அவள் அருகில்
வெண் மேகங்கள்
வான வீதியில்
உலா வர ஆரம்பித்திருந்த
இனிய காலை பொழுது.......
வெளிச்சத்தின் வருகைக்காக
இசைக்காமல்
காத்திருந்தக் குயில் ஒன்று,
சூரியனின் கதிர்களைக் கண்டதும்
தனியே சாதகம் செய்து கொண்டிருந்தது......
விடியலில்
சோம்பல் முறித்து
எழுந்து கொண்டிருந்த மரங்கள்,
தென்றலின் பேச்சுக்கு மௌனமாகத் தலையசைத்துக் கொண்டிருந்தன......
அழகாய் புலர்ந்த
அந்த காலைப் பொழுதில்....
அவள் அருகில் இருந்த எனக்கு,
அவை அனைத்தும்
மாயை என தோன்றியது....
அவளைப் போல......!!
