விட்டு விட்ட இடம்
திசைக்கொருவராய்
பணம் என்னும்
காகிதம் நோக்கி
சென்றுத் திரும்புகையில்
செயற்கை சிரிப்பும்
கடமை அணைப்பும்
கொண்டோம்.
காலையில் விடை பெற்று
முகம் நோக்கும்
குழந்தைகளின்
ஏக்க விழிகளுக்கு
அளப்பரிய அன்பினை
நெகிழ்ந்துக்
கொட்டிக்கொடுக்க இயலாமல்
நேரத்தடையென
விரைகிறோம்
மறுபடியும்
திசைக்கொருவராய்.!
விட்டு விட்ட
இடத்தை யார் நிரப்புவது?