ச்சொல்லால் நாலடியால் ஆன
வஞ்சி விருத்தம்


கார்முகில் கூந்தல்
பார்வையில் கயலெழில்
போர்புரி விற்புருவம்
வார்முலை ஓவியம்நீ

----ஒரேஎதுகை இரு சொல்லால் நாலடியால் ஆன
வஞ்சித் துறை

கார்முகில் கூந்தல்மென் காற்றினி லாடிட
பார்வையில் பூவிழிகள் மீனென துள்ளிட
போர்புரி விற்புருவம் காமன் கணைதொடுக்க
வார்முலைப் பேரெழி லே !

கார்முகில் கூந்தல்மென் காற்றினி லாடிட
பார்வையில் பூவிழிகள் மீனாக - நேர்வந்தாய்
போர்புரி விற்புருவம் காமன் கணைதொடுக்க
வார்மு

மேலும்

போதி மரத்தடியில் புத்தன் அமர்ந்தான்
ஞானம் பிறந்தது
போதி மரத்தடியில் நானும் அமர்ந்தேன்
நீயும் வந்தாய் அருகில் அமர்ந்தாய்
மென்மலர்விழிகளால் என்னை ஸ்பரிசித்தாய்
புன்னகை புத்தகம் திறந்து போதியில் போதித்தாய்
கவிதை எழுத இலக்கிய ஞானம் பிறந்தது !

மேலும்