எங்கே நீதி
ஏழை என்றும் ஏழையா ?
இதுதான் சமூக நீதியா ?
அவன் வளர்ச்சி பாதையில்
ஆயிரம் வேகத் தடைகளா ?
சமதர்ம நாடு நம் நாடு- என
மார்த்தட்டி என்னப் பேறு ?
நேர்மை என்ற நேர்க்கோடு- அது
செல்லுது தீய நோக்கோடு !
நீதி வாழும் நமது நாடு- இங்கு
நிம்மதிக்கு நேரமென்பது ஏது ?
சாதி என்ற சாக்காடு – அது
கொடுக்குது நெஞ்சுக்குள் நோக்காடு !
உயரே உயரேப் பறந்தாலும்
ஊர்க்குருவி பறந்தாய் ஆகாதாம் !
உச்சம் ஏறத் துடிப்பவரை
துச்சமாக மதிக்கக் கூடாதாம் !
உயர்க்கல்வி என்னும் வியபாரம்
கடைத்தெருவில் விற்கும் பலகாரம் ?
ஆனது இங்கே அநியாயம் ! – அதற்கு
அரசியல் பின்னனியே உபகாரம் !
பஞ்சு மிட்டாய் விற்பவனை
அஞ்சு காசுக்கும் மதிப்பதில்லை
லஞ்சம் வாங்கி கொழுத்தவனை
வங்கி கடன்கள் மறுப்பதில்லை
தீய சக்தி என்கின்றார்
தாமே தீமை செய்துக்கொண்டு.. !
இந்த மாயவித்தை அரசியலில்
பாழாய் போவது பொது ஜனம்தான் !
இனிக்க இனிக்க பேசுபவர்கள்
உழைப்பை நம்மிடம் சுரண்டிக்கொண்டு
கொடுக்க வேண்டியதை கொடுப்பதற்கு
குள்ள நரிகள்போல் குலைக்கின்றார் .
