புரிதல் இல்லாக் காதல்
காதலைப் பற்றி
கவிதை எழுதும்
விடலைப் பருவப்
பெண்களும், ஆண்களும்;
அவ்ர்கள் எண்ணங்கள்
சிறுபிள்ளைத் தனம்;
'உன் மயிர்க் கற்றையாக
இருக்க வேண்டும்' என்றொருவன்;
'கவித்தாரகையை
துகிலுரிப்பேன்' என்றொருவன்;
'வானவில்'லாக
வர்ணிக்க ஒருவன்;
'கண் திறந்து பார்த்தேன்
"நாசமாய் போறவள்"
கணவனோடு வந்தாள்...!' என்றொருவன்;
'எனக்கு பொன்னகை வேண்டாம்...!! - உன்
புன்னகை ஒன்றே போதுமடா'
என்பாள் ஒருத்தி;
''இதயவாசல் துடித்துக் கொண்டு
இருப்பதாக' இன்னொருத்தி;
'கானல் நீரானதே உன் அன்பு
அன்பே...!!' என்ற பெண் ஒருத்தி;
'தொலைந்து போன என் வாழ்க்கையை
தேடிவந்துள்ளேன்' என்றொருத்தி;
புரிதல் இல்லாக் காதல்
புரிந்தபின் மிஞ்சுவது ஏமாற்றமே!
கல்லறை, மலர் வளையம் என்ற
சோக கீதமே!
(இதுபோல நிறைய சேர்த்துக் கொண்டே போகலாம்)
