ஆர் எஸ் கலா - சுயவிவரம்
(Profile)
தமிழ் பித்தன்
இயற்பெயர் | : ஆர் எஸ் கலா |
இடம் | : மலேசியா |
பிறந்த தேதி | : 17-Sep-1977 |
பாலினம் | : பெண் |
சேர்ந்த நாள் | : 22-Aug-2014 |
பார்த்தவர்கள் | : 4610 |
புள்ளி | : 1248 |
தமிழை மதிப்பேன்
கவிதையைக் காதலிப்பேன்
சிறு சிறு கிறுக்கல்களை கிறுக்கி விட்டு நகைப்பேன் ஈழத்து மண்ணில் பூத்த சின்ன மலர் 😊😊❤❤
தள்ளாடும் வயதில்
தாத்தாவோட பரிசடா.
நடைவண்டி உருட்டி
புன்னகை உதிர்த்தி.
புதுவரவான பேராண்டியே.
பிள்ளை நிலாவென
நீயும் வருகையிலே.
தாத்தாவின் உள்ளமெல்லாம்.
மகிழ்ச்சி வெள்ளமடா .
உதயம் கொண்டாய்
இதயத்தில் நீ/
உயிரென நினைத்து
உள்ளத்தில் நிறுத்தினேன்/
உணர்வோடு சுமக்கிறேன்
உணர்ச்சியோடு கலக்கிறேன் /
உளியான விழியை
நோக்கி மொழியை இழக்கிறேன்/
உதட்டோர மச்சத்தில் இச்சை வளர்க்கிறேன்/
உளறலோடு
உறக்கத்தைக் கடக்கிறேன்/
உத்தரவு கொடுத்து விடு உஷா /
உதிராத காதலை சிதறாமல் காத்திடுவேனடி புதிசா/
உனக்காக நானடி எனக்காக நீயடி உரசிக்கலாமோடி நாமும் லேசா /
நெருப்பை சொல்லாக்கி
அனலாய் எழுதிடு/
எழுதும் போது
அநீதியை எரித்திடு /
எரியும் மனிதம்
கண்டு கலங்கிடு/
கலங்கிடும் விழியிலே
கருணையை வளர்த்திடு/
வளர்ந்திடும் சமுதாயத்தை
வளமாக மாற்றிடு /
மாற்றிடவே நெஞ்சித்தில்
ஏற்றிடு நெருப்பு/
கொல்லும் நோய்
கண்டு அஞ்சாதே./
வெல்லும் அறிவென்று
வீறுநடை போடு./
துள்ளும் வயதில்
துவண்டு விடாதே./
பிள்ளை மலரே
மகிழ்ந்து விளையாடு./
நாளும் பொழுதும்
துக்கம் சுமக்காதே/
நாளை நமதே
என்று சிரித்திடு./
சரித்திரம் தோற்றிடும்
எனக் கலங்கிடாதே./
கனவே கலையாதிரு
என்று கட்டளையிட்டிடு./
வெண்டக்கா விரல
தொட்டுக்க போறேன்/
வெள்ளரிக்கா வித்துக்கிட்ட
காசில பொன்னு
போட்டுக்க போறேன் /
கண்ணுக்கு பட்டுக்கிட்ட
இடமெல்லாம்
பார்த்துக்கப் போறேன் /
கருவாச்சி பொண்ணுக்கு
பூ வச்ச ரவுக்க தச்சிக்க போறேன் /
குண்டூசியும் கேட்டுக்க மாட்டேன் /
கொண்ணுகிட்டு வந்தாலும்
ஏத்துக்க மாட்டேன் /
கருப்பட்டி சொல்லழகி
கருவண்டு கண்ணழகி
ஒன்னைய சேத்துக்க போறேன் /
காத்து கருப்பு அண்டிக்காம
கருகமணி போட்டுக்க போறேன் /
யே நெஞ்சத்த ஒனக்காக
பஞ்சனையா மாத்திக்க போறேன் /
சோக்காத்தான் இருக்கு மச்சான் /
நீ சொல்லிக்கிட்ட அம்புட்டும் /
இம்புட்டும் நாவோடு
நின்னுடிச் சென்னா /
நான் யென்ன செய்வேன் மச்சான் /
பல்லு விழு
நிழலாக ஆசை
இதயத்தில் குட்டுதடி /
நில்லாமல் வார்த்தைகள்
பட்டம் கட்டுதடி /
நிலவே நீ
முகம் காட்டு/
கனவில் விரல்கள்
உனை மீட்ட /
கண்ணருகே வந்தவளே
என்னவளானாயே
என்னவளானவளே
என்னவளானதுமே
இன்னொரு துணை தேடி
என்னை விட்டு ஓடினாயே
தேடியதன் விளைவு
பாவாளியானாயே .
பாவங்களை தொலைத்திட
எவ்வழி நாடிடுவாயோ
கடுகளவும் உன்மேல்
இனி கருணையில்லை
கடந்து செல்லும் காலமெல்லாம்
தொடர்ந்து
வந்திடும் முள்ளாய் வினை.
ஊனம் வடிந்திடும் உடலுக்குள்
தேடிக் குடியேறிடும் நோய்களின்
தொல்லை
துடித்திடும் நாடிக்குள் பயம்
வெடித்துக் கொல்லும் என்பதும்
உண்மை
ஆட்டி வைத்தாய்
நீ என்னை அன்று
பொறுத்துக் கொண்டேன்
பொண்டாட்டி என்று .
பூட்டி விட்டாய்
நீயோ உள்ளமதை
பொறுத்தும் வெறுத்தும்
வாழ இயலவில்லை
போர்த்திக் கொண்டேன் நானும்
மண்ணை .
ஊரார் சேற்றை வா
பார்த்துப் பார்த்து
ஓடர் பண்ணி
போட்டு போட்டு
மினிக்கிய பொண்ணுக்கு .
கேட்டால் கூட
கிடைக்க வில்லையாம்
மேக்காப் போட்டுக்க பொருட்கள் .
கொழுத்த உடலும்
கொழுப்புக் கரைக்குயுதாம்
கொடுத்த சலுகையும்
மெது மெதுவாகக் குறையுதாம்.
கணத்த ஆசைகள்
நிறைவேறாமல் கரையுதாம்.
பொறுத்து வாழ
வேண்டிய கட்டாயம்
துரத்தி விட்டால்
போக்கத்த இடம் இல்லையாம்.
தினம் தினம்
வீட்டுக்குள் கொலுவலாம்
கலவரம் தொடருதாம்
காற்று வாக்கில் கதைகளும்
ஊருக்குள் பரவுதாம் .
கண்ணீரும் தண்ணீரும்
சோற்றோடு கலந்திடும்
காலமாய் மாறுதாம்
இதில் என்ன விந்தை .
செய்த பாவம் மெது
மெதுவாக பாய் விரிக்க
உதறியிட முடியாமல்
உள்ளம் துடிக்க
ப
இந்த தளத்தில் என்னுடைய கவிதை எப்படி சேர்ப்பது ?
பெண் தலை
குணிந்தால்
அது நாணம்
அதை நானும்
வரவேற்கின்றேன்.
அவை தொடர்ந்தால்
அது அடிமை இதை
நான் வண்மையாகக்
கண்டிக்கின்றேன்.
பெண்ணே தலை
நிமிர்ந்து நில்
சாட்டை போல்
சுழன்டு நில்.
சரித்திரம் புரிய
துணிந்து நில்
சாத்தான்களை
வீழ்த்தி நில்.
உலகம் போற்றும்
தூற்றும் இரண்டும்
உமக்குத் தேவை
என்று நினைத்து
சேர்த்தெடுத்து நில்
வெற்றிப் படியில்
படிப்படியாக ஏறவே
பிடி தடி ஒன்று தேவை
இவை இரண்டில்
ஒன்று உன்னை
ஊக்கப் படுத்தியே
தூக்கி நிறுத்தும்
சிகரம் கொண்டு.
வீரத்தமிழ் மகள்
என்று பெயர்
பெற்றது நம் இனம்
இதை நீயும் எண்ணிப்
பார் தினம்.
கன்னியான நீ
கண் கலங்க வேண்டும
மின்னும் பொன்னை
விண்ணில் வீசி.
வேடிக்கை செய்வது.
வாடிக்கையாம் ஆதவனுக்கு.
உலகம் எங்கும் ஒளி
பரப்பியே புதுமை
செய்வானாம்
பகலவன் புதுமை செய்வானாம்.
ஆழ்கடல் ஓரமாக
மழலை ஓடி விளையாடும் அந்தி
மாலையிலே செவ் நிறம் போன்ற உடை
அணிந்து கடலிலே மூழ்கி விடுவான் அவன் மூழ்கி விடுவான்.
கடல் கன்னியின் உள்ளத்தில் இறங்கி
தஞ்சம் அவள் அங்கம்
என அவளின் கங்கை மேனியுடன் சங்கமம்
ஆவான் சூரியன் சுட்டு எரிக்கும் சூரியன்.
ஆதவன் அவளை அணைத்ததுமே தன்னைக் கொடுத்து
எழுந்தாள் நீர் ஆவியாக கரு என்னும்
பொருளாக கரு மேகமாக உரு எடுத்தாள்.
கரும் உடலோடு உலா
சென்றாளாம் கரு மேகமாக வலம் வந்தாளாம்.
காடு மேடு வயல்
எங்கும் நடந்தேன் என்
பாதம் காலணியைக்
கண்டதில்லை.
ஓயாது நடப்பேன்
ஒவ்வொரு நாளும்
கல்லு முள்ளும்
குத்தி வரும் இரத்தம்
கண்டு அஞ்ச வில்லை.
தோள் மேல் துண்டு
போட்டுக்க சட்டை
சாக்கடைப் பக்கம்
என் வேட்டை.
உன் பாட்டுக்கு
நானும் போட்டேன்
ஆட்டம் நாடு விட்டு
நாடு எடுத்தேன் ஓட்டம்.
இங்கே நாறிப்போச்சு
என் பிளைப்பு எப்போதுமே
எனக்குள் ஒரு வாடடம்.
போட்டேன் கோட்டு சூட்டு
கொஞ்சம் எடுப்பாகவே
இருக்கு சோடாப்புட்டி
உன் அத்தானுக்கு கூழான
கருமை கண்ணாடி கண்ணுக்கு
சும்மா தூக்கலாக இருக்கும்.
விமான நிலையம் பணி
எனக்குள்ளே ஒரே குஷி
கையிலே சூக்கேஸ்சி
கறுமம் உள்ளே நு