அந்த ஒரு நிமிடம்,
காணும் காட்சி(க்காக)கள்,
வருவோரைக் கண்டு
கை ஏந்தும் சிறுமியைப் போல்!

அந்த ஒரு நிமிடம்,
குழந்தைக்கு ஊட்டும் உணவில்,
நாவிலிருந்து சிதறும் சாதத்தை,
உண்டுவிடும் அம்மா போல்,

அந்த ஒரு நிமிடம்,
ஆசிரியர் பல வருடங்களுக்கு பின்,
தன் பெயரை உச்சரிக்கும் போது,
ஏற்படும் உணர்ச்சியைப் போல்,

அந்த ஒரு நிமிடம்
வாழ்க்கையாக கடந்தும் செல்கிறது,
கால நொடி(நாட்)கள்

வருங்கால ஏங்கும் ஏக்கங்கள்,
எல்லாம் என்பதற்குள், ஏற்கனவே
நினைத்து முடித்து இருக்கிறாய்,
நேற்றிரவில்,

இன்றிரவில் புது கனவுகளை,
புதுப்பிக்க உலாவுகின்றன இமைகள்,
கனவுகளை வைத்தே
கைகூடிக் கொள்கிறேன்.

கன

மேலும்

என் சூரியனே !
இன்றுடன் எனக்கு நிறைவு வித்திட்டது.....

என்னை ஒரு எமுதுபொருள் நினைக்காமல்,
இத்தனை நாள் எந்நேரமும்,

என்னையே சுற்றி வந்த என்னுயிர்த்தோழன்,
சூரியன் மறைந்த நேரத்திலும்,

என்னை விட்டு நீங்காத என் நண்பன்,
இன்று சூரியன் மறைந்தும்,

என் சூரியன் என்னை மறந்தும் சென்றாரே,
ஓய்வெடுப்பது அவர் மட்டும் இல்லை.....

எனக்கும்... .....

கலைஞர் கருணாநிதியின் (pen) எழுதுகோல்........



என்றும் நினைவில்……

வெள்ளூர் வை க ச

மேலும்

வறண்ட பாலைவனம்
போல் உள்ள மனதில்
நாட்களும், நாழிகையும் நகர்வதில்லை.

இரு கண்கள் இணைவில்
பசுமை அடைந்த செடி போல்
நாட்களும், நாழிகையும் தெரிவதில்லை.

அருகே நின்று உரையாடும்
பலரின் முகம் பார்ப்பதில்லை,
நாட்களும், நாழிகையும் அவள் வருகை நோக்கி.

பிரிவுயுற்ற பின்
தன்னையும் மீறி கரையும் கண்ணீர்,
ஆகாய மழையுடன் இணைந்து விழுவதால்
நாட்களும், நாழிகையும் புரிதலுடன் இனி…….

புது யுகத்துடன்…….
வெள்ளூர் வை க சாமி

மேலும்

என் உயிரினும் மேலான, அன்பு உடன் பிறப்புகளே
நான் உறங்கிவிட்டேன் என்று பலரும்
நினைத்ததுண்டு, மகிழ்ததுண்டு,

நீண்ட நாளுக்கு பிறகு ஒரு கடிதம் ,
என் கல்லறையிலிருந்து உயிர் பிக்கபடுகிறது,
என் அண்ணாவின் ஆசீர்வாதத்தோடு,

அண்ணா உயிர்ப்பித்த கழகம்,
பெரியார் வழி நடத்திய கழகம்,
நான் பயணித்த இக்கழகம்,

வேல் எடுத்தவர் வெற்றி பெறவில்லை,
உரக்க உரையிட்டவர் வெற்றி பெறவில்லை
விவசாயி என்றவரும் வெற்றி பெறவில்லை,

சாதிக்காக உயிர்பித்தவரும் வெற்றி பெறவில்லை,
மலரும், மொட்டும், வெற்றி பெறவில்லை,
மாற்றம் முன்னேற்றம் வெற்றி பெறவில்லை,
செங்கல் வைத்தவரும் வெற்றி பெறவில்லை,

ஆம்
இந்த வெற்றி என் க

மேலும்

பரபரப்புக்கு பஞ்சமில்லை,
வாழ்க்கையில்,
வலியோர் நெடுங்கிலும்,
புன்னகையோடு,

அன்றாட தேவைகளை
நிறைவேற்றும்,
சில பிஞ்சு விரல்களில்
வலம் வந்த ரோஜாவை,

என்னிரு கைகளில் அடக்கி,
அவள் வரும் வழியில்,
விழி வைத்து, கார்த்திருக்கிறேன்,
மணந்த பூவோடு,

மறுகரம், விரல்கள் இணைந்து
பரிமாற்றம் ஆன பின்,
அவள் சென்ற பாதையில்,
என் காலடி சிறிதூரம் சென்ற பின்,

ரோஜாவின் இதழ்,
விரிந்து கான்கையில்
நினைவுகள் திரும்புகிறது,

வீசிஎறிந்தது உன்னை அல்ல என்று

ஏனெனில், ரோஜாவின் முட்கள்,
என் விரல்களில் முத்தமிட்ட போது.
நான் நானாக எண்ணி
வெள்ளூர் வை க சாமி

மேலும்