=====================
பிரச்சினை யெனுஞ்சிறு பலூனைச் சற்றுப்
பெரிதென வூதியே பார்த்துத் துன்பம்
வரவிடு வதற்கென வழிகள் செய்து
வதந்திகள் பரப்பிடு வாரின் நெஞ்சில்
இரக்கமும் கருணையு மில்லை, என்றும்
எடுத்ததும் கவிழ்க்கிற எண்ணம் மட்டும்
அரவமாய்த் தீண்டிட ஆசை வைத்து
அடிமன எரிமலை அனலை கக்கும்.
**
பிரிவினை வளர்த்திடப் பிரியம் கொள்ளும்
பிறப்பிடம் மனமென பெயரை வாங்கி
விரிவுரை நடத்திட விரிசல் தன்னை
விரிவுகள் படுத்தியே வரிந்து கட்டி
சரிநிகர் வாவென சண்டைக் காக
சமரசக் கழுத்தறுக் கின்ற கத்தி
அரிவாள் அனைத்தும் ஆட்டிக் காட்டும்
அறிவால் உணர்கிற ஆற்றல் நீக்கும்.
**
பேசித் தீர

மேலும்

==============================
நெற்றித் திலகம் நிலைக்கத் தினமிறையைச்
சுற்றிவரங் கேட்டிடுஞ் சுந்தரியர் – பற்றின்றி
வாழும் பதியவன் வாய்க்கொருப் பூட்டிட்டு
பாழுங் கிணந்தள்வர் பார்
*
பாரில் சிலமாதர் பாச மழைபொழிந்து
ஊரில் தனைபோன்ற உத்தமிகள் – தேரில்
வலம்செல்லும் தெய்வ வடிவென்று நாளும்
நிலம்நோக்கிச் செல்லும் நெகிழ்ந்து
*
நெகிழ்ந்து நடைபோட்டு நெஞ்சகத் துள்ளான்
மகிழ்ந்து உறவாட மட்டும் – முகிலெனப்
பெய்து முடித்து பெருமழை விட்டதெனப்
பொய்யுற் றுறங்கும் புளித்து.
*
புளித்தப் பழங்கண்ட பொல்லா நரியாய்
களிக்கக் கதைசொன்ன காதல் – துளிகள்
உளிபட்டக் கல்லில் ஒளிர்ந்த சிலையாய்
துளி

மேலும்

=============
எல்லோரும் எப்போதும்
எதை எதையோ
எண்ணியபடியே வாழ்கிறோம்.
எண்ணங்களைப் பற்றி
எப்போதாவது எண்ணிப் பார்த்தோமா?
**
எதையாவது எண்ணு என்று
எந்த எண்ணமும்
எவருக்கும்கட்டளை இட்டதில்லை
எதையாவது எண்ணிய பிறகே
எண்ணியது சரியா தவறா என்று
எண்ணிப்பாராமல்
செயல்படத் தொடங்கிவிடுகிறோம்.
*
எண்ணியது எண்ணியபடி நடந்துவிட்டால்
எண்ணற்ற மகிழ்வு கொள்கிறோம்
எண்ணியது எதிர்மாறாக நடந்துவிட்டால்
எண்ணத்தைத் திட்டித் தீர்க்கிறோம்.
**
எண்ணங்கள் எழாமல் இருக்க
என்ன செய்யலாம் என்றுகூட
எண்ணிப்பார்க்கத்தான் முடிகிறது என்பதால்
எண்ணங்களை எதுவும் செய்யாமல்
விட்டுவிடுகிறோம்
**
எது செய்தா

மேலும்

கல்யாணத்தில் மாற்றிய மோதிரம்
அடைவுக்கடையில் துயிலும்
காதலில் மாட்டிய மனசு
காலம் முழுதும் துயிலாது

மேலும்

முற்றிய விதைநில மெட்டிய வுடனது
முட்டியெ ழுமெழிலு மறிவாயே!
முற்றுகை யிடுமது மொட்டது விரிகிற
மட்டிலு முயலுத லறிவாயோ?
*
வற்றிய பொழுதுக லெட்டிய நிலைவர
விட்டந மதுதவ றறியாதே
வெற்றியை யடைகிற தற்கவை யுறிகிற
வெற்றுநி லமுலையு மறிவாயோ?
*
பட்டினி நிலைவர பற்றிய பிடியறு
பட்டிட மவைசரு கெனவாயே
பட்டென மடிகிற தற்கறு படுகிற
பச்சய மணிகிற மரமாமே.
*
வெட்டிய பொழுதுவ றட்சியு லவிவர
விட்டது தவறென வுணராதே
வெட்டிய மரமது வற்றிய நிலைதர
விட்டது மழுவது முறைதானோ?
**
மெய்யன் நடராஜ்

மேலும்

================================
நினைப்பவ ரெல்லாம் நம்மை
நினைப்பவ ரில்லை. இங்கு
நினைத்திட மாட்டா ரென்று
நினைப்பவர் நம்மை நாளும்
நினைவினில் வைத்தி ருக்கும்
நினைவுள மனித ராகி
நினைவுகள் வாழு மட்டும்
நினைத்திட வைக்கக் கூடும்
=
நினைத்திடக் கூடா தென்னும்
நினைப்புள நெஞ்சை நீயும்
நினைப்பதை விட்டுப் போடு. ,
நினைப்பதை விட்ட போதும்
நினைப்புடன் வாழு வோரை
நினைப்பது நல்ல தாகும்
நினைவுகள் மாயு மட்டும்
நினைப்பவர் மாயா ரிங்கே.
=
நினைப்பதை நினைத்து பின்னர்
நினைவினை விட்ட கற்றும்
நினைவதை மறந்து விட்டு
நினைத்தவர் மறந்த போதும்
நினைத்ததை மறந்தி டாத
நினைவுகள் வ

மேலும்

=======
தேவையற்றதென ஒதுக்கி வைக்கும்
எதிலும் ஒரு தேவை
பதுக்கி வைக்கப்படுகிறது
=
தேவையற்றவர் என்று
ஓரங்கட்டப்படும் எவரையும்
ஒரு தேவைகருதி
தேட வேண்டியதாகிவிடுகிறது
=
தேவைகருதி ஒருவரிடத்தில்
காத்துக்கிடக்கும் தருணங்களில்
தேவையானவரிடத்தே
தேவையில்லாததெல்லாம்
பேசிகொண்டிருப்பவர்கள்
தேவையற்றவர்களாகிரார்கள்
=
தேவையில்லாதவைகளிடம் இருந்து
தேவையின் தேவையைத்
தேடல் என்பது தேவையாகிறது
=
மரணித்த சிலரின் வாழ்வு
நீண்டிருக்கலாம் என்ற
தேவையாகவும்
மரணித்த பலரின் வாழ்வு
நீண்டுவிட்டதே என்ற
தேவையற்றதாகவும்
தேவையாகி விடுகிறது தேவை
=
தேவையான தேவை என்று
தெளிவாக வரையறுக்க
முடியாததொன்றாகவும்,
தேவை

மேலும்

சூரியச் சூட்டைச் சுகமாய் விழுங்குகிற காரியத்தைச் செய்யும் கடல்போன்று

மேலும்

மெய்யன் நடராஜ்

பனித்துளியில் பூக்கள் குளித்திருந்த புதுக் காலைப்பொழுது அது. தைமாதத்தின் தரை தொட்டக்குளிர் பூமி எங்கும் பரவிக் கிடந்தது சிலுசிலுப்பாக. மலை முகடுகளைக் கிழித்துக் கொண்டு வெய்யோன் வரத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தான். இன்னும் சில நிமிட நடையில் அக்காவின் வீட்டை அடைந்துவிடலாம் என்னும் முனைப்பில் நடையைத் தொடர்ந்த மகரந்தன் சுமாரான நிறம். பார்ப்பதற்கு சினிமா கதாநாயகன் போலில்லாவிட்டாலும் இரண்டாந்தர நடிகரின் வரிசையில் சேர்க்கலாம். . மனதும் உடலும் தளர்ந்த நடையில் இருந்தவனுக்கு புலரும் பொழுதை ரசிக்கும் மனசு இல்லாத நிலை. ஒரு சாதாரண கட்டமிட்ட சட்டையின் கைகளை மடக்கிவிட்டிருந்தவன் வழக்கம்போல் வேட

மேலும்

இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தூண்டுகிறது..... ஒவ்வொரு முறை படிக்கும் போதும் இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தோன்றுகிறது.....

"காதல் காதல் காதல்...... போயின்....... சாதல் சாதல் சாதல்...."

"அது................... சொல்லாமல்........ ஏங்க ஏங்க.......... அழுகை வந்தது...........................எந்தன் காதல் சொல்லும் போது சொல்லாமல் வந்த அழுகை நின்றது......"

"வானில் இடத்தையெல்லாம் இந்த வெண்ணிலா.................. வந்து தழுவுது பார்......"

காதல்.........ம்ம்ம்ம்ம்............

கவிதைக்குள் நுழைந்து வெளி வராமலே போகும் காதலுக்குள்..... அவள்....
அவளுக்குள் நான்....
எங்களுக்குள் காதல்...
காதலுக

மேலும்

பதினாறு வயதினிலே
நெஞ்சில் ஒரு ராகம் .-அது
பருவத்தின் வாசலிலே
ஒரு தலை ராகம்

பூவெல்லாம் கேட்டுப்பார்
என்றென்றும் காதல்
இசைபாடும் தென்றல்
நீதானே என் பொன் வசந்தம்

எங்கேயும் எப்போதும்
நினைத்தாலே இனிக்கும்
உன்னிடத்தில் என்னைக் கொடுத்தேன்

நீலக்கடலின் ஓரத்திலே
அலைகள் ஓய்வதில்லை
நெஞ்சிருக்கும் வரை
காதல் அழிவதில்லை

அழகே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்
என்னருகில் நீயிருந்தால்
நிலவு சுடுவதில்லை

என்னவளே..
நீ கண்ணெதிரே தோன்றினால்
தித்திக்குதே நெஞ்சினிலே

பார்த்தால் பசிதீரும்
நீ வருவாயென இதயம் பேசுகிறது

உயிரே உனக்காக
இளமை ஊஞ்சலாடுகிறது


சொன்னால் தான் காதலா

மேலும்