வெற்றிவேல் அந்த ஊரின் பெரும் பணக்காரன். பல காேடி சாெத்துக்கு சாெந்தக்காரனானாலும்  இன்னும் பணத்தை தேடி அலையும் பேராசைக்காரன். ஏன் வெற்றிவேலுக்கு பணத்தின் மீது இத்தனை பசி.  வெற்றிவேலுக்கும் பணம் என்பது ஒரு பசி பாேன்ற உணர்வு. எப்படியெல்லாம் பணப்பசியை பாேக்க முடியுமாே அப்படியெல்லாம் பணத்தை கட்டுக்கட்டாய் சேமித்தான். ஆசை தீரவில்லை. இன்னும் இன்னும் வளர்ந்து காெண்டிருந்ததே தவிர இனிப் பாேதும் என்று அவன் நினைத்ததில்லை. ஏழைக் குடும்பத்தில் பிறந்த வெற்றிவேல் பணக்காரனான கதை பெரிய கதை.

ஆடம்பரமான அடுக்கு மாடி வீட்டில் கால் மேல் கால் பாேட்டுக் காெண்டு கட்டளைக்கு கைகட்டி நிற்கும் கையாட்களும். சாென்னதைச் ச

மேலும்

அபிஷேக் சிறுவயதிலிருந்தே ஒரு நாட்டுப் பற்றுள்ளவனாக இருந்தான். இயற்கையாக ஏற்படும் ஒரு உணர்வுக்கு அப்பால்பட்டு பல காரணங்கள் அவனுக்குள் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது என்பது தான் உண்மை. 

அபிஷேக் பத்து மாதம் தாயின் கருவறையிலிருக்கும் பாேதே குண்டுச் சத்தங்களையும், ஓலங்களையும் கேட்டவன். கருவிலிருந்து இந்த உலகத்திற்கு வந்த முதல் நாளே அவன் அகதியாய் அலையத் தாெடங்கினான்.  கைக்குழந்தையாய் அவனைத் தூக்கிக் காெண்டு அகதியாய் ஓடி ஓடி அலைந்து திரிந்த அந்த நாட்களை நினைவுபடுத்தும் பாேது யார் எம்மை துரத்தினார்கள்? ஏன் துரத்தினார்கள்? என்ற வரலாற்றை அறியும் ஆர்வம் அவனுக்கு அதிகமாகவே இருந்தது.  இனிமேல் யாரும் எம்மைத் த

மேலும்

ஐந்து வருடங்களாக ஊரில் இருந்து வேலை செய்து காெண்டிருந்த தீபாவுக்கு இடமாற்றம் கிடைத்தது. ஓரிடத்தில் தங்கி இருந்து தான் வேலைக்குச் செல்ல வேண்டும். ஊரிலிருந்து ஆறு மணித்தியாலங்களுக்கு மேல் பயணம் செய்து வேலைக்கு செல்வது சாத்தியமற்ற ஒன்று. அவசர அவசரமாக தங்குமிடம் தேடிக் காெண்டிருந்தவளுக்கு அதிஸ்டவசமாக கம்பனிக்கு அருகாமையில் ஒரு இடம் கிடைத்தது. எல்லா வசதிகளுடனும், பாதுகாப்பான ஒரு அடுக்குமாடியில் தனியான ஒரு தங்குமிடம். தீபாவுக்கும் இடம் பிடித்தது. இரண்டு வாரத்தில் குடியிருப்பதற்கான எல்லா ஆயத்தங்களுடனும் வருவதாக கூறி முற்பணம் செலுத்தி  விட்டு ஊருக்குத் திரும்பினாள்.

காலை பத்து மணி,  ஊரிலிருந்து பே

மேலும்

இரவாேடு இரவாக ஊரை விட்டு புறப்படத் தயாரானார்கள் ஜீவாவும், கம்சாவும். ஆறுமாதக் கள்ளக்காதல். ஜீவாவிற்கு திருமணமாகி இரண்டு பிள்ளைகள். மனைவி சங்கரியின் தாேழி கம்சாவுடன் ஏற்பட்ட பழக்கம் கள்ளக்காதலையும் கடந்து விட்டது. குடும்பத்தை பிரிந்து தனிக்குடித்தனத்திற்காக ஊரை விட்டு புறப்பட திட்டம் தீட்டினார்கள். அழகான மனைவி, இரு குழந்தைகளை விட கம்சாவிடம் எதை எதிர்பார்த்தான் ஜீவா. அல்லது தாேழியின் கணவர், இரு குழந்தைகளின் தந்தை என்ற உறவை அறுத்து மனச்சாட்சியற்ற ஒரு காதல் கம்சாவிற்கு அவசியமா என்று எண்ணத் தாேன்றுகின்றது.

நள்ளிரவு, பேருந்து நிலையத்தில் காத்திருந்த கம்சாவை சரியான நேரத்திற்கு வந்து சந்தித்தான் ஜ

மேலும்

நித்யாவின நினைவுகளை மீட்டிய படி பேருந்தின் யன்னலாேரமாக அமர்ந்திருந்தான் ராகவ். சில்லென்ற காற்றின் குளிர்ச்சியில் உடம்பு புல்லரிப்பது பாேல் உணர்ந்தான். யன்னலை மெதுவாக இழுத்து மூடிவிட்டு ஏதாவது பாட்டுக் கேட்கலாம் என்று நினைத்தவன் தாெலைபேசியில் தனக்குப் பிடித்த பாடல்களை ஒவ்வாென்றாக கேட்டுக் காெண்டிருந்தான். பாடல்களின் வரிகளாேடு அவன் மனம் அமைதியில் உறைந்து பாேனது. "காதலே காதலே தனிப் பெருந் துணையே, கூட வா, கூட வா பாேதும்"  என்ற பாடல் வரிகள் அவன் மனதுக்குள் பெரும் புயலடிப்பது பாேன்ற உணர்வைத் தூண்டியது. கண்களை மூடியபடி தலையை மெதுவாக சாய்த்துக் காெண்டான்.

உயிருக்கு உயிராய் நித்யாவைக் காதலித்து, உற

மேலும்

நித்யாவின நினைவுகளை மீட்டிய படி பேருந்தின் யன்னலாேரமாக அமர்ந்திருந்தான் ராகவ். சில்லென்ற காற்றின் குளிர்ச்சியில் உடம்பு புல்லரிப்பது பாேல் உணர்ந்தான். யன்னலை மெதுவாக இழுத்து மூடிவிட்டு ஏதாவது பாட்டுக் கேட்கலாம் என்று நினைத்தவன் தாெலைபேசியில் தனக்குப் பிடித்த பாடல்களை ஒவ்வாென்றாக கேட்டுக் காெண்டிருந்தான். பாடல்களின் வரிகளாேடு அவன் மனம் அமைதியில் உறைந்து பாேனது. "காதலே காதலே தனிப் பெருந் துணையே, கூட வா, கூட வா பாேதும்" என்ற பாடல் வரிகள் அவன் மனதுக்குள் பெரும் புயலடிப்பது பாேன்ற உணர்வைத் தூண்டியது. கண்களை மூடியபடி தலையை மெதுவாக சாய்த்துக் காெண்டான்.

உயிருக்கு உயிராய் நித்யாவைக் காதலித்து, உறவு

மேலும்

தோளில் சாய்ந்து சாகவே
சாவைக் கூட கேட்கிறேன்
நிழலாய் காய்ந்து தாகவே
பாலை நீராய் தாவினேன்
துண்டு துண்டாய் ஏனம்மா
என்னை கூறு போடுறாய்
ஒரு பிள்ளை போல நீயடி
இதய நதியில் பாய்கிறாய்
மார்பின் மேலே பாரமாய்
ஒரு கனவு வந்து வளருது
கண்களின் ஓரம் ஈரமாய்
நீ வந்து வந்து பார்க்கிறாய்
நீயாகி மழை வந்த - போது
குடையின்றி நனைந்தேன்
கைக்குட்டைச் சுவர்களில்
கனவை காயப்போட்டேன்
நிலவு கூட ஜன்னல் - வழி
என் நிலவை எட்டிப் பாக்க
காளான்கள் மேலே நின்று
நிலவை சிறைப்பிடிப்பேன்
ஒரு நொடிப் பார்வையில்
இதயம் தொலைந்து போக
தவ வீதியில் அகதி போல
கால்கள் கடுக்க நிற்கிறேன்
அண்ணார்ந்த

மேலும்

காலை ஆரம்பித்த மழை ஓயாமல் பாெழிந்து காெண்டிருந்தது. வீதியெங்கும் வெள்ளம் நிரம்பி குன்றும், குழியும் நிறைந்து பாேக்குவரத்து நெரிசலால் வீதியே தடைப்பட்டு விட்டது. மின்சாரமும் நின்று பாேக ஊரே இருள் மயமாய் காட்சியளித்தது.

அந்தக் கிராமத்தின் வீதியாேரமாய் இருந்த குடிசை வீட்டில் சிறிய விளக்கின் வெளிச்சத்தில் கூனியபடி குடையைப் பிடித்துக் காெண்டு வாசல் படலையை இழுத்துக் கட்டி விட்டு மீண்டும் வீட்டினுள் நுழைந்த சாரதா அம்மா கால் தடுக்கி விழுந்து விட்டாள். "ஐயாே கடவுளே" என்றபடி கையை ஊன்றி ஒருவாறு எழுந்து மெதுவாக நடந்து உள்ளே சென்று நனைந்திருந்த உடையை மாற்றுவதற்காக மாற்றுடை ஒன்றை எடுத்துக் காெண்டு கதவை ம

மேலும்

கை தட்டல்களால் அரங்கமே அதிர முகம் நிறைந்த புன்னகையாேடு தனக்கான விருதை அவன் பெற்றுக் காெள்ளும் அந்த நேரம் கடந்து விட்டிருந்தது. அந்த சந்தாேசமான தருணத்தை அவனால் அனுபவிக்க முடியவில்லை. அம்மாவின் கைகளைப் பற்றியபடி உயிருக்காகப் பாேராடிக் காெண்டு இருக்கும் அவளருகில் அவனைத் தவிர யாருமில்லை. எத்தனை கனவுகளாேடு படித்து பட்டம் பெற்று சாதனை படைக்கக் காத்திருந்தவனுக்கு விதி சந்தாேசங்களைப் பறித்து விட்டு சாேகங்களையே பரிசாகக் காெடுத்திருந்தது. ஒற்றைப் பிள்ளை, ஆணாகப் பிறந்து விட்டான். சாெந்த, பந்தம் யாரும் தெரியாத ஊரில் பெரிய பங்களாவில் எல்லா வசதியுடனும் வளர்ந்து வந்தவன். தரமான பாடசாலை, பராமரிப்பதற்கு இரண்டு

மேலும்

எனக்குள்ளும் காதல் என்ற ஆச்சர்யம் படர துவங்கிய காலம்,.
ஏன் எனக்கு ஆச்சர்யம்,
நானும் சினிமாதனமான காதலை வெறுத்தவன்,
காமமே காதலை முன்னிருத்துகிறது என்பதே அதற்கு காரணம்,.
அது டீன் ஏஜ் பருவம்,
எனக்குள் இரண்டாவது இதயம் பூத்த நேரம்,
அவளால் எனக்குள் ஏகபட்ட மாற்றங்கள்,
அந்த பாதிப்புகளின் உணர்வு குவியலுக்கு காதல் என்று பெயரிட்டேன்..
அவளை சில நேரம் பார்க்காவிட்டால்,
அதையே நினைத்து பல நேரம் அவள் வரும் திசையையே பார்த்துக் கொன்டிருப்பேன்..
அவள் என் சந்தோஷத்திற்கும்,
தவிப்புகளுக்கும் இடையே ஒளிந்து கொண்டிருந்தாள்.
அவள் வரும் பாதையில்,
அவளுக்கு முன் காத்துகிடப்பேன்..
சில நிமிடங்கள் காண,
பல மணி ந

மேலும்

இந்த வார மித்திரன் வாரமலர் பத்திரிகையில் வெளிவந்த என்னுடைய சிறுகதை


குருட்டுப் பட்டாம்பூச்சியின் தோட்டத்திற்குள் என் கண்கள் தூங்கிக் கொண்டிருந்தது. குடைக் காளான்களுக்குள் ஒரு பூந்தோட்டம் அன்றைய வசீகர மாலைப் பொழுதை ஆவலாகக் காத்திருந்தது. செவ்வாய் ஒரு பாலைவனம் என்றால் நிகழ்கால உலகை தார்ச் சாலை எனலாம்.

இன்று யாருமில்லாத காட்டிற்குள் மெழுகு வர்த்திகள் கண்ணீர் அஞ்சலிக்காய் ஏற்றப்படுகிறது; அன்று கூரைகளில்லாத குடிசைக்குள் மலை போல் குவிந்த சடலங்களை சந்திரன் தான் அடையாளம் காட்டியது.

என்னால் அலைகளோடு நீந்த முடியும்; மான்களோடு துள்ளி விளையாட இயலும்; வானவில்லை ஓவியமாய் வரைய முடியும் ஆனால் முப்ப

மேலும்

நீ தந்த நினைவு மாெட்டுக்கள்
நித்தமும் மலர்கிறது பூக்களாய்
வாசங்களை முகரந்த படி
உன் முகம் காண்கிறேன்
பூக்களாய் மலர்ந்த நினைவுகளை
மாலையாய் காேர்க்கின்றேன்
தேவதை உன் தடம் தேடி
காத்திருக்கின்றேன் காதலுடன்
வாசம் வீசிய தென்றலாய்
இதயம் நுழைந்த சிறு மலரே
என் சுவாசம் நீயாக வேண்டும்
வாழ்வின் வரமாய் நீ வேண்டும்
காதல் கை கூட வேண்டும்
பூவே பூ சூட வா

மேலும்