இன்னும் வாழ்கிறது
நீயோர் செடி வளர்த்தாய்!
நானோர் செடி வளர்த்தேன்!
பறித்த பூக்களைப்
பரிமாறிக் கொண்டோம்!
நீ தந்தது முதல் பூவுமல்ல...
நான் தந்தது கடைசிப் பூவுமல்ல...
தெரிந்தும் ஏனோ
மனம் உறுத்துகிறது!
எத்தனையோ பூக்களைச்
சரமாக்கினேன்!
அத்தனை சரங்களிலும்-
இந்தச் சரம் மட்டும்
இன்னும் உதிரவில்லை!
வாடிப் போன பின்னும்
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது -
மனசுக்குள் கவிதைகளாய்...
மஞ்சத்தில் கனவுகளாய்!
