மீள் பதிவு -- சாம்பல் காடு பகுதி 5
இங்கு வாசிக்க வந்த என் அன்பார்ந்த நெஞ்சங்களுக்கு என் நெஞ்சுருகும் ஒரு வேண்டுகோள்.
தயவு கூர்ந்து பொறுமை காத்து, இந்த தொடரின் வாசிக்கும் கருணையை இறுதிவரையில் தொடர்ந்து செல்வதில் காட்டவும்.
இது மனித குலத்தில் பிறப்பெடுத்த நம் அனைவரின் மனிதக் கடமையாகும் என்பதை கண்ணீர் மல்க வேண்டிக் கொள்கிறேன்.
“ஆமா,
இரிஞ்சூர் ஐயாகிட்ட
வாங்கின பணத்தை
இன்னும் நீ திருப்பித் தரலியாமே?”
கடைக்காரருக்கு அதிர்ச்சி
ஏனென்றால்
அவர்
இரிஞ்சூர் ஐயாவிடம்
பணம் வாங்கியதே இல்லை.
“இன்னும்
பதினஞ்சு நாள்ல
பணத்தைத் திருப்பித் தரலைன்னா...”
ஐந்து பேரும்
தங்கள் இடுப்பில்
சொருகி வைத்திருந்த
ஆயுதத்தைக்
காட்டிவிட்டுச் சென்றார்கள்.
6)
கடைக்காரர்
பஞ்சாயத்து தலைவரிடம்
ஓடுகிறார்.
பஞ்சாயத்து தலைவர்
ஆர அமர
வெத்தலையை மடித்து
வாய்க்குள் திணித்துவிட்டு
கேட்டார்
“சரி
குடுத்துற வேண்டியதுதானே?”
”ஐயா,
நான் பணமே வாங்கலியே”
“அது
எனக்கும் தெரியும் முத்துசாமி.
ஒன்னு
பணத்தைக்கொண்டு போய்க் குடுத்திடு.
இல்லைன்னா
நீங்க வச்சிருக்கீங்களே
விவசாயத்தொழிலாளர் சங்கம்,
அதைத் தலை முழுகிட்டு
நெல் உற்பத்தியாளர் சங்கக் கொடிய
தூக்கிப் பிடிங்க.
அப்படி செய்யலைன்னா
அவனுக
ஊர்ல புகுந்து
அடிக்கத்தான் செய்வானுக
என்ன சொல்ற?”
(5)
(முத்துசாமி
சுற்றிலும் நோட்டமிடுகிறார்.
ஏவப்படுவதெற்கென்று
சில வெறிநாய்கள்
தயாராய் இருக்கிறது.
“நான் என்ன சொல்றது?
ஜனங்க்கிட்ட பேசி
ஒரு முடிவெடுத்துச் சொல்றேன்”
“நல்ல முடிவாச் சொல்லு.
இல்லைன்னா
எல்லாத்தையும்
அடிச்சு
நொறுக்கிப் புடுவோம் நொறுக்கி”
(7)
முத்துசாமி
விவசாயிகளிடம் சென்று சொல்கிறார்.
கருப்பு முகங்கள் அத்தனையும்
வெளுத்துப் போகிறது.
கடைசியில்
விவசாயத்தொழிலாளர்கள் முகாமிலிருந்து
பதில் போகிறது.
“செங்கொடி ஏந்தும் கைகளால்
வேறு எந்தக் கொடியையும்
தீண்டமாட்டோம்”
8)
வீரர்கள் பதிலால்
ஆளும் வர்க்கம்
அவமானப்பட்டது.
நிலமுதலைகள்
அத்துணைப் பேரும்
ஒன்றாய்க்கூடினர்.
விவசாயிகளின்
அந்த தீர்க்கமான முடிவால்
அத்துணைப்பேருக்கும்
வியர்த்தது.
நிலமுதலைகளின்
தசைகள் துடித்தன.
கூட்டத்தின்
எல்லா திசைகளிலிருந்தும்
தேவையற்ற இரைச்சலே
வந்து கொண்டிருந்தது.
இறுதியாய்
கூட்டத்தில்
அந்த கோரமான முடிவு
எடுக்கப்பட்டது
செங்கொடி வீர்ர்கள்
அத்துணைப் பேரையும்
அழித்துவிடுவதென.
படைத்தவர்: சுந்தரபாண்டியன் (திருப்பூர்)
நாள்: 29-12-2012: நேரம்: 09:15:58
பார்வை: 43 ( 11-01-13 ன் படி)
இது கருணை யாசகம் கேட்கும் நோக்கில் படைக்கப்பட்ட படைப்பு அல்ல. உணர்வுகளை எழுதி காசாக்கும் வியாபார நோக்கான மீள் படைப்பும் அல்ல. மனிதகுலம் மனிதத்தில் தழைக்க வேண்டும்.
இனியாவது நாம் உயிர்த்தியாகங்களை பார்வையாளராக நோக்காதிருக்கும் சிந்தனை பெறுவது அவசியம் என்பதை எல்லோரும் உணரும் தருணத்திற்காக ஏங்கும் நினைவில் வந்த படைப்பும் மீள்பதிவும்.