கம்பிக்குள் வெளிச்சங்கள்

வணக்கம் !

கம்பிக்குள் வெளிச்சங்கள் !

நான் இதுவரை சிறைச்சாலைக்கு குற்றம் புரிந்தும் செல்லவில்லை, குற்றம் புரிந்தோரையும் காண சென்றதில்லை.

ஒரேஒரு முறை நள்ளிரவில் வேலூர் தோட்டப்பளையம் காவல் நிலையத்திற்கு எனது நண்பர்களான அண்ணன் வெங்கி மற்றும் தம்பி நந்தாவுடன் சென்றுள்ளேன். ஓர் கூட்டம் போடுவது குறித்து யாரோ தவறான புகார் அளித்ததன் காரணமாக, நாங்களாக சென்று தன்னிலை விளக்கம் தந்தோம்.
முற்றிலும் புதிய அனுபவம் அது. அமைதியான முறையில் விளக்கம் அளித்துவிட்டு வந்துவிட்டோம், அவர்களும் எங்களின் முகவரிகளை பெற்றுக்கொண்டு அனுப்பிவிட்டனர். ஒருவேளை அங்கு ஏதாவது விபரிதம் நடந்திருந்தால் நிச்சயமாக எங்களால் சமாளித்து இருக்க முடியாது.

காவல் துறையினர் பற்றியோ அங்கு நிகழும் முறைகேடான நிகழ்வுகள் பற்றியோ அப்போது எங்களுக்கு தெரியாது. மேலும் கைது செய்யப்பட்டிருந்தால், அங்கு எங்களின் நிலை எப்படி இருந்திருக்கும் ?
சிறைக்காவலில் வைத்தால் அங்கு சிறையில் எங்களின் உரிமை என்ன, சிறையில் நிகழும் கொடுமையான நிகழ்வுகள் என்னென்ன இப்படி எக்கச்சக்கமான கேள்விகளும் குழப்பங்களும் எழுகிறது. கூடவே ஓர் பயமும் நம்பிக்கையற்ற மனநிலையும் காண முடிகிறது.

ஆனால் இப்போது எனக்கு அதுபோன்ற அதிகமான குழப்பங்களோ, பயமோ இல்லவே இல்லை என நம்பிக்கையோடு கூறுவேன். அப்படி அசையா நம்பிக்கை தந்தது தோழர்.தியாகு அவர்கள் எழுதிய “கம்பிக்குள் வெளிச்சங்கள்” என்ற புத்தகம் தான்.

தோழர் தியாகு அந்த நூலில் தனது அழித்தொழிப்பு போராட்டங்கள், அதில் கிடைத்த வெற்றி தோல்வி அனுபவங்கள், அரசியல் நிலைப்பாடுகள், சிறைவாசம் என பலவற்றை இயல்பாக கூறியுள்ளார்.
குறிப்பாக உயிர் தோழர் லெனினுடன் அவருக்கு இருந்த நெருக்கம், அரசியல் மற்றும் செம்படை தலைவர்களுடன் இருந்த தொடர்புகள், சிறையில் தான் சந்தித்த பல கைதிகளின் குற்றமும் பின்னணியும் என நீளுகிறது பட்டியல்.

என்னை வெறுக்க செய்த விஷயங்கள் பல. அவற்றில் குறிப்பாக கைதிகளை அடித்து துன்புறுத்துவது, தகாத வார்த்தைகளால் திட்டுவது, உண்ணும் உணவுகளில் உப்பு அதிகமாக, அல்லது மணல் கலப்பது என சிறைச்சாலை நிர்வாகம் எவ்வளவு கேவலமாக நடந்து கொள்கிறது என்பதை தனது சொந்த அனுபவத்தின் மூலம் கூறும் தியாகுவின் பேச்சை நம்பாமல் இருக்க இயலாது.

சிறைக்கூடமோ கோவிலோ அலுவலகமோ பள்ளியோ எந்தவொரு இடமாக இருப்பினும் அங்கிருக்கும் மனிதன் நல்லவனோ கேட்டவோ எப்படி இருப்பினும் சக மனிதனாக மதித்து நடக்க வேண்டும் என்பதே எனது ஆவல்.

சிறைச்சாலை மற்றும் காவல் நிலையங்களில் மனிதாபிமானம் எதிர்பார்ப்பது என்பது தாகத்தில் தவிக்கும் ஒருவன் கானல் நீரை நம்புவது போன்றது.

என்ன கவர்ந்த, என்னை மனதளவில் மாற்றிய சில விடயங்களையும் நான் குறிப்பிட்டாக வேண்டும். சிறைச்சாலையில் இருந்துகொண்டே சமூகப்பணி ஆற்றிய தியாகுவும் லெனினும் உண்மையிலேயே போராளிகள் தான். அவர்கள் சிறையில் இருந்தாலும் அங்கும் கைதிகளுக்காக போராடியது, கைதிகளுக்கான உரிமைகளை பெற்றுத் தந்தது. கற்றல் பாடம் நடத்தியது, சக கைதிகளுக்கு கடிதம் எழுதி தருவது கைதிகளுக்கான கடைசி ஆசைகளை நிறைவேற்றித் தருவது என அவர்களின் சேவை பட்டியல் நீளுகிறது.

சிறைக் கைதியில் சிலருக்கு பொதுவுடைமை வகுப்பு எடுப்பது, அதில் கருத்து முதல் வாதம், பொருள் முதல் வாதம் பற்றி தெளிவாக எளிமையாக விளக்குவது என அறிய அறிப்பனிப்பு பணியை தியாகு மேற்கொண்டது என்னை நெகிழ்ச்சி அடைய செய்துவிட்டது. சிறைச்சாலையில் ஆயுள் கைதியாக அடைக்கப்பட்ட ஒருவர் இப்படியும் இருக்க முடியுமா என்ற ஆச்சரியம் எனக்கு. ஆனாலும் போராளிகள் பொதுவுடைமை வாதிகள் எப்போது தெளிவாக ஒருமாதிரிதான் இருப்பார்கள் என என்னும்போது அதில் வியப்பிருக்க முடியாது.

சிலர் செய்யாத குற்றத்திற்கு சிறையில், சிலர் சிறைப்பட்டும் செய்த குற்றத்தை உணராமல் இருந்தது சிறு வருத்தத்தை தருகிறது. ஜாதி மதங்கள் கூட சிறையில் அடைக்கப்பட்டு கிடப்பதை குற்றவாளிகள் ரூபத்தில் காண முடிகிறது.

தியாகுவின் உயிர் தோழர் லெனின் அவர்கள் ஓர் கைதியை தனது பிள்ளையாக தத்து எடுத்துகொண்டது, அப்பிள்ளைக்கு தனது உறவுப்பெண்ணை மணமுடித்து வைத்து மறுவாழ்வு தந்தது போன்றவை மனதை வருடும் மனிதாபிமானமாக நெஞ்சில் நிழலாடுகிறது.

லெனினும் தியாகுவும் சிறையில் இருந்தபடி மார்க்சின் “மூலதனம்” என்ற நூலை மொழி பெயர்த்தது அதற்கு வீரையன் என்ற மரணதண்டனை கைதி தனது இறுதி நாள்வரை படி எடுத்து தந்தது சிறப்பான செயல்கள்.

இறுதியாக படித்த 1976 பிப்ரவரி மாதத்தில் நிகழ்ந்த மிசா கொடுமைகள் என்னை மிகவும் வருத்தமடைய செய்துவிட்டது. எப்பேர்பட்ட சர்வாதிகாரம் எப்பேர்பட்ட அடக்குமுறை அது ? கற்பனைகூட செய்து பார்க்கமுடியாத கொடுமைகளை பாதுகாப்பு கைதிகள் அனுபவித்து இருப்பது கொடுமை.
இதில் வருத்தத்திற்கு உரியி வேடிக்கை என்னவெனில் அப்பேற்பட்ட கொடுமைகளுக்கு ஆளானவர்கள் சாதரணமாக கைதிகளோ, ஆயள் தண்டனை கைதிகளோ, மரண தண்டனை கைதிகளோ அல்ல, எல்லோருமே அரசியல் தலைவர்கள், குறிப்பாக அன்று ஆட்சியில் இருந்த திமுக காரர்கள்.
ஸ்டாலின் ஆற்காடு வீராசாமி சிட்டி பாபு முரசொலி மாறன் வீரமணி என்ன பல முக்கிய தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்டு மிகவும் அருவருக்கத்தக்க முறையில் கொடுமை படுத்தப்பட்டனர் என்பது சிறைச்சாலை நிர்வாக பக்கத்தில் காலத்தில் படிந்த பெரும் கரும் புள்ளிகள். சிட்டி பாபு அவர்களின் மரணம் மிகவும் பரிதாபத்திற்குரியது.

இப்படி பல அனுபவங்களை ஓர் நூலின் வாயிலாக பகிர்ந்து, படித்த நம்மையும் ஓர் நம்பிக்கையான சிறைச்சாலை அனுபவத்திற்கு கொண்டு சென்றுள்ளார் தோழர்.தியாகு. அவர் தனது சிறைக்கம்பிக்குள் இருந்து கொண்டு ஏற்படுத்திய வெளிச்சங்கள் பலரின் பயணப் பாதையில் மின் விளக்குகளாய் இருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.

ஒருமுறை இந்நூலை படித்து பாருங்கள், சிறைச்சாலை குறித்த பயம் விலகும், சிறைச் செல்லவும் மனம் தயார் என சொல்லும். சிறைப்படாமலே சிறைப்பட்ட அனுபவம் கிடைக்கும். ஒருவேளை நீங்கள் சிறை செல்ல நேரிட்டாலும் இந்த நூல் வடிவில் தோழர் தியாகுவும் அவரது அனுபவங்களும் உங்களை சிறப்பாக வழிநடத்தும் என்பதில் எள்ளளவும் ஐயம் இல்லை.

நூலின் பெயர் ; கம்பிக்குள் வெளிச்சங்கள்
எழுதியவர் : தோழர். தியாகு
பதிப்பகம் : விஜயா பதிப்பகம்
விலை : ரூ.350
கிடைக்குமிடம் : நியூ புக் லேண்ட்ஸ் தி.நகர்.
(செந்தில்குமார் ஜெயக்கொடி)