சிரிக்கத் தெரியாத கண்கள்
அழுகைத் தெரியாத உதடுகள்
மறக்கத் தெரியாத உள்ளம்
நினைக்கத் தெரியாத உடல்
கடக்க முடியாத பாதை
நடக்க முடியாத பயணம்
"என் வாழ்க்கை"
கிழக்கே இல்லாத சூரியன் போல
உதிப்பது எங்கே
உதயமாவது எங்கே என்று
தொடக்கமும் முடிவும் இல்லாமல்
எங்கோ சுற்றிக் கொண்டிருக்கின்றன...
காதலே,
எங்கேனும் நீயும் கண்டால்
என் முகவரி கொடு இல்லையேல்
என் முடிவுரையை நீ எழுதிடு....
இப்படிக்கு,
காத்திருக்கும் கல்லறை நான்...

மேலும்

நீள்வட்டப் பாதையில்
கோள்கள்
சுற்றி வருவதைப் போல
நானும்
உன்னையே
சுற்றி வருகிறேன்
நெருங்கவும் முடியாமல்
உன்னை
விட்டு
விலகவும் முடியாமல்

மேலும்

உதடுகள் சிரிக்கையிலே
உள்ளம் சலித்துக்கொள்கிறது
தன்னோடு ஒத்துப்போகாத
உதடுகளை நினைத்து..!
நடிப்பென்று அதனைச்
சொல்லிவிட முடியாது..!
உதடுகளுக்கு சோகத்தை
வெளிக்காட்டும் சக்தி
கிடையாது...!
வேதனையின் பிரதிபலிப்பை
உதடுகளால் உணர்த்த
முடியாது..!
அதனால் சிரிக்கின்றன..!
வேதனையிலும்
சோகத்திலும் இயல்பாய்
இருக்கின்றன..!
சிரிக்கும் நேரம்தவிர்த்து
இயல்பாய் இருக்கும் நேரங்களே
வெகுவாக வலிக்கின்றன..!

மகிழவேண்டுமென்று
உள்ளம் சொல்லும்போது
உள்ளமேதான்
வேதனையையும்
தாங்கியிருந்ததென்று
சுயம் உணர்த்தும்போது
மகிழ்ச்சியும் நீர்த்துப் போகிறது...

கண்ணீரை வடிக்கவேண்டுமென்று
கண்ணுக்குக் கட்டளைய

மேலும்

என் காதல்
தத்துப் போனது..!
பெரும்பாலும்
தரம்குறைந்த பெற்றவர்களால்
தனித்துவிடப்படும்
குழந்தையைப் போல
விடப்பட்டுவிட்டதால்..!
நான் மறைந்திருந்தும்
பாசம் காட்டத் தகுதியற்றவன்
என உணர்ந்தபோதுதான்
உள்ளம் வலித்து முடித்தது..!
நான் அழுது மறைத்துக்கொண்டேன்..!

மேலும்

நீள்வட்டப் பாதையில்
கோள்கள்
சுற்றி வருவதைப் போல
நானும்
உன்னையே
சுற்றி வருகிறேன்
நெருங்கவும் முடியாமல்
உன்னை
விட்டு
விலகவும் முடியாமல்

மேலும்

நிலவைப் பார்த்தேன் கண் குளிர்ந்திட
நிலவானாள் நிலமங்கை அவள் எந்தன்
மனம் குளிர வே

மேலும்

வளியவனாக. எளியவனாக
வாழ வேண்டாம் என்று
நீண்ட வழி பயணம் சென்றான்.

அரவயிறு கா வயிறு உணவு உண்டு
அரைத்தூக்கம் முழுத்தூக்கம் விழித்து
பணம் தேட முயன்றான்.

நாடு விட்டு நாடு சென்று தன்
நலம் பாராது உடலை வருத்தி
உழைத்தான்.

தெரியாத மொழி அறியாத தொழில்
தன் கஸ்ரம் தீரவே சிரமம் கொண்டு
கற்றுக் கொண்டான்.

மனைவி மக்கள் மனையில்
மகிழ்வாக வாழவேண்டும்
என்று நாளும் பொழுதும்
நினைத்துக் கொண்டான்.

சொத்து சேர்க்கவே தன் உடல்
நலம் காக்க மறந்தான் எறும்பாக
தேய்ந்து பல ஆண்டு உழைத்தான் .

வங்கியில் பணம் தங்கியது
மனைவிக்கு தங்கம் மின்னியது
வீடு பெருத்தது ஊரும் மதித்தது
இத்தனையும் கண்டு நிம்மதி
மூச்சு

மேலும்

நம் நிழலை நாம் விரும்பாததால் என்னவோ நம்மை விட்டு பிரிந்தே விழுகின்றன...
நீயும் விரும்பவில்லை
நானும் நிழல் போல் இல்லை...

காமம் தொட்ட காதல்,
காகம் கரைய விலகும்...
உயிர்மம் உறையும் காதல்
உலகம் நிறைய விளையும்...

வாழ்ந்த காலம் யாவும்
கண்ணீரில் கரைந்தால் என்ன... கண்ணீர் சுமந்த மெய்யும்,
கருவாடாய் போனால் என்ன... வரும்காலம் உந்தன் காதலில்,
கழிந்து போனால் போதும்,
என் காதல் தேசக்காற்றில் நானும், கரைந்த போனால் போதும்

மெய்யில் காதல் காணா
மேன்மை காதலர் மெய்யில்
உயிராய் காதல் ஓங்க
நானும் சுவாசம் கொள்வேன்... நாளும்நன் றோர்காதலை
நரையெ னனினியச் செய்வேன்... நானும் கல்லறை போயின்
காதல் கருவறை

மேலும்

நீயின்றி வாடுகின்றது என்னில் உன் நினைவுகள்...!!!

என் உலகில் உலவும்
வெண்ணிலவும்💛
உன் விரலில்...!!!

நீ(ரி)யின்றி என் கண்ணீரும்
காணல்தான்...!!!

மேலும்

ஐன்ன லோர ரோச
தென்ற லோடு பேச
மின்னலுரும் பூவிழியாள்
கண்கவர் பூச்செண்டாள்
தன்கைகள்தனி லேந்தி
வண்டூறுங் கார்குழலில்
நின்றாடச் செய்யினு மன்பே
நின்வாடை நீளக்கண்டு
ரோசாப் பூவாடை தூரச்செல்ல
பூவிதழும் மெல்ல வாடக்கண்டேன்....
பூலோகம் உனைக் கண்டேன்....i

மேலும்

என் தமிழும் நீ தான்
என் சொல்லும் நீ தான்
என் கவியும் நீதான்
என் புவியும் நீதான்
என் துடிப்பும் நீதான்
என் தவிப்பும் நீதான்
என் உயிரும் நீதான்
என் உடலும் நீதான்
என் உள்ளமும் நீதான்
என் எண்ணமும் நீதான்
என் விழியும் நீதான்
அதன் ஒளியும் நீதான்
என் செவியும் நீதான்
அதில் விழும் ஒலியும் நீதான்
என் பார்வையும் நீதான்
பார்க்கும் பொருளும் நீதான்
என் பருவமும் நீதான்
என்பருவத் தேடலும் நீதான்

மேலும்

உன் உருவம் மறக்க
கண் மூடினால்...
இமைகளின் உள்ளே - உந்தன்
பிம்பம் தோன்றக் கண்டேன் ...

உன் குரல் மறக்க
பாடல் கேட்டால்...
நாம் பாடிய வரிகள் - மனதில்
தனியாய் ஒலிக்கக் கண்டேன்...

உன் பிரிவு மறக்க
தூங்க சென்றால்...
நாம் வாழ்ந்த நாட்கள் - கனவில்
படமாய் ஓடக் கண்டேன்...

உன் நினைவு மறக்க
எழுத நினைத்தால்...
உன்னை பற்றியே - தினம்
கவிதை எழுதக் கண்டேன்...

உன் காதல் மறக்க
சாக நினைத்தால்...
தொலைத்த காதல் - வாழ்வில் தினம் மலரக் கண்டேன்...

மேலும்