நீ வரைந்த ஓவியம்

நீ
வரைந்த ஓவியம்
காலை அடுப்பங்கரை
அவசரத்தில் வாய்தவறி
வந்த என் வார்த்தைகள்
என் வார்த்தையின்
தாக்கத்தில் கைதவறி
விழுந்தன உன் விரல்கள்
என் கன்னத்தில்...


கண்ணீரோடு
நானும் சண்டையிடவில்லை
காதலோடு நீயும்
சமாதானம் செய்ய வில்லை
தவிர்த்து மௌனம்
சாதிக்கிறோம் இருவரும்
என்ன வாழ்க்கை என்று
சிந்திக்கிறோம் பிரிவை பற்றி...


கோபத்தோடு - நீ
அலுவலகம் செல்ல
வெறுப்போடு நான்
நம் அறைக்குள் செல்ல
ஏதோ ஒரு இணை புரியாத
தவிப்பு இருவருக்கும்
உன் கோபமும்
என் வெறுப்பும்
தொலைந்து போகிறது
தடயம் இன்றி ......!

அலுவலகத்தில்
உன்னை திட்டி கொண்டு ,
கையை முட்டிகொள்கிறாய்
சுவரில்...
வீட்டு கண்ணாடியில்
என் கன்னத்தில்
நீ வரைந்த ஓவியம்
பார்த்து ரசிக்கிறேன் நான்
இதுதான காதல்...


அதுமட்டுமல்ல என்று
காலையில் என் கன்னத்தில் -நீ
வரைந்த ஓவியத்திற்கு
வண்ணம் பூசுகிறாய்
உன் முத்தங்களால்
மன்னிப்போடு...!