காதலியின் சிற்பம் நான்
இமைகள் அது இமைக்கும்
பொழுது இமையம் உந்தன் நினைவுகள்!
இமைக்கும் வேளையில்
மறைந்ததேனோ?
உனது முகம் பார்க்கும்
வேளையில் இரும்புக் கோட்டை இது
இளகலாமோ?
உருகியதே என் இதயம்
உன் உருவம் உயிரென கண்டு!
கண்ட பொழுது கரையா
கல்லும் கரையும்!
உன் பாத சுவடது பதியும்
வேளையில்!
உருகும் உயிர் இது
உன் நினைவுகளால்!
உருவமென காதலெனும்
சிலை வடிக்க வருவாயோ?
சிற்ப்பி உந்தன் பொற்கரங்களால்!
உந்தன் கரமது படும்போது
உளிகள் அவை தேவையில்லை!
தொட்ட நொடியில்
உருவமது எய்துவேன்!.....
