பிறை நிலவு
தேய்ந்து கொண்டே சிரிக்க
நிலவே உன்னால்தான் முடிகிறது...
புன்னகை பூத்த உதடாக
மலர்ந்து போகிறாய்...
தன்னம்பிக்கை கொண்டே
தளராது உதிக்கிறாய்...
வான்மேலே வளரும்
வெண்ணிலவே....
வளர்ந்தாலும்
அகங்காரச் சிரிப்பின்றி
முத்தப் புன்னகை
முழுவதும் தருகிறாய்....
இந்நிலையும் மாறும் என்ற
வாழ்க்கை நியதியின்
வழிகாட்டி நீ...!
காலம் மாறத்தான் செய்யும்
உனைக் கண்டு கற்கிறேன்
என்னிலையும்
நன்னிலையே
என்று....!
