நம்பும் மனிதர்க்கு நல்வாழ்வு தந்தியற்கை
வெம்மை யகற்றி விடும். 31
*
விடுதலை யாகும் வியர்வையின் நாற்றம்
விடுதலை யாக்கும் சலம். 32
*
சலமற்ற ஓர்நாள் சகம்காண நேரின்
நிலமென்ன வாகும் நினை.33
*
நினைக்கும் மனத்தில் நிலைக்கும் கனவாய்
நனைக்கும் மழைவித்து நாட்டு.34
*
நாட்டு நலன்கருதி நாட்டும் மரத்தாலே
காட்டு வளம்பெருக்கிக் காட்டு.35
=
காட்டு விலங்கனைத்தும் காதல் புரிவதனைக்
காட்டி மகிழ்ந்திருக்கக் காட்டு.36
=
காட்டு மரவேர்கள் காத்து மறைத்துவைக்கும்
காட்டு மருத்துவத்தைக் காண்.37
=
காணா மருந்தனைத்தும் கண்டு பிணிதீர்த்து
கோணா திடவாழ்வு கொள்.38

=
கொள்ளுமட்டும் நீரைக் குடித்து

மேலும்

வறட்சியினைப் போக்கிடவே வாவென்று கேட்டோம்
-வந்தெமது வீடுவாசல் தாக்கிடவா கேட்டோம்?
நிறமற்ற மண்ணுக்குப் பச்சயத்தைக் கேட்டோம்
-நீவந்து இருப்பதையும் பறித்திடவா கேட்டோம்?
அறமற்றக் கோடையினை அழித்திடவே கேட்டோம்
-அரைவிளைச்சல் வயல்களினை அழித்திடவா கேட்டோம்?
விறகாகிப் போவமென விரைந்துவரக் கேட்டோம்
-விழிநீரால் எமைநனைக்க வாவென்றா கேட்டோம்
**
மலைபோல உயர்ந்திருக்க மனம்விட்டுக் கேட்டோம்
-மண்சரிவால் மடிவதற்கா மழையுன்னைக் கேட்டோம்?
தொலைதூர நோக்கோடு தொடர்ந்துவரக் கேட்டோம்
-தொலைந்தேநாம் போவதற்கா தொணதொணக்கக் கேட்டோம்?
இலையோடு செடிபூத்த இயற்கைவரக் கேட்டோம்
-இடிஎங்கள் தலைவீழ்ந்து இழப்பதற்கா கே

மேலும்

நீ பரிசளித்துபோன
புன்னகை காகிதத்தில்
என் கண்ணீரை
பொதி செய்துவைத்தேன்,
*
கண்ணீரை உறிஞ்சிக்கொண்ட
உன் காகிதம்
அச்சடித்துக் கொண்டது
ஒரு கல்யாண அழைப்பிதழ்.
*
மணமகளாய் நீயும்
மணமகளாய் நானன்றியும்
மெய்சிலிர்க்கச் செய்த அக்காகிதம்
இப்போதோ மக்கிப்போனது
என் காதலைப் போல ..

மேலும்

தோல்வி செய்த உதவி
வாக்கெடுப் பின்றிக் கிடைக்க வைத்தது
எதிரணி தலைமை பதவி

மேலும்

====================

நமக்கென மண்ணில் நதியோட விட்டு
அமர்க்களம் செய்யும் வனம்.21
*
வனம்கொண்ட நேசம் வசமாக்கும் நெஞ்சில்
தினந்தோறும் பெய்யும் மழை 22
*
மழையற்று வாட மரம்வெட்டிப் போடும்
பிழைசெய்தல் வாழ்வின் பிழை.23
*
பிழைசெய்து நாளும் பிழைக்கின்ற நாமும்
அழைப்பின் வருமோ மழை.24
*
மழைமேகம் சூழும் மலைமேட்டி லெல்லாம்
நிலையாக வேண்டும் மரம்.25
*
மரமற்றுப் போனால் மழையற்றுப் போகும்
சிரமேற்றி வைத்தல் சிறப்பு.26
*
சிறப்புடன் வாழ்ந்திடச் செய்வாயே காடு
பறப்பன வாழும் படிக்கு.27
*
படிக்கும் குழந்தைக்கும் பாரிலுள்ளக் காட்டைப்
பிடிக்கச்செய் வாழும் இயற்கை.28
*
இயற்கைச் சிதைவை இளையோர

மேலும்

தொழிலாளர் வாழ்க்கைத் துயரத்தை வைத்தே
எழிலாக வாழு மிலக்கைத் – தொழிலாகக்
கொண்டுறிஞ்சு வோர்கள் குடிமக்கள் கொண்டதுயர்
கண்டு துடைத்ததில்லை காண்

மேலும்

=============================================
கொண்டவர் தானிருக்க, கூடா தவரொடு
கண்டதும் கொள்ளும் கலவிக்குத் – தண்டனையாய்த்
தொற்று மணுக்கள் துணைக்கும் பரவியே
கற்பிக்கும் பாடம் கசடு.
**
ஆட்கொல்லி நோயின் அணுக்கள் குருதிக்குள்
ஆட்கொள்ளா வண்ணம் அணையிட்டுக் - காட்டு.
சுமைகொண்ட வாழ்வின் சுகதேக இன்பம்
இமையாகி காக்க இணங்கு.
**
இல்லாளை நீங்கி இடம்பெயர நேரினும்
நல்லொழுக்கம் பேணின் நலம்வாய்த்து – தொல்லைதரும்
பொல்லாத நோயுன் புனிதத்தைச் சீண்டாது
சொல்லாமல் ஓடும் சுருண்டு.
**
காரிருளில் மூழ்கிக் கனிச்சா றருந்தியதும்
பேரிடியில் சிக்கும் பெருந்தவறை – நேரினிலே
சந்தித்து நிம்மதியை

மேலும்

முற்றிய விதைநில மெட்டிய வுடனது
முட்டியெ ழுமெழிலு மறிவாயே!
முற்றுகை யிடுமது மொட்டது விரிகிற
மட்டிலு முயலுத லறிவாயோ?
*
வற்றிய பொழுதுக லெட்டிய நிலைவர
விட்டந மதுதவ றறியாதே
வெற்றியை யடைகிற தற்கவை யுறிகிற
வெற்றுநி லமுலையு மறிவாயோ?
*
பட்டினி நிலைவர பற்றிய பிடியறு
பட்டிட மவைசரு கெனவாயே
பட்டென மடிகிற தற்கறு படுகிற
பச்சய மணிகிற மரமாமே.
*
வெட்டிய பொழுதுவ றட்சியு லவிவர
விட்டது தவறென வுணராதே
வெட்டிய மரமது வற்றிய நிலைதர
விட்டது மழுவது முறைதானோ?
**
மெய்யன் நடராஜ்

மேலும்

மெய்யன் நடராஜ்

பனித்துளியில் பூக்கள் குளித்திருந்த புதுக் காலைப்பொழுது அது. தைமாதத்தின் தரை தொட்டக்குளிர் பூமி எங்கும் பரவிக் கிடந்தது சிலுசிலுப்பாக. மலை முகடுகளைக் கிழித்துக் கொண்டு வெய்யோன் வரத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தான். இன்னும் சில நிமிட நடையில் அக்காவின் வீட்டை அடைந்துவிடலாம் என்னும் முனைப்பில் நடையைத் தொடர்ந்த மகரந்தன் சுமாரான நிறம். பார்ப்பதற்கு சினிமா கதாநாயகன் போலில்லாவிட்டாலும் இரண்டாந்தர நடிகரின் வரிசையில் சேர்க்கலாம். . மனதும் உடலும் தளர்ந்த நடையில் இருந்தவனுக்கு புலரும் பொழுதை ரசிக்கும் மனசு இல்லாத நிலை. ஒரு சாதாரண கட்டமிட்ட சட்டையின் கைகளை மடக்கிவிட்டிருந்தவன் வழக்கம்போல் வேட

மேலும்

இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தூண்டுகிறது..... ஒவ்வொரு முறை படிக்கும் போதும் இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தோன்றுகிறது.....

"காதல் காதல் காதல்...... போயின்....... சாதல் சாதல் சாதல்...."

"அது................... சொல்லாமல்........ ஏங்க ஏங்க.......... அழுகை வந்தது...........................எந்தன் காதல் சொல்லும் போது சொல்லாமல் வந்த அழுகை நின்றது......"

"வானில் இடத்தையெல்லாம் இந்த வெண்ணிலா.................. வந்து தழுவுது பார்......"

காதல்.........ம்ம்ம்ம்ம்............

கவிதைக்குள் நுழைந்து வெளி வராமலே போகும் காதலுக்குள்..... அவள்....
அவளுக்குள் நான்....
எங்களுக்குள் காதல்...
காதலுக

மேலும்

பதினாறு வயதினிலே
நெஞ்சில் ஒரு ராகம் .-அது
பருவத்தின் வாசலிலே
ஒரு தலை ராகம்

பூவெல்லாம் கேட்டுப்பார்
என்றென்றும் காதல்
இசைபாடும் தென்றல்
நீதானே என் பொன் வசந்தம்

எங்கேயும் எப்போதும்
நினைத்தாலே இனிக்கும்
உன்னிடத்தில் என்னைக் கொடுத்தேன்

நீலக்கடலின் ஓரத்திலே
அலைகள் ஓய்வதில்லை
நெஞ்சிருக்கும் வரை
காதல் அழிவதில்லை

அழகே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்
என்னருகில் நீயிருந்தால்
நிலவு சுடுவதில்லை

என்னவளே..
நீ கண்ணெதிரே தோன்றினால்
தித்திக்குதே நெஞ்சினிலே

பார்த்தால் பசிதீரும்
நீ வருவாயென இதயம் பேசுகிறது

உயிரே உனக்காக
இளமை ஊஞ்சலாடுகிறது


சொன்னால் தான் காதலா

மேலும்