காற்றின் காம விரல்கள்
என் இரவின் கற்பை சூறையாட
ஒப்பனையுடன் ஓடோடி வர ...
துணையில்லா என் இரவு இரங்கல் பா பாட
துயரத்தின் தூரிகையை தூக்கிப் பிடிக்கிறது...
கடும்பசியில் உடல் வாட
உள்ளமோ உன்னையே தேட ..
வாராயோ தேவலோகம் சென்ற என் தேவனே ?!

மேலும்

கழனி ஏட்டுனிலே
கிழவன் பாட்டுனிலே
பசுந்தென்றல் இசைக்கையிலே
எழும் ராகம் அந்த வானம் தொட்டு
எழில்மேகம் மெல்ல பொழியும் மொட்டு
பூக்கும் இந்த பூமி தொட்டு
மெல்ல தென்றல் இசைக்கட்டுமே
பூங்குயிலே... பூங்குயிலே...

ஆற்றங் கரையினிலும்
ஊற்றின் அருகினிலும்
நாற்றின் நடுவினிலும்
ஆழியீந் நரலையிலும்
தண்தென்றல் இசைக்கையிலே
என்றன் மனமையிலும் ஆடுதடி
பூங்குயிலே... பூங்குயிலே...

பூவின் இதழ்களிலும்
புறாவின் இறகுகளிலும்
தாவும் கிளைகளிலும்
தளிரும் இலைகளிலும்
பசுந்தென்றல் இசைக்குதடி
பூங்குயிலே... பூங்குயிலே...

ஓடும் நதியிடை
ஒளிரும் மதியருகே
உறையும் பனியிடையே
அலையும் முகிலிடையே
வெண்தென்றல் இசைக்குதடி
பூங்குயிலே... பூங

மேலும்

இலகிய இதயத்தை
இருக்கி அனைத்தபடி
இரவு முழுதும்
என்னை உலுக்கி எடுத்தவளே

உறங்கா விழியில்
உலவும் நிலவே
குரங்கின மனதை
நிலைநிறுத்திய கனவே

நீ வரும்,
கனவு காவியத்தை
படித்து முடிக்கும் முன்னே
கருத்த விழிகள் ரெண்டை
விடியல் திருடியதே

இனித்த இரவுகளெலாம்
கன்னி நீ வரும்
கனவில் கழித்துவிட
காதல் நிறைந்த மனம்
உன் பாதம் தேடுதடி

மதி வரும் வீதி என்று
அதிகாலை சாலையோரம்
நானும் விழித்திருந்தேன்

பனி விழுந்து கரைந்த ஈரம்
மெல்ல மெல்ல காய்ந்தும், அன்பே
உன்னை இன்னும் காணவில்லையே
என்னை உருக்கும் காதல் தீபமும்
இன்னும் ஏனோ அணையவில்லையே...

--- கல்லறை

மேலும்

தனிமை வாழ்வின் ஓர் அங்கம்
தனிமை வாழ்வின் ஓர் உணர்வு
தனிமையில் இனிமை ஓர் சுகம்
இனிமையில் தனிமை ஓர் வரம்

ஆனால் இனிமையில் தனிமை
காணமுடியாது ...
அது தான் தனிமையின் தனித்துவம் ...
வாழ்க்கையில் சில மணி நேரம்
தனிமை இனிக்கும் ...
வாழ்க்கையில் பல மணி நேரம்
தனிமை கசக்கும் ...

வாழ்க்கை தத்துவத்தில் வாழ்ந்து
தான் பார்க்க வேண்டும் தனிமையை ..
தனிமையில் சுகம் காண இனிமை தேவை...

தனிமையின் நண்பன் கற்பனை
கற்பனையின் ஊற்று தனிமை ...
இவை இணைபிரியா இரட்டையர்கள் ...

சுமைகளை இறக்கும் இடம் தனிமை ...
இனிமைகளை நினைக்கும் இடம் தனிமை .
தனிமை இல்லையேல் இனிமை இல்லை ....
இனிமை இல்லையேல் தனிமை உண்டு ....

மேலும்

முதிர் கன்னி பேசுகிறேன்

நான்
ஒரு ஏழை வீட்டில்
இருவர்
எதுகையும் மோனையும்
இல்லாது
எழுதிய கவிதை
என்னை யாரும் படிக்கவில்லை
இல்லை இல்லை
யாருக்கும் பிடிக்கவில்லை

என் கருவறையில்
வாழும் கடவுளுக்கு மட்டும்
நடை திறப்பு நாள்
குறிக்கப்படவே இல்லை

எந்த வண்டும்
அறியவில்லை
இப்பூவின் மணத்தை
இப்பூவையின் மனத்தை

அதனால்
தள்ளிவைத்தனர்
என் மணத்தை
தள்ளி வைத்தாலும்
நான்
தள்ளிவைக்கவில்லை
இன்னும்
கொள்ளிவைக்கவில்லை
என் மானத்தை
தன்மானத்தை

நான்
தி மு க வின் தலைவி
தி மு க என்றால்
திருமணம் முடியாக் கன்னி

மலரெல்லாம்
வடிவிடும் மாலையாக
மலர்நான்
வாடுகின்றேன் மாலையாக

ஆண் அல்ல

மேலும்

இறைவனின் நீதி மன்றம்,

கனம் கனம் காதல் என்றே கண்விழித்தேன்
காலத்தின் கணக்கு
புரியவில்லை எனக்கு
வாழ்க்கையின் வழக்கில்
வக்கீலும் நானே
குற்றவாளியும் நானே
வழக்கில் தோற்றால்
வாழ்வதே தண்டனையாம்
தூக்குத்தண்டனைக் கேட்டால்
மேல்முறையீடு செய் என்றான்
மேல்முறையிட்டுப் பார்தேன்
வழக்கில் கட்டிய வாய்தாவில் வாழ்ந்தவன் யாரோ?......?

- -கல்லறை

மேலும்

பறக்க மறந்த பனித்துளிகள்
படர்ந்து கிடந்த பாதையோரம் குளிரைத்துறந்த மொட்டுகளோடு
ஆறடி உயற பூச்செடியில் ஒற்றைப் பூ பூத்தாற்போல், என் கைப்பற்றிய மலரோடு நானும் நின்றிருந்தேன் நீ வருவாயென, வருவாயென..

நித்திரை கனவில்
நித்தம் நீ வந்தாயென, சித்திரை அனலில் சிரித்த வண்ணம் நின்றிருந்தேன் நீ வருவாயென, வருவாயென .

நீ வருவாயென,
சாலையோரம் மலர்ந்த
மலர்களெல்லாம் உதிர்ந்து போனதென்ன!
என் கைகொண்ட மலரெந்தன் மனக்கண்ணாடி ஆனதென்ன!

வான்மதியே,
வானகத்தாள் இருகண்ணம் இருபொழுதும் சிவந்தபின்னும் என்னகத்தாள்நீ, வருவாயென, வருவாயென, சிந்தைதனில் ஓரெண்ணம் ஓயாமல் எழுந்ததென்ன!

நீ வருவாயென பார்த்து பார்த்து
பசித்த என் பா

மேலும்

சொல்லினிசை காண்கின்றேன்
இன்னிசை இலக்கணத்தில்
இன்பமதை காண்கின்றேன்
இதயந்தொடும் இயற்றமிழில்

அகநானூறு புறநானூறு
நான் கண்ட எண்ணூறு...
யவர்கண்டார் அந்நூறு...
தமிழ னின்றி அந்நியனும்
அச்சுவையை யறிவானோ!
அவ்வழியே ஆண்டவனே
தமிழி லருள்புரிவாயோ...

இறைவா....!
தண்ணீரென வேண்டாமே !
தாகந்தனை தீர்த்துவிடும்
கண்ணீரென வேண்டாமே !
சோகந்தனை கரைத்துவிடும்
அன்னமென வேண்டாமே!
பசியதனை போக்கிவிடும்
எந்நாளும் தீராத
மதியாக தந்துவிடு
என் தமிழை அறிந்திடவே
ஆயுள்தனை நீட்டிவிடு

நான்வாழும் காலமெலாம்
நற்றமிழே நாவை தொட
நீலகண்ட மகனாரே!
நின்னருளை தந்துவிடு
நீளுகின்ற நின்மொழி
பூவுலகினும் முதலாகும்
நாற்றிசையும் நின்றி

மேலும்

உன் உருவம் மறக்க
கண் மூடினால்...
இமைகளின் உள்ளே - உந்தன்
பிம்பம் தோன்றக் கண்டேன் ...

உன் குரல் மறக்க
பாடல் கேட்டால்...
நாம் பாடிய வரிகள் - மனதில்
தனியாய் ஒலிக்கக் கண்டேன்...

உன் பிரிவு மறக்க
தூங்க சென்றால்...
நாம் வாழ்ந்த நாட்கள் - கனவில்
படமாய் ஓடக் கண்டேன்...

உன் நினைவு மறக்க
எழுத நினைத்தால்...
உன்னை பற்றியே - தினம்
கவிதை எழுதக் கண்டேன்...

உன் காதல் மறக்க
சாக நினைத்தால்...
தொலைத்த காதல் - வாழ்வில் தினம் மலரக் கண்டேன்...

மேலும்

உன் விழியில் உலகை
காண கற்று கொடுத்தாய்...

உன் மொழியில் கருத்து
பரிமாற கற்று கொடுத்தாய்...

உன் கால்கள் மீதேறி
நடக்க கற்று கொடுத்தாய்...

உன் கைகள் சமைத்ததை
சுவைக்க கற்று கொடுத்தாய்...

உன் தோளில் சாய்ந்து
உறங்க கற்று கொடுத்தாய்...

உன் மூச்சில் உயிர்
வாழ கற்று கொடுத்தாய்...

மேலும்

காரிருள் சூழ்ந்த உன் வாழ்வில்
ஒளி தரும் விளக்கும் ஆனேன்...

தனிமை நிறைந்த உன் வாழ்வில்
பின் தொடரும் நிழலும் ஆனேன்...

கடலில் மூழ்கிய உன் வாழ்வில்
கரை சேர்க்கும் படகும் ஆனேன்...

தூக்கம் தொலைத்த உன் வாழ்வில்
வருடி தரும் இசையும்ஆனேன்...

காயங்கள் கொண்ட உன் வாழ்வில்
வலி குறைக்கும் மருந்தும் ஆனேன்...

பாதை தொலைத்த உன் வாழ்வில்
வழி காட்டும் பலகையும் ஆனேன்...

பேச ஆளில்லாத உன் வாழ்வில்
எல்லாம் பகிர தோழியும்ஆனேன்...

நேசம் இல்லாத உன் வாழ்வில்
காதல் செய்யும் காதலியும் ஆனேன்...

இதயம் ஒன்றாக உன் வாழ்வில்
மணம் முடித்து மனைவியும் ஆனேன்...

அன்பை இழந்த உன் வாழ்வில்
பாசம் பொழியும் தாயும் ஆனேன்...

என்னை

மேலும்

விருந்தாளியாக
வந்து செல்லும்
வலிகளுக்கு எல்லாம்...

இப்பொழுது
நிரந்தரமாய் நானே
வீடாகி போனேன்...

மேலும்