என்னை தொடர்ந்து வரும் அவன் நினைவுகளோடு

என்னவனே.......!!!!!
ஒரு மாலை நேரம்,
சூரியன் மெல்ல மறைய ,
மெல்லிய காற்று வீச ,
சில மழைத்துளிகள் தூர ,
குழந்தைகளின் புன்னகை
சத்தம் கேட்க ,
பல காதலர்கள்
தங்கள் காதலை பரிமாற ,
இவற்றை ரசித்து கொண்டே
பாதை முழுதும் நடந்தேன்.......
மனதில் ஒரு பாரம்
சட்டென்று நின்றேன் ஒருகணம்,,,
அந்த அழகான கடலோரம்
என்னருகே நீ இல்லை
இதை ரசிக்க
கண்கள் கலங்கியது ….
அலைகள் என்னருகே வந்து
சட்டென்று தீண்டி சென்றது ,
அப்படியே கரைந்துவிட்டேன்
தீண்டியது நீயாக இருக்ககூடாதா என்று …..
யாரோ என்னை
தொடர்வதுபோல் உணர்ந்தேன்
கலங்கிய கண்களை மறைத்து,
புன்னகை பூத்து திரும்பினேன் ,
என்னை தொடர்வது
என்னவன் என எண்ணியே ……
ஆனால்....!!!!!!!
தொடர்ந்தது என்னவன் அல்ல
என்னவனின் நினைவுகளே ….
விழியோரம் ஈரம் ,
துடைக்க நீ இல்லை,
என் பயணத்தை தொடர்ந்தேன் ,
தனிமையில் அல்ல
என்னவனின் நினைவுகளுடன் ………!!!!!!!!!!!
என் பாத சுவடுகளை
அங்கேயே விட்டுவிட்டு செல்கிறேன் ,,,,
உன் வருகையை எதிர்பார்த்து ....!!!!!!!!!!!!!!!!