தலைப்பு
உணர்வோடு பூக்களை
மொட்டவிழ விட்டுத்தான்
உலகமே மலர்கிறது
காதல் மலர்வது
சிவப்பு ரோஜாவில்
காமம் அவிழ்வது
மல்லிகை மொட்டில்
ஆன்மிகம் தழைப்பது
செந் தாமரையில்
சமாதானம் முளைப்பது
வெண் தாமரையில்
உறுப்புக்களில் இருப்பு
கொள்ளும்
பூக்கள்கூட சிறப்பு
கொள்ளும்
காதில் பூவைப்பது
கயமை என்றும்
கையில் பூக்கொடுப்பது
காதல் என்றும்
கழுத்தில் பூமாலை
கலியாணம் என்றும்
அருகில் பூவளையம்
மரணம் என்றும்
அங்கங்கள்கூட பூக்களின்
அங்கமாயிற்று
தலையாய அங்கம்
தலையில்
பூக்கள் தங்கும்
நிலைதான்
தலையங்கம்
அதனால்தான்
தலைப்'பூ' என்று
சொல்கூட பூச்சூடுது
