ஊமை விழிகள்...!!!

வாய்கள்...
பூட்டப்பட்டு...
மூளைகள்...
முடக்கப்பட்டு...
நாடி நரம்புகள்...
நசுக்கப்பட்டு...
எதையோ...
தேடுகின்றனர்....!!!

வார்த்தைகள்...
மட்டும் வருகின்றது...
வாழ்வை நோக்கி...
நகர்கின்றது...
இருந்தும்...
என்ன பயன்...
யாருக்கு தான்...
என்ன பயம்...!!!

கோபுரங்களை ...
அண்ணார்ந்து...
பார்த்து மட்டும்...
பழகிவிட்டோம் ...
அதன் விழுதுகளை...
ஏன் தானோ...
மறந்துவிட்டோம்...!!!

புரியாத புதிராக...
முடங்கிக்...
கிடக்கின்றோம்...
ஏனோ தானோ...
வாழ்வை....
சுமக்கின்றோம்...!!!

வசந்தங்கள் தான்...
வெறுத்துப்...
போகின்றதே...
மனிதர்களிடம்...
இருந்து தான் ...
விலகத் துடிக்கின்றதே...!!!

உறவுகள் பற்றிய...
உண்மைகளை ...
சொல்லவேண்டுமா...
இல்லை சொல்லாது...
விழுங்கிட வேண்டுமா...!!!

கண்கள் கட்டித்தானே...
கடிவாளம் பூட்டப் பட்டது...
மீண்டும் ஏன்...
உலகத்தைப் பார்க்கின்றாய்...
ஊமை விழிகளால்...!!!