எவ்வளவோ
வார்த்தைகளை
மாற்றிப் பார்த்தாலும்,
கவிதை சரியாக
வருவதே இல்லை.
ஆனால்,
உன்னைப் பார்த்த
நொடியே, கவிதை,
அருவியாகிவிடுகிறதே!

என்றெல்லாம்
சொல்லமாட்டேன்.
இதுவும் ஒரு
கவிதைக்குத்தான்,
போடி!

மேலும்

உன்னுடன்
இருக்கும் நேரங்கள்,
சட்டென்று
தீர்ந்து போகின்றன.

நீயும் நானும்
ஒரே பேருந்தில்
பயணிக்கும் போது
மட்டும், பேருந்து
போக்குவரத்து-நெரிசலில்
சிக்கிக் கொள்வதே இல்லை!

-கவிதைக்காரன்

மேலும்

உன்னுடன்
இருக்கும் நேரங்கள்,
சட்டென்று
தீர்ந்து போகின்றன.

நீயும் நானும்
ஒரே பேருந்தில்
பயணிக்கும் போது மட்டும்,
பேருந்து
போக்குவரத்து-நெரிசலில்
சிக்கிக் கொள்வதே இல்லை!

-கவிதைக்காரன்

மேலும்

ஆணும் பெண்ணும்
************************

தனது
திருமணத்திற்குப் பின்,
"ஆணும் பெண்ணும் சமம்",
என் பெண்ணியம்
பேசும் பெண்,
ஏனோ
அந்த சமத்துவத்தை,
தனது மகனின்
திருமணத்திற்குப் பின்
(வசதியாக)
மறந்து விடுகிறாள்......!
😀😃😄😁😁


என்ன கெரகமோ,

தனது
திருமணத்திற்குப் பின்,
தான் ஒரு ஆண்
என
கர்வம் கொள்ளும் ஆண்மகன்,
தனது மகளின்
திருமணத்திற்குப் பின்,
அதை
(வசதியாக)
மறந்து விடுகிறான்.😁🤣😂😅





✍️கவிதைக்காரன்.

மேலும்

செக்மேட்
**********

வெகு நாட்களாக
எனக்குத் தெரியாது,

நம் ராஜா,
தப்பிக்க வழியின்றி
எதிரிகளிடம்
சரணடையும் நிலைதான்
செக்மேட் (checkmate)
என்பது...

நான் கல்லூரி பேராசிரியர்,
எனவே,

என்தோழி,
என்னை
புரஃபெசர்
என்றழைப்பாள்,
செல்லமாக
அல்லது
நக்கலாக...

அன்று
எங்களுக்குள்
சண்டை...
(அன்று மட்டும் தானா..)

இவளுக்கு செக் வைக்கனும்
என்று
நினைத்துக் கொண்டேன்.

ஈகோதான்,
இருந்தாலும்
இப்படி சொன்னேன்,

"இனிமே
நீயே கால் பண்றவரைக்கும்
நான் உன்கிட்ட பேசமாட்டேன்..."

"புரஃபெசர்...
என்கிட்ட
சவால் விடாதீங்க..
தோத்துருவீங்க..."
என்று சொன்னாள்
அல்லது
மிரட்டினாள்.

எத்

மேலும்

அன்பு செய்யுங்கள்...
*****


சில சமயங்களில்
தவறு செய்வோம்...
பல சமயங்களில்
அப்படி நினைத்துக் கொள்ளப்படுவோம்...

இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு
எங்கள் நண்பர்களுக்குள்
சிறிய அல்லது பெரிய சண்டை.

நான் உண்மையில்
தவறு செய்தேனா...
இல்லை,
அப்படி நினைத்துக் கொள்ளப்பட்டேனா...
தெரியவில்லை.

எனக்கு
ஒன்று மட்டும் தெரிந்தது...

சண்டைகள்
என்பவை
எதிர்கால இழப்புகள்...‌

இந்த சண்டையிலும்
எனக்கு தெரிந்தது,
நான் இழக்கப் போகிறேன்
அல்லது
நீ இழக்கப் போகிறாய்...

அதிர்ஷ்டவசமாக
அல்லது
துரதிர்ஷ்டவசமாக
அப்படியெல்லாம்
எதுவும் நடக்கவில்லை...

வருத்தம் தெரிவித்தது
ஒர் உயிர், மறுநாள்..

மேலும்

மருந்துக்கும்
உண்மைக்கும்
ஒரே சுவைதான்...
அது கசப்பு...

நாம்
நினைத்துக் கொள்வதே
உண்மை
என்பது
மனித மனம்.

பார்கவி
நினைத்துக் கொண்டாள்,
அவளை எனக்கு
பிடிக்காதென.

அது தான்
உண்மை
என நம்பினாள்.

பேசவில்லை
என்னிடம்
ஏராள நாட்கள்...

திடீரென
ஒரு நாள்
இனிமே உன்கிட்ட
எப்பவுமே
பேசமாட்டேன், போ...
என்றாள்.

எத்தனையோ
சமாதானம்
சொன்னேன்...

அவள் கேட்கவில்லை.

பேச மாட்டேன்
என்பதை
பேசினாள்..
பேசினாள்...
பேசினாள்...

வெகு திடீரென
அவள்
முகம் நிமிர்த்தி,
சொன்னேன்

ஐ லவ் யூ..

அவள்
கோபப்படவும் இல்லை.
வெட்கப்படவும் இல்லை.

இத சொல்றதுக்கு
இவ்வளோ நாளா...?
என்

மேலும்

நாள்
முழுக்க
உன்னோடு
பேசிக்கொண்டே
இருந்தாலும்
"நாளைக்கு
பாக்கலாம், பை..."
என்று சொல்லிப் பிரிந்த
மறு வினாடியே,
நீயோ அல்லது நானோ
அலை பேசியில்
அழைத்து விடுகிறோம்...

பின்பு
எவ்வளவுதான்
பேசினாலும்
நம் பேச்சுகள்
ஓய்வதே இல்லை...

ஒரு வேளை
இது தான் காதலோ.....






✍️கவிதைக்காரன்

மேலும்

சே...
இந்த காதல்
கொண்டவனையே
கொல்லும்
சாபம.


-கவிதைக்காரன்

மேலும்