செந்தில் வளவன் பி - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : செந்தில் வளவன் பி |
இடம் | : சோழவரம் |
பிறந்த தேதி | : 28-Nov-1977 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 30-Jun-2021 |
பார்த்தவர்கள் | : 307 |
புள்ளி | : 118 |
சமூக செயல்பாட்டாளர், கவிஞர்,ஆசிரியர் தொழிற்சங்கம், விமர்சகர்.
கொதித்த கோபம்
எரிந்தன அன்பு!
கொட்டிய சொல்
சுட்டனன நெஞ்சு
சுடா நாக்கு!
வாய் பேசாக் கைப்பேசி
இன்று
அனைவரின்
வாய்பேசியாக..,
#பூமியில் கால் பதித்தேன் - மூன்றாவதும் ஆண் பிள்ளையா, ஆஹா ஓஹோ என்றார்கள்!
#வளர தொடங்கினேன் - தந்தையின் தொழில் முடக்கம், பிறந்த நேரம் சரியில்லை என்றார்கள்!
#படிக்க பள்ளி சென்றேன் - பணம் சம்பாரிக்க படிப்பெதற்கு, வட்டிக்கடை போதும் என்றார்கள்!
#படிப்பிற்கேத்த வேலை தேடினேன் - அன்றே சொன்னேன் அறிவில்லை என்றார்கள்!
#கிடைத்த வேலையில் சேர்ந்தேன் - 8000 சம்பளத்தில் என்ன சாதிக்க போகிறாய் என்றார்கள்!
#உறவுகளுடன் பேச துவங்கினேன் - ஒன்றுமில்லாதவன் ஒட்டி வருகிறான் என்றார்கள்!
#உறவுகளிடம் இருந்து விலகி நின்றேன் - வெட்டி கௌரவம், வீணாய் போகட்டும் என்றார்கள்!
#எழுந்து நின்றேன் - வளர்ச்சி வந்ததும் தலைக்கனம்
யார் கண்டுபிடித்தது?
சொற்களை.
வாய்க்குள் உருண்டை போல் சுழல்கிறது...,
ஊசியாய்,
அம்பாய்,
நாற்றமாய்,
அணுகுண்டாய்,
கொல்கிறது....,
சில நேரங்களில்,
மலராய் வெல்கிறது!
மண்ணைச் சுட்டால் செங்கல்லாகும்
மண்ணில் கல்லைக் கொட்டினால்
மண்ணும் விளைச்சல் இன்றியே மலடாகிடும் ---- (1)
தென்னங் காயையும் பிஞ்சினில்
தின்னும் வகையில் பறித்திட்டால்
நன்மை தந்திடும் மருந்தாகி உடல்காக்கும் ---- (2)
நெல்லை நீரினில் ஊறவைத்து
கொல்லையில் தூவிடின் முளைக்கும்
எல்லின்றி எதுவும் பிழைக்குமோ உலகினிலே ---- (3)
வட்டத்தின் சரியாய் பாதிபகுதி
விட்டம் எனவே கொள்ளப்படும்
வெட்டப் பட்டால் அதுவும் வட்டமில்லையே ---- (4)
உயிர்கள் மீதினில் அன்புடைய
உயர்ந்த எண்ணம் கொண்டோரால்
பயிரென ஆனதே சிறந்த மருத்துவம் ---- (5)
கடவுள் என்கிற எவருமே
உடலினைக் கொண்டே உலகிலில்லை
தடையில்லா உழை
இளைப்பாற
இடம் தேடி,
அலைந்த பறவை ஒன்று
அமர்ந்தது மரத்தில்
நடுகல்!!!
அருமை தெரியாமல்
புதிய புத்தகத்தின் வரவால்;
பழைய புத்தகங்கள்!!
வீசப்பட்டன,
முதியோர் இல்லத்தில்...
நடுநிசி தேவதைகள், இரவுப் பசியின் தேவைகள். உடல் பசிக்குப் பந்தி விரிக்க, அறுசுவை தேடலில் எஞ்சியது, உவர்ப்பு மட்டும். உவர்ப்பும் ருசியாய் நக்கிச் செல்லும் சகல நாய்கள், பகல் நேர நாயகன்கள்.
தென்னம் ஓலை விழும், குறிப்பிட்டத் தெருக்களில் மட்டும். போட்டி போட்டு வரிசையில் நிற்கும் சீர் தட்டுகள். பூப்பெய்த நந்தினிக்கு மட்டும் சடங்கு. நீச்சு தட்டும் வாடை இல்லை, சந்தன குளியல் ஆனந்தமாய். நானும் அவளும் ஒரே வகுப்பு பள்ளியில், நானும் அவளும் ஒரே வயது வருகைப் பதிவில். நானும் அவளும் ஒரே வரிசை, அமர் கையில், நானும் அவளும் ஒரே நாளில் பூப்பெய்தோம்...! மெல்லப் புரிந்தது அனிதாவிற்குப்