kaadhal mozhi

kaadhal mozhi

kankai nadiyin neelam ariven
கால்சுற்றும் naayin nandri ariven
kilakkil உதிப்பவனின் வெம்மை ariven
கீரவாணி ராகத்தின் ரம்மியம் ariven!

குறையிலா மனிதரிலர் enpathai ariven
koovum kuyilin thanimai ariven
கெண்டை MEENIN kanneer ariven
கேடுகெட்ட manitharin kunam ariven!

கைம் pennin கையறுநிலை ariven
kottum mazhaiyin enimai ariven
கோகழி திருத்தலத்தின் puranam ariven!

sangath thamizhin suvai ariven
சாத்திரங்கள் palavum naan ariven
sinthum kaneerin aazham ariven
சீறும் காளையின் valimai ariven!

sulalum sooravaliyin vegam ariven
soothu உடையோரின் pechu ariven
sethum kodutha சீதக்காதியை ariven
serndhe குழிபறிக்கும் பகைவரை ariven!

saiva சித்தாந்தத்தின் neri ariven
சொப்பனத்தின் mozhiயை naan ariven
sogathilum sirikkum vazhi ariven!

thalaip pirasavathin vali ariven
தாங்கொணா pirivin thuyaram ariven
thiraik kadalin parappu ariven
தீதும்நன்றும் பிறர்தர வாராதென ariven!

thunbathil vilaiyum nanam ariven
thoongaa vizhieiin ranam ariven
தென்னாடுடைய en sivani ariven
thedivarum kathalin sugam ariven!

daith திங்களின் sirappu ariven
thotu vaanaththin thooram ariven
thoogai mayilin nadanam ariven!

நயமாய் பேசுபவரின் soozhchchi ariven
naarai கொக்கின் porumai ariven
niththam thudikkum இதயத்தினோசை ariven
neethi வழுவா மனுneethiச்சோழனை ariven!

நுதற்பொட்டுடைய nankai azakena ariven
nooru இலக்கியங்களின் கருப்பொருள் ariven
neri thavarum kayavarkalai ariven
நேர்பட பேசுபவரின் thunichal ariven!

நைந்துபோன thekathin varumai ariven
nochi verin மருத்துவப்பயன் ariven
நோயுற்றோரின் udal thunbam ariven!

pasiyin kodumaiyai naan ariven
baarathi uraitha rowthiram ariven
பிறன்மனை நோக்குவதின் paavam ariven
பீமன் avanin பராக்கிரமம் ariven!

pukazh kodukkum தலைக்கணம் ariven
பூவையர் magal ஆண்டாளை ariven
penmayin மென்மைதனை naan ariven
பேராசைக் கொள்வதின் விபரிதம் ariven!

பைந்thamizhin nl ilakkanam ariven
பொறையுடைய nlலோரின் perumai ariven
por purithalin vithaigalai ariven!

marai naanகின் உட்பொருள் ariven
maatram ondrey maaraathathu ariven
மிதிலையின் elavarasi சீதையை ariven
meendum பிறவாதிருக்க vazhi ariven!

முக்குணத்தின் thanmaiyai naan ariven
mooventharkalin ஆட்சித் thiraththai ariven
metti அணிவதின் காranam ariven
மேலோர் sonna tharmam ariven!

மைதீட்டியக் kangalin mayl ariven
mottu malaraakum neram ariven
மொகமுடைய மங்கையின் தாபம் ariven-

aanaal kanniyin kangal sinthum
kaadhal mozhiயினை mattum naan
ariyyaathu poanen athu ஏனோ?

ivan
சரவணன்
Thiruvannamalai