சிரித்திடச் சூழும் சிறப்பு
=======================
சுமையிருள் நீங்கச் சுகமதி தோன்றின்
சுடர்விடும் வாழ்க்கைத் தோட்டம்
இமைவெளி நடுவே இடைவெளி பூணா
திருந்திடு மென்றும் தூக்கம்
நமைதினந் தாக்கி நலிவுறச் செய்து
நசுக்குவ தில்லை ஏக்கம்
அமைவதைக் கொண்டு அழகுற வாழ்வை
அமைப்பதி லுண்டு ஏற்றம்
**
அறிவுனக் கென்று அளித்தவன் காட்டும்
அறவழி யொன்றே விளக்கு
குறிதவ றாதக் கொள்கையைக் கொண்டக்
கொக்குக ளாய்க்காண் கிழக்கு
வறியவர் கோடி வசிக்கிற பூமி
வரமென வாய்த்தப் பிறப்பு
சிறியதைக் கேட்டுச் செழிப்புடன் வாங்கிச்
சிரித்திடச் சூழும் சிறப்பு
**
*மெய்யன் நடராஜ்

மேலும்

தரமுடன் வாழலாம்
======================
சின்னதாய்க் காயப் பட்டால்
செகமதே வெறுத்துப் போகும்
புன்னகை செய்யக் கூடப்
பூவிதழ் மறுப்புக் காட்டும்
என்னடா வாழ்க்கை யென்று
எப்பவும் சலிப்புத் தோன்றும்
மன்னரா யிருந்து விட்டால்
மகிழலா மென்று தோன்றும்
**
மன்னரா யிருந்து பார்த்தால்
மாபெரும் கவலை சூழும்
தன்னல மில்லாத் தலைமை
தாங்களின் சுமைகள் நீளும்
பொன்னென நாட்டைக் காக்கும்
பொறுப்புகள் அமைதி கொல்லும்
சின்னதாய் வாழும் வாழ்வே
சிறப்பென எண்ணம் தோன்றும்.
**
அக்கரைப் பச்சை கண்டு
ஆசையில் மிதக்கும் மாடாய்
துக்கமே கொள்ளப் பழகி
தூக்கமும் தொலைக்க லாமோ
இக்கண மிருப்ப வற்றில்

மேலும்

நீட்சி
======
ஆண்டுக்கோர் தேர்தல் வந்து
ஆட்சிகள் மாறி னாலும்
தூண்டுகோ லின்றி மக்கள்
துயர்படும் வாழ்வில் மாற்றம்
தீண்டவோர் வழியு மில்லை
தினசரி வறுமைத் தொல்லை
ஆண்டவன் வந்து நாட்டை
ஆண்டாலும் கடனே எல்லை.
**
சின்னதாய் இருக்கும் கடனைச்
சீக்கிரம் அடைப்ப தாக
பென்னம் பெரிதாய் கடனைப்
பெற்றுமே அடைத்து விட்டு
என்னவோ சாதனை செய்து
இமயத்தி லேறிய தாக
தன்னையே புகழும் ஆட்சித்
தன்மையே பித்த லாட்டம்
**
ஆள்பவர் சுரண்டி நாட்டை
அடுத்ததோர் நாட்டில் சேர்த்து
நீள்கிற சந்ததி யோடு
நிம்மதி யாக வாழ
தோள்கொடுக் கின்ற ஆட்சி
தொலைந்துதான் போகு மட்டும்
வாள்தனை கழுத்தில் தாங்கி
வாழ

மேலும்

தொட்டவரைச் சுற்றிச் சுடலைக் கிழுக்கின்றப்
புட்டிதனை விட்டுவிடப் போற்றிப் புகழுலகு
கற்றுத் தருமொரு கற்கை நெறிதனைக்
கற்றுக் கொளுவதே கா.

மேலும்

சர்வதேச கவிதை தினம் இன்று
கவிதை
========
மலையினிலும் நதியினிலும் மதியதனின் ஒளியினிலும்
மறைந்திருக்கும் அழகழகாய் கவிதை
அலையினிலும் கடலினிலும் அலைமோதும் படகினிலும்
அடுக்கடுக்காய் புதைந்திருக்கும் கவிதை
சிலையினிலும் செதுக்குகின்றச் சிற்பியவன் மனத்தினிலும்
சிரித்திருக்கும் சிறப்பானக் கவிதை.
இலைகளிலும் மரங்களிலும் இயற்கைதரும் கனிகளிலும்
இனித்திருக்கும் இன்னமுதக் கவிதை
**
உலையினிலே விதைநெல்லை உணவாக்கும் உழவனுக்குள்
உதிரமெனக் கொட்டுமுயிர்க் கவிதை
தலையினிலே பூச்சூடத் தலைவனுக்குக் காத்திருக்கும்
தங்கையர்க்குத் தனிமைதுயர் கவிதை
வலையினிலே மீன்சிக்கும் வரைகாத்துப் போராடும்
வ

மேலும்

வரவேற்க ஆளில்லா வாச லென்றும்
வழிகாட்ட யாருமில்லா வனந்தா னென்றும்
தரமற்ற தானவிடந் தானஃ தென்றும்
தனியாக செலவியலா தென்றும் கூறி
வரமாட்டே னெனச்சொல்லா வியலா தந்த
வனந்தேடி செலவேதான் வாழ்க்கை யன்றோ
வரமாகக் கேளாமல் வாய்க்கு மிந்த
வாசலிலே தானெவர்க்கும் வாழ்வின் முற்று.
*

மேலும்

ஒடிகிற நிலையவ ளுடலொடு வளைவது
ஒருசிறு வளவுள இடையாமே!
கொடிநிக ரதுவிரு குறுமலை சுமையொடு
குழைவது மதுரச மடையாமே!
அடிதொடை பொருளொடு அமைகிற கவியென
அசைவது வதிசய நடையாமே!
முடிகிற கயிறது முடிவுறு வரைவர
மதுதர விடுமது தடையாமே!

மேலும்

கன்று நாட்டியதும்
கொட்டத் தொடங்குகிறது
கடலில் மழை.

மேலும்

======
இன்றைய உறக்கத்தில்
இந்தக் கனவு வந்தால்
நல்லதென்று யாரும்
எதிர்பார்ப்பதில்லை.
*
எதிர்பாராத கனவு வந்துவிட்டால்
எவரும் அதைப்
போ வராதே என்று
விரட்டியடிப்பதுமில்லை
**
யார் என்ன கனவு
காணவேண்டும் என்பதையும்,
யாருக்கு எப்போது கனவு வரும் என்பதையும்
கண்கள் தீர்மானிப்பதில்லை
**
சில புத்தகங்களை விரிக்கும்போது
வரும் தூக்கத்தைப்போல
கனவுகள் நமக்கு
எளிதாக வந்துவிடுவதில்லை
**
சில அலுவலக மேசைகளைக்
காணும் அதிகாரிகளுக்கு
வரும் தூக்கத்தைபோல
சில அவசியமான ஆசைகளில்
மிதக்கும்போது
கனவுகள் நமக்கு வந்து விடுவதுமில்லை
**
காத்திருக்கும்போது வாராமல்
கண்ட கண்ட நேரங்கள

மேலும்

மெய்யன் நடராஜ்

பனித்துளியில் பூக்கள் குளித்திருந்த புதுக் காலைப்பொழுது அது. தைமாதத்தின் தரை தொட்டக்குளிர் பூமி எங்கும் பரவிக் கிடந்தது சிலுசிலுப்பாக. மலை முகடுகளைக் கிழித்துக் கொண்டு வெய்யோன் வரத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தான். இன்னும் சில நிமிட நடையில் அக்காவின் வீட்டை அடைந்துவிடலாம் என்னும் முனைப்பில் நடையைத் தொடர்ந்த மகரந்தன் சுமாரான நிறம். பார்ப்பதற்கு சினிமா கதாநாயகன் போலில்லாவிட்டாலும் இரண்டாந்தர நடிகரின் வரிசையில் சேர்க்கலாம். . மனதும் உடலும் தளர்ந்த நடையில் இருந்தவனுக்கு புலரும் பொழுதை ரசிக்கும் மனசு இல்லாத நிலை. ஒரு சாதாரண கட்டமிட்ட சட்டையின் கைகளை மடக்கிவிட்டிருந்தவன் வழக்கம்போல் வேட

மேலும்

இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தூண்டுகிறது..... ஒவ்வொரு முறை படிக்கும் போதும் இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தோன்றுகிறது.....

"காதல் காதல் காதல்...... போயின்....... சாதல் சாதல் சாதல்...."

"அது................... சொல்லாமல்........ ஏங்க ஏங்க.......... அழுகை வந்தது...........................எந்தன் காதல் சொல்லும் போது சொல்லாமல் வந்த அழுகை நின்றது......"

"வானில் இடத்தையெல்லாம் இந்த வெண்ணிலா.................. வந்து தழுவுது பார்......"

காதல்.........ம்ம்ம்ம்ம்............

கவிதைக்குள் நுழைந்து வெளி வராமலே போகும் காதலுக்குள்..... அவள்....
அவளுக்குள் நான்....
எங்களுக்குள் காதல்...
காதலுக

மேலும்