இழப்புகள் தரும் வலி

திங்கள் பத்து சுமந்து பெற்றத்
தங்க மகனைப் போற்றிக் காத்து
பொங்கு கின்ற அன்பால் பேணி
சிங்கம் போலே வளர்த்து விட்டோம் !

கற்றக் கல்வி பேரைக் கொடுக்க
உற்ற மனைவி வந்த வுடனே
சுற்றம் மறந்து போன தேனா
பெற்றோர் மனமும் வாட லாமோ ?

மேலை நாட்டுப் பகட்டும் ஈர்க்க
வேலை பார்க்க வெளியூர் சென்று
சோலை யான வாழ்வைத் துறந்து
பாலை வாழ்வில் லயிக்க லாமோ ?

வேண்டு மட்டும் சேர்த்தப் பின்னே
மீண்டும் திரும்பி வருதல் நன்றே
தூண்போல் பெற்றோர் தனியே தவிக்க
மாண்டால் வரவும் மனமும் உளதோ ?

இதயம் கசியும் இழப்பின் வலியால்
நிதமும் துடித்து வெடிக்கும் உள்ளம்
உதவி யின்றிக் குமுறும் நெஞ்சம்
சிதறி யலைந்து உன்னைத் தேடும் !

ஓயா உழைப்பால் ஓடு கின்றாய்
தாயார் நலனில் கவலை யில்லை
நோயால் நொந்து செத்தப் பின்னே
சேயாய்க் கொள்ளி வைக்க வாராய் !!