பொய்கள்
அதிகமாக பேசும்
இந்நேரம்
அவள் கன்னம்
சிவக்கிறாள்
நான் காத்திருக்கிறேன்...!

********************************
காதலுடன்
காமத்துடன்
அவளோடு நான்
கலந்துவிட்டேன் என்று
சொல்வதை விட

அவள் என்னை
உள்வாங்கிக் -
கொண்டாள் என்று
சொல்வதே
சாலப்பொருந்தும்
எக்காலத்திற்கும்...!

மேலும்

நான் உன்னைவிட்டு
தூரமாய் சென்று
கொண்டிருக்கிறேன்
இருளான இரவில்

நீண்டு கொண்டு
இருக்கும்
உன் நினைவுகளின்
அடியொற்றிய பயணத்தில்

விரிவடைந்து
கொண்டிருக்கும்
பிரபஞ்சத்தில் எதிர்படும்
எல்லாமும் உன் முகமாக

வானில் நட்சத்திரங்கள்
மின்னிக்கொண்டிருக்க
பூமியில் இருந்த படியே
காலவெளியில் பயணிக்க
முயற்சிக்கிறேன்

ஒவ்வொரு கோளிலும்
ஏதாவது ஒரு தடயத்தை
எனக்காக நீ விட்டுச் -
சென்றிருப்பாய் என்று...

மேலும்

துயில் கொள்ளும்
குழந்தை நானாக
தூளி அசைக்கும்
காற்றும் நீயாக

மயில்தோகை
நானாக அதில்
வண்ணங்கள்
நீயாக

அல்லியும் நானாக
என்னில் தவழும்
மழைத்துளியும் நீயாக

இரவோடு நான்
உறவாக
மின்னூட்டம் பெற்ற
நீயும் மின்மினியாக

மொட்டவிழ்க்காத
தாமரை நானாக
என்னில் தேன் தேடும்
பட்டம்பூச்சியும் நீயாக


நான் உன்னைச் சேர
உயிரோடு உறைய...
சம்மதமாய் உன்
மௌனம் போதுமே
இவ்வேளையில்...

மேலும்

கண்களும்
கன்னங்களும்
ஏன் துடிக்கின்றன

நுனி மூக்கு ஏன்
சிவக்கிறது

உதடுகளும் இமைகளும்
ஏன் பரபரக்கின்றன

இதயம் ஏன் வேகமாய்
அடித்துக்கொள்கிறது

தேன்பருக இவ்வளவு
அவசரம் ஏன் என

எந்த மலரும் இத்தனை
கேள்விகள்
கேட்டதில்லை என்னிடம்

நீ மட்டும் ஏன் செம்பருத்தி
தடுமாற வைக்கிறாய்

இவ்வளவு திறந்த மனம்
இருந்தும் மஞ்சள் இருந்தும்
மகரந்த செழிப்பிருந்தும்

மறுப்பதேன் செம்பருத்தி
மழைக்கான நேரம்
இன்றைய பொழுதில்லையோ...

மேலும்

என்னால் எப்படி
சாத்தியமாகிறது
உன் அன்பின்
பெருவெளியில்

குடையில்லாமல்
நனைவதற்கும்
வெயிலில்லாமல்
காய்வதற்கும்

உன் மென்மையான
தீண்டலில் நான்
முகிழ்ந்திருப்பதும்
அதிசயம் தான்

எடுப்பான
என் மலர்களின்
தர்க்கமும் என்னை
ஏதோ செய்கிறது

இன்னும் இன்னும்
இறுக்கமான
அணைப்பின் ஆழமும்

துடிப்பில் மலர்ந்திடும்
வேகமும் கரைமீறிடும்
நதிபோல் வேகமெடுக்க

துள்ளிய நான் துயில்
கொள்ள பஞ்சணை
வேண்டாமே உன்
நெஞ்சணை போதுமே
இக்கணத்தில்...

மேலும்

ராதே:

இமைகளை
தழுவிடும் காற்றே
என் தனிமையை
திருடிச் செல்வாயா?

இதயம்
நுழைந்த காற்றே
என் வலிகளை
திருடிச் செல்வாயா?

கோடைகால
காற்றே என்னை
கோபுரத்தின் உச்சிக்கு
அழைத்துச் செல்வாயா?

தலைகோதும்
இளமைக் காற்றே
குழந்தையாய்
வாரி அணைப்பாயா?

முத்தமிடும்
மோகன காற்றே
மென் சிணுங்கல்கள்
என்னிடம் மட்டும் ஏனோ?

கண்களுக்கு
அகப்படாத காற்றே
என் மஞ்சத்தில்
உனக்கென்ன வேலை?

(காற்று = கிருஷ்ணா)💞💕

மேலும்

உன் பார்வையில்
நானே துளிதேனாய் ஆனேன்
உன் நாவினால்
நீ என்னை தீண்டினால்
என் உயிர் உருகுமே ஆவலாய்

மழை சாரலின் ஊடே
பறந்திடும் கார் தும்பி போலவே
உணர்வுக்குள் இழையோடும்
காதலும் கள் போதை
ஏற்றியே தள்ளாடுமே ஆவலாய்

இரு இதயங்களை படித்த
பக்கங்களாய் கலைத்துபோட
துடிக்கின்றதே காற்றும்
ஆடை அணிந்தும் பயனிலையே
அதிகாரமும் மண்டியிடுமே இயற்கையாய்

இருநிலவுகளை சுமக்கவே
கடிவாளம் போடும் காதலை
நாம் கூடி வீழ்த்தி சிலையான பின்னும்
வழியுதே காமமும் வியர்வையாய்
அதிகாலையும் தொடருமே ஆவலாய்

மழை காலத்தின் சுவடுகள்
மறையும் முன்னே எதிர்கால
பனியாய் நடுநிசியில் நாமும்
உறைவோம் இணைவோம்
சுட்டு விரலாலே கட்டி இழு

மேலும்

உன் பார்வையில்
நானே துளிதேனாய் ஆனேன்
உன் நாவினால்
நீ என்னை தீண்டினால்
என் உயிர் உருகுமே ஆவலாய்

மழை சாரலின் ஊடே
பறந்திடும் கார் தும்பி போலவே
உணர்வுக்குள் இழையோடும்
காதலும் கள் போதை
ஏற்றியே தள்ளாடுமே ஆவலாய்

இரு இதயங்களை படித்த
பக்கங்களாய் கலைத்துபோட
துடிக்கின்றதே காற்றும்
ஆடை அணிந்தும் பயனிலையே
அதிகாரமும் மண்டியிடுமே இயற்கையாய்

இருநிலவுகளை சுமக்கவே
கடிவாளம் போடும் காதலை
நாம் கூடி வீழ்த்தி சிலையான பின்னும்
வழியுதே காமமும் வியர்வையாய்
அதிகாலையும் தொடருமே ஆவலாய்

மழை காலத்தின் சுவடுகள்
மறையும் முன்னே எதிர்கால
பனியாய் நடுநிசியில் நாமும்
உறைவோம் இணைவோம்
சுட்டு விரலாலே கட்டி இழு

மேலும்

கனவுகளுக்குள் இறங்கி
தூர் வார தொடங்கினேன்
மீண்டும் பெய்யத்தொடங்கியது
பெருமழை
அவள் நினைவுகளாய்
என்னை சூழ்ந்தபடி

குறை சொல்லாமல்
இரவுகளை கடந்திட
பழக்கியவள் அவள் தான்

அப்படியே தாலாட்டில்
தாய்மடியென தன் நெஞ்சில்
என்னை அவள் புதைத்ததும்
அறிய மழைநாள் தான்

முழுதாய் ஒரு முத்தத்தை
நீலசோறெனவே ஊட்டியவள்

வேம்பு நிழலாய் வீழ்ந்து கிடந்தாலும்
பூமியையும் என்னையும் குளிர்ச்சியாய்
வாரி அணைக்கும் பெருந்தகையாள்

தினவெடுத்த நேரங்களில்
எல்லாம் வேள்வித்தீயாய் சூழ்ந்து
வியர்வை மழையாய்
பொழிய தவறாதவள்

ஒரு பொய் சொல்லிக்கொள்கிறேன்
என கெஞ்சும் போதும் கொஞ்சும் போதும்
போதுமென்று சொல்லும் வரை
மனதை குழையவ

மேலும்

ஒரு முத்தம் கொடுக்க
இவ்வளவு வெட்கமா என
சிரித்தாள் வெண்ணிலா

நான் வேண்டுமானால்
கண்களை மூடிக்கொள்ளவா
என்றாள் மின்மினி

சுற்றி வேறுயாரவது பார்க்கலாம்
என்ற சந்தேகத்தில் பார்வையை
செலுத்தினேன் அல்லியின் மீதும்
அடக்கத்தை என்ன விலையென்று
கேட்கும் அழகியாயிற்றே அவள்

அப்படியே மணத்தால் என்னை
திருட முயற்சிக்கையில்தான்
தெரிந்து கொண்டேன் மல்லிகையும்
அருகில்தான் ஒளிந்திருக்கிறாள் என்று

எல்லோரும் என்னையே உற்றுப்பார்த்தபடி
இருக்க எனக்கு மட்டும் ஏன்
கூடிக்கொண்டே இருக்கிறது வெட்கம்
என்ற சுயசோதனையில் இருந்து
மெதுவாய் வெளிவந்து தப்பிக்கையில்தான்
என்னிடம் வசமாக மாட்டிக்கொண்டத

மேலும்

ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும்
இடையில் இடைவெளி விட்டு நீ
பேசிக்கொண்டிரு முத்தங்களால் நான்
நிரப்பிக்கொள்கிறேன்!.....(காதலை)

மேலும்