கடைசி தாலாட்டு
உன் வாசனை இதுவா...
சற்று முன் வரை உன் மடியில் இருப்பதாய் தான் நினைத்து இருந்தேன்...
அம்மா நீ எப்படி இருப்பாய்....
நான் எப்படி அவமானம் ஆனேன் உனக்கு...
அந்த இருட்டு அறையில் கூட வெளிச்சமாய் இருந்தேன்...
வெளிச்சம் பார்த்த போது என்னை இருட்டில் போட்டு விட்டாய்...
பெற்ற உன்னால் வளர்க்க முடியவில்லை...
வளர்கும் யாருக்காவது கொடுத்து இருக்கலாமே....
எனக்கு பேச தெரியாது அம்மா..
ஆனால் அழ தெரியும் கண்ணீர் வராமலே.....
இங்கே ஏதேதோ
கடிக்கிறது..
பார்த்து கொள்ள யாரும் இல்லை...
வலிக்கிறது சொல்ல தெரியவில்லை....
எனக்கும் பசிக்கிறது..
பாவம் இந்த நாய்களுக்கும் பசிக்கும் போல..
உன் தாலட்டில் உறங்க ஆசை தான்..
என்னை சாப்பிட காத்திருக்கும்
இந்த நாய்களின் சண்டையே என் கடைசி தாலாட்டாக இருக்கலாம்....
இந்த நாய்கள் பரவாயில்லை என்னை பசியில் சாகவிடவில்லை...
நான் பிறக்கும் போது உனக்கு மிகுந்த வலி தந்தேனா மா...
அதனால் வீசி விட்டாயோ...
உன் வயிற்றில் பிறந்த எனக்கு இந்த குப்பை தொட்டியே கல்லறையானது......
,,,,,மஞ்சள் நிலா 🌙
