உயிராக நீ நிழலாக நான் பாகம் 03

பதட்டத்துடன் விழித்துப் பார்த்தவன் தன் கையைப் பற்றியபடி பானு தூங்கிக் காெண்டிருப்பதை பார்த்து விட்டு பாேத்தலில்  இருந்த தண்ணீரை எடுத்து குடித்தான்.  மீண்டும் அமைதியாகத் தூங்க முடியாதவனாய் "ஏன் இப்படி ஒரு கனவு" தலையை காேதியபடி எழுந்து கட்டிலில் அமர்ந்தான். நேரம் மூன்று மணியாக இருந்தது. குளியலறைக்குள் சென்று முகத்தை லேசாக கழுவி விட்டு கண்ணாடியில் பார்த்தான். பானுவின் கையில் கட்டியிருந்த காேயில் நூல் ஒன்று தட்டில் இருந்தது. "இந்த நூல் எப்பவுமே உங்க பாெண்ணு கையிலேயே இருக்க வேணும், பத்து வயதுக்கு முதல் உங்க பாெண்ணுக்கு தண்ணீரில் ஒரு தத்திருக்கு" பூசாரியார் கூறியது நினைவு வர கனவு கண்ட குழப்பமும் அவனுக்குள் பயத்தை ஏற்படுத்தியது. நூலை எடுத்து வந்து பானுவிற்கு கட்டுவதற்காக கையைப் பிடித்தான். அவள் கையில் நூல் கட்டியபடியே இருந்தது. "அப்பாே இது யார் வைத்தது" மேசையில் கவனமாக வைத்து விட்டு மீண்டும் தூங்கினான்.

நன்றாகத் தூங்கிக் காெண்டிருந்த பானுவின் அருகில் வந்து அமர்ந்தாள் பிரியா. பாேர்வைக்குள் சுருண்டு படுத்திருந்தவள் யாராே தன் பாேர்வையை விலக்குவதை உணர்ந்து விழித்துப் பார்த்தாள். "அம்மா ஏம்மா இப்பாே வந்தாய்" கட்டியணைத்தபடி மடியினில் படுத்தாள். "தூக்கத்தை கலைச்சிட்டேனா" அவள் கன்னங்களை தடவினாள். அவள் தூக்க அசதியில் இருப்பதை உணர்ந்தவள் "பானு அப்பாவின் கையில் அந்த நூலை எப்படியாவது நீ கட்டி விட வேணும் சரியா" "ஏம்மா அப்பாவுக்கு என்னாச்சு" பயந்தவளாய்  தன் கையிலிருந்த நூலையும் பார்த்தாள். "அப்பாவுக்கு ஒன்றுமில்லடா, நாளைக்கு அப்பா எழும்பிக் குளித்த பிறகு கட்டி விடு"
அப்பா கேள்வி கேட்பாரே என யாேசிப்பதை புரிந்தவள் "நான் ஒரு கனவு கண்டேன் பயமாயிருக்கு   என்று சாெல்லி கட்டி விடு" என்றதும் "சரியம்மா" அவள் கையுடன்  தன் கையைக் காேர்த்தபடி தூங்கி விட்டாள். மெதுவாக தூக்கி தலையணையில் அணைத்து படுக்க வைத்தாள். பானுவின் கை முகத்தில் பட்டதும்  திடுக்குற்று விழித்த சுதன் பாேர்வையின் ஒரு பக்கத்தை பிடித்து இழுத்தான். மறுபக்கத்தை பிரியா தன் கையால் பிடித்திருந்தாள்.  பாேர்த்தி விட்டு சில நிமிடங்கள் மேசையில் இருந்த நூலைப் பார்த்தாள்.

சிறிய ஓலைக் குடிசையில் இருந்த சாரதா அம்மாவிடம் சென்ற பிரியா தியானத்தில் இருந்த சாரதாவின்  கண் முன் தெரிந்தாள்.
"என்ன பிரியா இந்த நேரம் வந்திருக்கிறாய்"
"என் புருஷன்" என்றவள் ஆரம்பிக்கு முன்னே கையை நீட்டி "எனக்கு எல்லாம் தெரியும்"  தட்டிலிருந்த  நூலை எடுத்து காெடுத்து விட்டு "உன் பாெண்ணை கட்டி விடச் சாெல்லு" . சரிங்கம்மா என்றபடி நூலை வாங்கியவளிடம் "ரேகாவால் எதுவும் செய்ய முடியாது தைரியமாகப் பாே நான் இருக்கேன்"  சாரதா அம்மாவின் துணையை நம்பியவளாய் மனம் அமைதியடைந்தவள் ஊஞ்சலில் வந்து அமர்ந்து காெண்டாள். 

அதிகாலை எழுந்த சுதன் கனவு கண்டதைப் பற்றியே யாேசித்துக் காெண்டிருந்தான். யன்னலாேரமாக நின்றபடி பானு இன்னும் எழும்பவில்லையே என்று பார்த்துக் காெண்டு  நின்ற பிரியா சுதன் குளியலறைக்குள் நுழைந்ததும்  கையிலிருந்த ராேஜாப் பூவால் எறிந்தாள். திடுக்குற்று விழித்தவளிற்கு  ஞாபகம் வந்ததும் எழுந்து அமர்ந்தாள்.

தலையை துவட்டி விட்டு சாமி படத்தை வணங்கியவனின் கையைப் பிடித்த பானு "அப்பா இந்த நூலைக் கட்டுங்க" கைகளில் சுற்றினாள்.
"யார் காெடுத்தது பானு"
"சாமி காெடுத்தது" சாமியா என்று தனக்குள் யாேசித்தவன் மறு கேள்வி கேட்க முன்பு குளியலறைக்குள் சென்று யன்னலாேரமாக நின்ற பிரியாவிடம் பெரு விரலை காட்டினாள்.
தலையசைத்து விட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்.

வீட்டு வாசலில் வண்டி ஒன்று வந்து நிற்பதைக் கண்டதும் மாடியிலிருந்து எட்டிப் பார்த்தான் சுதன். அருகே நின்ற பானுவின் முகம் இருண்டு பாேனது.
"பாட்டியும், சித்தியும் வந்திட்டாங்க அப்பா" பயந்தபடி சுதனின் கால்களை இறுகப் பிடித்தாள். மனதை ஏதாே பாரம் அழுத்துவது பாேல் உணர்ந்தவன் அவளைத் தூக்கினான்.
உள்ளே நுழைந்த ரேகா சுற்றி எல்லா இடங்களையும் பார்த்தாள்.  சுவரில் மாட்டியிருந்த பிரியாவின் படத்தை அழுத்தமாகத் தடவி விட்டு மாடியை நாேக்கி நடந்தாள்.

தாெடரும்....