அங்கதக் காதல்
அது ஒரு வசந்த காலம்
அவன் அவள் மீது
காதல் கொண்ட காலம்
அழகியே அவள் -
அங்கமெல்லாம் தங்கப் பேழை ..
ஆனாலும் ஒரே குறை
அவளுக்கு விழிகள் மட்டுமில்லை -அழகி அவளுக்கு அது ஒரு குறையாய் இல்லை
கைவிடுவாயோ என்னை என்றே
காரிகையாள் வினவ
உன்னையே நான் மணமுடிப்பேன் என்றான்
அன்றொருநாள் அவளுக்கு அறுவை சிகிட்சை அங்கத விழிகள் சிரித்த இடத்தில் அழகாய் சிரித்தன புதுவிழிகள்
அவ்வமயம் அவன் கேட்டான்
மணம் புரிந்து கொள்ளலாமா ...
.அவனைப் பார்த்ததும் அதிர்ச்சி..கொண்டாள் அவனுக்குஇருகண்களும்
இல்லாதிருப்பதைக் கண்டதிர்ந்தாள்
.மங்கை மறுதலித்தாள் மணமுடிக்க மனதுக்குள் அழுதுகொண்டு இடமூர்ந்தான் .சிறிது கல்தொலைவு சென்று
மீண்டு வந்து சொன்னான்:
மணமுடிக்க மறுத்து விட்டாய்
பரவாயில்லை
என்னிரு கண்கள் மட்டும்
பத்திரமாய்பார்த்துக்கொள்
அதற்கு விலையேயில்லை
அழகன் அவன்
அங்கதன் ஆனான் அவளுக்காக
இப்போது மேலும் அழகனானான் .
