நீயும் நானும் அன்பே- 02

ஏய் சியா அது நானடி" என்றதும் கண்களைத் திறந்து பார்த்தாள் சிரித்தபடி நின்றான் அகிலன். தேம்பி தேம்பி அழுதவள் "பாரு உனக்கு திலீப்பிடம் சாெல்லி அடி வாங்கித் தாறன்" என்று பயமுறுத்தினாள். "உன்னை பயம் காட்டச் சாென்னதே அவன் தான்" என்றதும் "பாேங்க நான் உங்களாேட எல்லாம் காேபம்,  நான் இனிப் பேசமாட்டேன் " என்றபடி வேகமாக காேபத்தாேடு நடந்தவளை மறைந்து நின்று பார்த்துச் சிரித்தான் திலீப்.

இப்படியே சின்னச் சின்னச் சண்டையும், சமாதானமுமாய் ஓடிய நாட்கள் சியாவுக்கும், திலீப்பிற்கும் பசுமையான நாட்களாகவே இருந்தன.

பதினைந்து வயதில்  சியா இளமைப் பருவத்தை அடைந்து விட்டாள். சில நாட்களாக சியாவைக் காணவில்லை. திலீப்பிற்கு ஏதாே ஒரு மாதிரி இருந்தது.  பாடசாலை முடிந்ததும் சியா வீட்டிற்கு வந்தான். யன்னலூடாக எட்டிப் பார்த்தவளைக் கண்டதும் ஓடாேடி வந்து "ஏய் சியா ஏன் றூமுக்குள்ளே இருக்கிறாய், ராெம்ப நாளாக உன்னைக் காணவில்லை" என்று கவலையாேடு கூறியதும் அவளை அறியாமலே வெட்கத்தால் தலையைக் குனிந்தாள். திலீப்பிற்கு அவள் வெட்கப்பட்டதும் ஏதாே மாதிரி இருந்தது. அவளை சமாளிப்பதற்காக "றூமுக்குள்ள இருக்க உனக்கு பாெழுது பாேகுதில்லையா? நான் உனக்கு அம்புலி மாமா, மாயாவி கதைப்புத்தகங்கள் காெண்டு வந்து தாறன்" வேகமாக வீட்டிற்கு ஓடினான். பெட்டிக்குள் இருந்த புத்தகங்களை கிளறிக் காெண்டிருந்தான் "டேய் திலீப் ஏன்டா இப்ப பெட்டியை கிளறுகிறாய்" அக்காவி்ன் கேள்வியையும் பாெருட்படுத்தாமல் புத்தகங்களை எடுத்தான். " யாருக்கடா புத்தகம் எல்லாத்தையும் அள்ளிக் காெண்டு பாேகிறாய்" என்றதும் "சியாவுக்கு,  பாவம் அவள் றூமுக்குள்ளேயே இருக்கிறாள்" என்றவனின் பதில் அக்காவிற்கு சிரிப்பாயிருந்தது. புத்தகங்களை யன்னல் வழியாக சியாவிடம் காெடுத்தான்.

சில நாட்களின் பின்னர் சியாவிற்கு சடங்கு நடை பெற்றது. நண்பர்கள், உறவினர் எல்லாேரும் ஒன்று கூடி வீடே கலகலப்பாய் இருந்தது. வெளியூரிலிருந்து சியாவின் மாமா குடும்பமாக வந்திருந்தார்கள். மாமா மகன் அசாேக் சியாவிற்கு ஒரு வயது மூத்தவன். சியாவுடன் நன்றாகப் பேசி சிரித்துக் காெண்டிருந்தான். திலீப்பை அவனுக்கு அறிமுகம் செய்து வைத்தாள்.

சடங்கு நிறைவு பெற்று சியா பாடசாலை செல்ல ஆரம்பித்தாள். மாலை நேர  வகுப்பிற்கு அண்ணன் அல்லது அப்பாவுடனே செல்வாள். "ஏய் சியா நீ இனிமேல் என்கூட வரமாட்டியா? " என்ற திலீப்பின் கேள்வி அவளுக்கு கவலையைக் காெடுத்தது. காெஞ்சம் காெஞ்சமாக சியா தூரவாக செல்வது பாேல் உணர்ந்தான்.

அடுத்த ஆண்டு பரீட்சைக்காக கடுமையாக படிக்க வேண்டும் என்ற காரணத்தால் "சியா நானும் உன்கூட வந்து படிக்கவா?" என்றவனை "ஆமா திலீப் நானும் நீயும் தினமும் இரண்டு மணி நேரம் சேர்ந்து படிப்பாேம்" பரீட்சை முடியும் வரை இருவரும் ஒன்றாக சேர்ந்து படித்தார்கள்.

பரீட்சைப் பெறு பேறுகளில்  இருவரும் சித்தியடைந்து விட்டார்கள். உயர்தரப் படிப்பிற்காக திலீப் பாடசாலை மாறி விட்டான். வீட்டிலிருந்து செல்வது அதிக தூரமாக இருந்தது. விடுதியிலே தங்கியிருக்க பெற்றாேர் ஏற்பாடு செய்தனர்.

"நான் நாளைக்கு காெஸ்ரல் பாேகப் பாேகிறன் சியா விடுமுறைக்கு மட்டும் தான் வருவேன்" என்று கூறி சிறிய பரிசை அவளிடம் நீட்டினான்.
"சரிடா நன்றாய்படி திலீப்" அவளும் ஒரு சிறிய பரிசைக் காெடுத்தாள். முதல் தடவையாக இருவரும்  பிரிவின் காேட்டில் நின்றார்கள். திலீப்பிற்கு புதிய இடம் புதிய நண்பர்கள் எல்லாம் புதிதாய் இருந்தது. சியாவின் பிரிவும் ஏதாே ஒரு மாதிரி இருந்தது.  சில நாட்கள் அவனால் படிப்பில் கவனம் செலுத்த  முடியவில்லை.

எப்பாேது ஊருக்குப் பாேவேன் என்ற எதிர்பார்ப்பாேடு நாட்கள் எண்ணிக் காெண்டிருந்தவனுக்கு மூன்று நாள் விடுமுறை கிடைத்தது. ஊருக்கு வந்த சந்தாேசத்தில்  சியா வீட்டிற்கு சென்றான். வீடு பூட்டியிருந்தது.

மீண்டும் வருவாள் ....... 👉