மாந்தோப்பு வாழைத்தோப்பு தென்னந்தோப்பு கட்டெறும்பு
ஊரும் கரும்புத்தோப்பு
அத்தனையிலும் மறைந்து
மறைந்து பார்க்கப் போறேன் ....////

சின்னக்குளம் பெரியகுளம்
அல்லி பூக்கும் தெப்பக்குளம்
சில்வண்டு சுற்றும் தாமரைக்
குளம் அவள் கால் நனைக்க
வரும் அத்தனை குளத்திலும்
நீந்தி நீந்தி பார்க்கப் போறேன் ....../////

குட்ட மரம் நெட்ட மரம் அடர்ந்த மரம்
வெட்டு மரம் தேன் கூடு கட்டும் மரம் அத்தனையிலும் ஏறி ஏறி நின்று
அவளின் தூரத்து வரவை நானும் பார்க்கப்போறேன் ....////

முச்சக்கர வண்டி துவிச்சக்கர வண்டி
கட்ட வண்டி புடிச்சு முட்டி மோதி ஓடி முன் வரிசையிலே இடம் பிடிக்கப் போறேன் சினிமா திரையரங்கிலும் அவளைப்

மேலும்

வெட்கம் திறக்கவா?
ஏக்கம் பறக்கவே
பக்கம் வரட்டுமா?

பருவப்
பெண்ணொருத்தி /
இருவிழிப்
பார்வையை நிறுத்தி/
தூதொன்று விட்டாள் /

நோக்கிய விழியோ
என் கர்வம் உடைத்தது /
ஆணவம் தகத்தது /
வேகமாய் நுழைந்து/
இதயச்
சிம்மாசனம் அமர்ந்தாள் /

அன்றிருந்து
இன்று வரையிலும்/
என்னுள்ளே ஆட்சி புரியும்
தேவைதையானாள் /

மேலும்

கூண்டுக்குள் முட்டை கலக்கத்தில் குருவி/
விறகு வெட்டியின் கையில்/
கோடாரி /

மேலும்

ஊரெல்லாம் கலக்கம்/
தூக்கம் இழந்த இரவுகள் /
வெள்ளப்பெருக்கு /

மேலும்

பள்ளம் குழிகள்
நிறைந்த சாலை
பயணச் சேவைகளும்
குறைந்த பாதை

உயர்ந்த பனமரக் காடும்
ஊர்ந்து திரியும்
சாரைப் பாம்பும்
பாதை ஓரமாக சர சர
என்று காற்றுடன் சண்டை
போடும் ஈச்சமரம்

ஓயாது ஓசை எழுப்பும்
உப்புக் கடலும்
ஆயிரம் திறமைகள்
இருந்தும் அன்றாட
உழைப்புக்காக தன்னுள்ளே
மறைத்து வைத்து விட்டு
நடமாடும் இளஞர்களும்

உப்பு நீரிலே நீந்தி
உழைத்து வந்த
பின்தான் ஒரு பிடி சாதம்
என்ற. நிலமையில் வாழும்
மீனவர்களையும்

உழைப்பைக் கண்டவுடன்
மதுக் கடையை நாடும்
ஒரு சிலரையும்
அவர்களை திருத்தி
நல் வழி எடுக்க நினைக்கும்
நல்ல பல உள்ளங்களையும்

சாதிக்க சாதிக்க என்று துடிக்கும்
மாணவ மாணவியரையும்
சும

மேலும்

உயிரைக் குடித்து உரிமையைக் காத்திடுவோம்.
செங்குருதி சிந்தி உறவைக் காத்திடுவோம்...../


நம் உயிரைக் கொடுத்து நம்
இனத்தைக் காத்திடுவோம்.
நரபலியாக எதிரியைக் கொடுத்து
நம் நகரத்தைக் காத்திடுவோம்.../

கொடுத்த உயிருக்கு சன்மானமாய்
சுதந்திரம் கண்டு மகிழ்ந்திடுவோம். சிந்திய இரத்தத்தால் அடிமை விலங்கு உடைந்ததை எண்ணி புகழ்ந்திடுவோம்.../

சீறிப் பாயும் கோபத்தாலும் அடங்கிப் போகாத குணத்தாலும் வீரமகன் நாம் என்பதை உணர்த்திடுவோம். ..../

அடங்கிப் போகமாட்டான்
அநிதியை அழிப்பவன் என
ஆட்டம் காட்டு அநியாயக்
காரனை ஓட்டம் காட்ட விட்டு
ஒன்று கூடி நின்று கரங்கள்
தட்டி ஓசை எழுப்பி சிரித்திடுவோம

மேலும்

மண்ணிலே பெண்ணனெ உரு எடுத்து
கன்னியென உலா வரும் தேவதையே
பெண்ணியம் போற்றும் தமிழ் மகளே
தமிழர் உடை காத்து விடு என் மகளே.../

சரிகை தாவணி உடுத்தி உச்சி பொட்டிட்டு நேர் உச்சி எடுத்து சடை போட்டு சரமிட்ட பூ சூடி நாணம் கொண்டு நீ நடக்கையிலே நாணி விடும் காணும் காளை மகன் கண் அல்லவோ.../

விண்ணுலக தேவதைகள் என்னழகடி பெண்ணே.
மண்ணில் உலாவும் உன் அழகு பெருமையடி.
கெண்டைக்கால் மறைய நீ உடை உடுத்தி கண்ட இடம் காட்டாமல் நடை பயின்றால் இந்திரலோகத்து மந்திரிக்கும் புத்தி மங்கிப் போகுமடி பெண்ணே..../

மஞ்சள் இட்ட முகத்துடன் நீர் சொட்டும்
கூந்தலுடன் நீ கோலம் போடையிலே
நீர் எடுக்க வரும் மேகமும் மயங்கித்தான் போகுமடி மண்

மேலும்

புரட்சி வசனம் பேசி
பாச மழை பொழிவதில்
எம்.ஜி.ஆர். போல்.

இழுத்து வளைத்து தீப்
பிடிக்க முத்தம் கொடுப்பதில்
ஆரியா போல்.

கல் நெஞ்சையும் கரைய
வைத்து கண்ணீரை
வரழைப்பதில் சிவாஜி போல்.

கறுப்புக் கட்டழகன்
ஒரு தினிசாய்
நடை போடுவதில்
சூப்பஸ்ரார் ரஜனிபோல்.

பல சாகாசங்கள்
புரிவதில் கமலஹாசன்
போல்.

நாக்கைக் கடித்து பின்னங்
காலால் உதைப்பதில்
விஜயக்காந்து போல்,

ஒரு தடவை முடிவு எடுத்த
பின்னர் யார் பேச்சுக்கும்
செவி மடுக்காமல் இருப்பதில்
விஜய் போல்.

கேலி கிண்டல் பேசி
என்னம்மா கண்ணு என்று
கண் அடிப்பதில்
சத்தியராஜ் போல்.

அடுக்கு மொழி பேசி
கடுப்பேற்றுவதில்
ராஜேந்திரன் போல்.

முத்தத்தால்இதழை
சுத்தம் செ

மேலும்

இந்த தளத்தில் என்னுடைய கவிதை எப்படி சேர்ப்பது ?

மேலும்

பெண் தலை
குணிந்தால்
அது நாணம்
அதை நானும்
வரவேற்கின்றேன்.

அவை தொடர்ந்தால்
அது அடிமை இதை
நான் வண்மையாகக்
கண்டிக்கின்றேன்.

பெண்ணே தலை
நிமிர்ந்து நில்
சாட்டை போல்
சுழன்டு நில்.

சரித்திரம் புரிய
துணிந்து நில்
சாத்தான்களை
வீழ்த்தி நில்.

உலகம் போற்றும்
தூற்றும் இரண்டும்
உமக்குத் தேவை
என்று நினைத்து
சேர்த்தெடுத்து நில்

வெற்றிப் படியில்
படிப்படியாக ஏறவே
பிடி தடி ஒன்று தேவை
இவை இரண்டில்
ஒன்று உன்னை
ஊக்கப் படுத்தியே
தூக்கி நிறுத்தும்
சிகரம் கொண்டு.

வீரத்தமிழ் மகள்
என்று பெயர்
பெற்றது நம் இனம்
இதை நீயும் எண்ணிப்
பார் தினம்.

கன்னியான நீ
கண் கலங்க வேண்டும

மேலும்

மின்னும் பொன்னை
விண்ணில் வீசி.
வேடிக்கை செய்வது.
வாடிக்கையாம் ஆதவனுக்கு.

உலகம் எங்கும் ஒளி
பரப்பியே புதுமை
செய்வானாம்
பகலவன் புதுமை செய்வானாம்.

ஆழ்கடல் ஓரமாக
மழலை ஓடி விளையாடும் அந்தி
மாலையிலே செவ் நிறம் போன்ற உடை
அணிந்து கடலிலே மூழ்கி விடுவான் அவன் மூழ்கி விடுவான்.

கடல் கன்னியின் உள்ளத்தில் இறங்கி
தஞ்சம் அவள் அங்கம்
என அவளின் கங்கை மேனியுடன் சங்கமம்
ஆவான் சூரியன் சுட்டு எரிக்கும் சூரியன்.

ஆதவன் அவளை அணைத்ததுமே தன்னைக் கொடுத்து
எழுந்தாள் நீர் ஆவியாக கரு என்னும்
பொருளாக கரு மேகமாக உரு எடுத்தாள்.
கரும் உடலோடு உலா
சென்றாளாம் கரு மேகமாக வலம் வந்தாளாம்.

மேலும்

காடு மேடு வயல்
எங்கும் நடந்தேன் என்
பாதம் காலணியைக்
கண்டதில்லை.

ஓயாது நடப்பேன்
ஒவ்வொரு நாளும்
கல்லு முள்ளும்
குத்தி வரும் இரத்தம்
கண்டு அஞ்ச வில்லை.

தோள் மேல் துண்டு
போட்டுக்க சட்டை
சாக்கடைப் பக்கம்
என் வேட்டை.

உன் பாட்டுக்கு
நானும் போட்டேன்
ஆட்டம் நாடு விட்டு
நாடு எடுத்தேன் ஓட்டம்.

இங்கே நாறிப்போச்சு
என் பிளைப்பு எப்போதுமே
எனக்குள் ஒரு வாடடம்.

போட்டேன் கோட்டு சூட்டு
கொஞ்சம் எடுப்பாகவே
இருக்கு சோடாப்புட்டி
உன் அத்தானுக்கு கூழான
கருமை கண்ணாடி கண்ணுக்கு
சும்மா தூக்கலாக இருக்கும்.

விமான நிலையம் பணி
எனக்குள்ளே ஒரே குஷி
கையிலே சூக்கேஸ்சி
கறுமம் உள்ளே நு

மேலும்