மரணம் தொடுகிறது எனதிரவு-வித்யா
மரணம் தொடுகிறது எனதிரவு-வித்யா
உன்
இறுக்கமில்லா எனதிரவு
இரக்கமில்லாமல் எனை வதைக்கிறது
கடந்து போன
இரவுகளின்
நினைவுகளில்
மூச்சடைக்கிறது
நம் படுக்கையறை
நிர்வாணமாய் நிற்கிறது
மின்விசிறிகளின் கூர்நாக்குகள்
எனை பார்த்து சிரிக்கின்றன
படுக்கையில் உனைப் பரப்பி
அயர்ந்து தூங்குகையில்
மிரண்டு எழுகிறேன்
உன் அணைப்பிற்குள்
சிக்கித்தொலையாத
இன்னாளிலெல்லாம்
செத்துப் பிழைக்கிறேன்
விரைந்து வா...
என் ஆற்றாமைக்கு
உன் அருகாமயினும்
சிறந்த மருந்தில்லை...!!!