என்னவள்
தினமும் அவளுக்காக
நான் காத்திருந்த நிமிடங்கள்
என் அகராதியில் யுகங்கள்...
அவள் பார்வை என்மீது
பட்டபோதெல்லாம்
என் வாலிபம் உல்லாச
ஊஞ்சலாடியது...
அவள்
என்பேரை
உச்சரிக்கும்போதெல்லாம்
எனக்கு
மீண்டும் ஒருமுறை
இறந்து பிறக்க தோன்றுகிறது...
நான் அவளின் பெயரை
உச்சரிக்கும் போதெல்லாம்
என் மனதில் தேனருவி பாய்கிறது...
வண்ணம் தீட்டிய அவளின்
இதழின் கோடுகளில் சிக்கிய
என் இதயம் வழிதவறிய
ஆடுப்போல் அலைகிறது...
அவளின் புன்னகையில்
மயங்கி என் இளமையும்
மழலை பேசுகிறது...
அவளின் மௌனத்தை
கண்டால் கடலலையும்
ஊமையாகிவிடும்...
