பாடல்

கல்லை மட்டும் கண்டால்
கடவுள் தெரியாது.
கடவுள் மட்டும் கண்டால்
கல்லடி தெரியாது.

எட்டில் ஐந்து எண்
கழியும் என்றும்
ஐந்தில் எட்டு
ஏன் கழியாது ?

அஷ்ட அட்சரம் ஏற்கும் நெஞ்சு
பஞ்ச அட்சரம் பார்க்காது

ஊனக் கண்ணில் பார்த்தால்
யாவும் குற்றம்தான்
ஞானக் கண்ணில் பார்த்தால்
யாரும் சுற்றம்தான்

{சைவர்கள்…}

மண்ணுக தில்லை வளர்க
நம் பக்தர்கள் வஞ்சகர் போய் அகல
பொன் நின் செய் மண்டபத்து உள்ளே
புகுந்த புவனனி எல்லாம் விளங்க

{வைணவர்கள்…}

பல்லாண்டு பல்லாண்டு
பல்லாயிரத்தாண்டு பலகோடி நூறாயிரம்
மல்லாண்ட தின் தோல் மணிவண்ணா – உன்
சேவடி செவ்வி திருக்காப்பு

இல்லை என்று சொன்ன
பின்பும் இன்றியமையாது
தொல்லை தந்தபோதும்
எங்கள் தில்லை மாறாது

வீரசைவர்கள் முன்னால்
எங்கள் வீரவைணவம் தோற்காது
மன்னன் சொல்லுக்கு அஞ்சி என்றும்
மேற்கில் சூரியன் உதிக்காது



ராஜலக்ஷ்மி நாயகன்
ஸ்ரீனிவாசன்தான்
ஸ்ரீனிவாசன் சேய் – இந்த
விஷ்ணுதாசன் நான்

நாட்டில் உண்டு
ஆயிரம் ராஜராஜர்தான்
ராஜனுக்கு ராஜன்
இந்த ரங்கராஜன்தான்

(கல்லை மட்டும்)

நீருக்குள்ளே மூழ்கினாலும்
நீதி சாகாது
நெஞ்சுக்குள்ளே வாழும்
எங்கள் ஜோதி சாகாது

வீசும் காற்று வந்து
விளக்கணைக்கும்.
வெண்ணிலாவை
அது அணைத்திடுமா?

கொட்டும் வான்மழை
நிலம் நனைக்கும்
அந்த வானம் தன்னை
அது நனைத்திடுமா ?

சைவம் என்று பார்த்தால்
தெய்வம் தெரியாது
தெய்வம் என்று பார்த்தால்
சமயம் கிடையாது

(கல்லை மட்டும்..)