இன்மை
முத்தாழி கரை மோதும்
குரு மண்ணில் தாழாட
தொடுவானம் நான்காண வேண்டும்.
சிறு கூட்டம் தரைகூட்டி
விளையாடும் மணல் வீட்டில்
மனம் சென்று குடியேற வேண்டும்.
மலர் மொய்க்கும் சிறு வண்டு
யாழ்மீட்டும் இசைவந்து
செவியோரம் உறவாட வேண்டும்.
கவிபாடும் இளந்தென்றல்
மலரோடு மனம்வீசி
உயிருக்குள் நகங்கீர வேண்டும்.
இவையாவும் நிறைவேறா விதிவந்தும் துயரில்லை - என்
இடப்பாகம் நீயிருந்தால் போதும்...
