உயிர்கொல்லி நோய்
வேகமாகப் பரவுகிறது
ஊருக்குள் வதந்தி

மேலும்

========================
நாளுக்கு நாள்பல நாடுக லெங்கிலும்
நீளுமா பத்து நெடுங்கதை – வாளுண்டு
என்றஞ்சா வீரனு மிங்கஞ்சி நின்றிட
வென்றுரு வானதோர் வாள்
**
வாள்கொண்டு சாய்த்திட வொண்ணா திமிரினை
தோள்தொட்டுச் சாய்த்திடுந் தொற்றிது – ஆள்பேதம்
பாரா தணைத்துப் பரவிநமை யொன்றாகச்
சேரா திருத்திடும் சீக்கு.
**
சீக்குப் பிடித்துநாம் சீக்கிரம் மாய்ந்திடும்
போக்கைத் தடுத்துப் புயமுயர்த்து – யாக்கை
திடமாக்க யாவையுந் தின்னா தடக்கிப்
புடம்போ டுனைநீ புரிந்து.
**
புரியா பிணியைப் புரிந்தொதுங்கி வாழ்வை
மரியாதை யாக்கு மனிதா – விரியா
சிறகோ டுனதருமை வீட்டுச் சிறுவர்
பறந்திட வானாகிப் பார்.

மேலும்

ஊரங்கு தளர்த்துகையில்
கூட்டம் கூட்டமாய்த் திரளும் மக்கள்
வியாபார நிலையங்களில்
முண்டியடித்துக் கொண்டு
குடும்பத்துக்கும் சேர்த்தே
மரணத்தை வாங்கிச் செல்கிறார்கள்.
#கொரோனா

மேலும்

எங்கும் இடர்நிலை இப்புவிவாழ் மக்கள் எதிர்கொளவே
தங்கும் கிருமியைத் தக்கபடி கொல்வாய் தயாபரனே
பொங்கும் மகிழ்ச்சியின் பூமலர வேண்டிப் புவிதனிலே
இங்குன் கருணையை எங்களுக்குக் காட்ட இறைஞ்சுவனே!

மேலும்

============================
கருவூலத்திலிருந்தபடியே
வாசற்படியை வெறிக்க வெறிக்கப்
பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார் கடவுள்.
ஒருத்தரையும் காணவில்லை.
**
முக்கால் பாகம் நிரம்பிய உண்டியல்.
அர்ச்சகர்கூட இல்லாத
அந்தக் கோயிலின்பக்கம்
திருடர்களும் வரத் தயங்குகிறார்கள்.
**
யாரும் தொடப் பயந்த
விபூதித் தட்டு நிரம்பியபடியே
இருக்கிறது.
**
கோயில் வளாகத்து
பூச்செடிகள் பறிக்க ஆளின்றி
இப்போதுதான்
முதற்தடவையாக மண்ணில்
விழுகின்றன.
**
நெடுநாள் ஓய்வெடுத்துக் கொள்ளும்
கோயில் மணி மௌனத்தால்
இப்போது கடவுளுக்கு நன்றி
சொல்கிறது.
**
வாகனத் தரிப்பிடம்
விளையாட்டு முடிந்த மைதானமாய்
பொழிவ

மேலும்

சுத்தம் சுகந்தரும் சுந்தரத் தன்மையை
நித்தம் கடைப்பிடித்து நீயொழுகிச் – சித்தம்
கலக்கிச் செயல்முடக் கும்மிக் கொரோனா
விலகச்செய் வாயே விரைந்து.

மேலும்

===
அவர்களின் மேடைப் புளுகுகளுக்கு
பதாகை பாக்குவைக்கும்
தாம்பூலம்.
**
அரைநிர்வாணப் படங்களால்
இளசுகளுக்குக் கிளுகிளுப்பூட்டி
பாலியல் வன்முறைக்குப்
பாடம் நடத்தும்.
பகிரங்க ஆசிரியன்.
**
ஓவியர்களின் வயிற்றுப்பாட்டுக்கு
மேனிகொடுத்து உதவும் இவைக்கு
கல்மனசு என்றாலும்
உள்மனசில் ஒன்றுமில்லை.
**
கழுதை கெட்டால் குட்டிச்சுவர்
மதில்மேல் பூனை
சுவரில்லாமல் சித்திரம் ஏது
என்ற பழமொழிக் குழந்தைகளைப்
பெற்றெடுத்தத் தாய்.
**
மரண அறிவித்தல்களைத்
தாங்கும்போது கண்ணீர் விட முடியாமலும்
கல்யாண பதாகைகளைத்
தாங்கும்போது புன்னகைக்கத் தெரியாமலும்
நிமிர்ந்தே இருக்கின்ற
காவல் சாதி.

மேலும்

புனலுடை யணிகிற நதிமக லிடையொடு
புதைகிற மணலள விடுவோமே.
வனமுலை யமுதென வருகிற சலமது
வழிகிற வழிகளைக் கெடுப்போமே.
சினமுள கழுகெனச் சிதைத்துண கதிரவச்
சிறகுக ளடிபடச் சிரிப்போமே.
அனலிடு புழுவென அவனியி லுழவொரு
அவலமு மணுகிடத் தவிப்போமே.
*
அறுபட வுளதென அடிக்கடி நினைத்ததும்
அடவியில் மரங்களை யரியாதே!
நறுமண மலரொடு நதிக்கரை யழகென
நலமுள வகைதரு மறவாதே!
சிறுமதி யொடுவுள சுயநல மதுவிடு
சிதவுறு வனமது செழித்தாலே
பெறுமதி மிகவுள பிறவியை பயனுற
பெருவன மிடுமென நினைப்பாயே!
**

மேலும்

மெய்யன் நடராஜ்

பனித்துளியில் பூக்கள் குளித்திருந்த புதுக் காலைப்பொழுது அது. தைமாதத்தின் தரை தொட்டக்குளிர் பூமி எங்கும் பரவிக் கிடந்தது சிலுசிலுப்பாக. மலை முகடுகளைக் கிழித்துக் கொண்டு வெய்யோன் வரத் தயாராகிக் கொண்டிருந்தான். இன்னும் சில நிமிட நடையில் அக்காவின் வீட்டை அடைந்துவிடலாம் என்னும் முனைப்பில் நடையைத் தொடர்ந்த மகரந்தன் சுமாரான நிறம். பார்ப்பதற்கு சினிமா கதாநாயகன் போலில்லாவிட்டாலும் இரண்டாந்தர நடிகரின் வரிசையில் சேர்க்கலாம். . மனதும் உடலும் தளர்ந்த நடையில் இருந்தவனுக்கு புலரும் பொழுதை ரசிக்கும் மனசு இல்லாத நிலை. ஒரு சாதாரண கட்டமிட்ட சட்டையின் கைகளை மடக்கிவிட்டிருந்தவன் வழக்கம்போல் வேட

மேலும்

இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தூண்டுகிறது..... ஒவ்வொரு முறை படிக்கும் போதும் இன்னும் ஒரு முறை காதலிக்கத் தோன்றுகிறது.....

"காதல் காதல் காதல்...... போயின்....... சாதல் சாதல் சாதல்...."

"அது................... சொல்லாமல்........ ஏங்க ஏங்க.......... அழுகை வந்தது...........................எந்தன் காதல் சொல்லும் போது சொல்லாமல் வந்த அழுகை நின்றது......"

"வானில் இடத்தையெல்லாம் இந்த வெண்ணிலா.................. வந்து தழுவுது பார்......"

காதல்.........ம்ம்ம்ம்ம்............

கவிதைக்குள் நுழைந்து வெளி வராமலே போகும் காதலுக்குள்..... அவள்....
அவளுக்குள் நான்....
எங்களுக்குள் காதல்...
காதலுக

மேலும்

பதினாறு வயதினிலே
நெஞ்சில் ஒரு ராகம் .-அது
பருவத்தின் வாசலிலே
ஒரு தலை ராகம்

பூவெல்லாம் கேட்டுப்பார்
என்றென்றும் காதல்
இசைபாடும் தென்றல்
நீதானே என் பொன் வசந்தம்

எங்கேயும் எப்போதும்
நினைத்தாலே இனிக்கும்
உன்னிடத்தில் என்னைக் கொடுத்தேன்

நீலக்கடலின் ஓரத்திலே
அலைகள் ஓய்வதில்லை
நெஞ்சிருக்கும் வரை
காதல் அழிவதில்லை

அழகே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்
என்னருகில் நீயிருந்தால்
நிலவு சுடுவதில்லை

என்னவளே..
நீ கண்ணெதிரே தோன்றினால்
தித்திக்குதே நெஞ்சினிலே

பார்த்தால் பசிதீரும்
நீ வருவாயென இதயம் பேசுகிறது

உயிரே உனக்காக
இளமை ஊஞ்சலாடுகிறது


சொன்னால் தான் காதலா

மேலும்