அந்த வீடே துணை

தொட்டு தொட்டு ஆசை ஆசையாய்

கட்டி வைத்த வீடு இது என் வீடு

என்று மெத்த பெருமையுடன் ,

இல்லை, இல்லை இறுமாப்புடன்

இருந்து வந்தேன் ; ஆனால் இன்று

அந்த 'என் வீடு' இல்லை

நான் ஆசையாய் பெற்று வளர்த்த

'என் பிள்ளைகளும்' என்னோடு இல்லை

'நான்' தனி மரமானேன் .

இப்போது உணர்கின்றேன் 'என் வீடு'

'என் பிள்ளைகள்' யாதும் என்னிடம் இல்லை

'நான் யார் ' என்பது தெளிந்தேன்

'அவனில்' மெல்ல மெல்ல சேர்வதை உணர்ந்தேன்

இனி வீடும் இல்லை உறவும் ஒன்றும் இல்லை

அந்த 'வீடே' துணை வேறொன்றும் இல்லை பராபரமே .