என்னோடு இருக்கும் அனைவரையும் நான் சிரிக்க வைக்கிறேன்...
நான் இறந்தபின் எனக்காக ஒரு துளி கண்ணீர் சிந்துவார்கள் என்று..

மேலும்

அன்புள்ள தோழனே..
ஆசையோடு எழுதுகின்றேன்..

இக்கணம் உன் நினைவுகள்
ஈக்களின் கூட்டம் போல

உயிரின் ஆழத்தில் பாயும்
ஊனும் தவிர்த்தேன்

என்றும் உன்னோடு இருக்க
ஏன்குகின்றேன் என் தலைவா..

மேலும்

கவிதையாய் நீ இருந்தால் அதில் சொற்களாய் நான் இருப்பேன்.

சுவாசமாய் நீ இருந்தால் அதில் ஆக்சிஜனை நான் இருப்பேன்

இருதயமாய் நீ இருந்தால் அதில் துடிப்பாய் நான் இருப்பேன்

அழகியாய் நீ இருந்தால் உன் கண்களாய் நான் இருப்பேன்

மறக்காமல் நீ இருந்தால்
உன்னை பிரியாமல் நான் இருப்பேன்

மேலும்

பல நேரம் நினைத்திருப்பேன்
நீ என்னை நினைப்பாய் என்று...

பல நேரம் பார்த்து இருப்பேன்
நீ என்னை பார்ப்பாய் என்று..

பல நேரம் நேசித்து இருப்பேன்
நீ என்னை நேசிப்பாய் என்று...

பல நேரம் அழுது இருப்பேன்
நீ என்னை கண்ணீர் துடைப்பாய் என்று

பல நேரம் பேசுகிறேன்
நீ எனக்கு சொல்லாய் இருப்பாய் என்று

பல நேரம் எழுதுகின்றேன்
நீ எனது கவிதையாய் இருப்பாய் என்று

பல நேரம் பாடுகிறேன்
நீ எனது பல்லவியா இருப்பாய் என்று

இத்தனை பலவும் செய்தேன் நீ எனக்காக வேண்டும் என்று...

மேலும்

உன்னோடு பேசத்தான்
நினைக்கின்றேன்...

தடுக்கிறது ஏதோ!!!

வெட்கமோ??
பயமோ??

அறியாது விழிக்கிறேன்....

என் காதலா,
உரைப்பாய் நீ...
இதுதான் காதலா???

மேலும்