யாதுமாகி நின்றவள்
இயற்கை ஓவியன் எனக்காக படைத்த
பேசும் சித்திரமடி நீ எனக்கு !
என்னை பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடியும் நீயே !
கரை காண இயலாத நட்பின் ஆழமும் நீயே !
நீ நான் என்பதெல்லாம் நாமாய் மாறியதெல்லாம் நம் நட்பாலே !
புது புனலாய் ஊற்றென நட்பெனும்
நீரை என்னுள் உருவாக்கிவிட்டவளும் நீயே !
தாயாய் தந்தையாய் உறவுகள் யாவுமாகி எனக்கென நின்றவளும் நீயே !
தோழி எனும் இரண்டெழுத்தாகிய ஒரு வார்த்தைக்குள்
எனக்கானவளாக சகலமுமாய் இருந்து கொண்டிருப்பவளே !
என் உயிர் தோழியே ! யாதுமாகி நின்றவளே !