களிப்பினும் சோரப் பொதியாத வாறு - பழமொழி நானூறு 131
நேரிசை வெண்பா
செம்மாந்து செல்லும் செறுநரை அட்டவர்
தம்மேற் புகழ்பிறர் பாராட்டத் – தம்மேற்றாம்
வீரஞ்சொல் லாமையே வீழ்க களிப்பினும்
சோரப் பொதியாத வாறு. 131
- பழமொழி நானூறு
பொருளுரை:
தருக்குற்று ஒழுகும் பகைவரை வென்றவர்கள் தம்மீது புகழ்ந்து பிறர் சிறப்பிக்கும் பொருட்டு களிப்புற்ற இடத்தும் தம்மிடத்து உளவாம் வீரம் சொல்லாது இருத்தலையே விரும்புக;
அது, தன்னிடம் உள்ள குற்றங்களைத் தானே ஒன்று சேர்த்து மிகுத்துக் கூறாதவாறு ஆகும்.
கருத்து:
வீரர்கள் பிறர் பாராட்டும் பொருட்டுத் தம்மைத் தாம் புகழ்தல், தம்முடைய குற்றங்களைத் தாமே கூறுதல் போலாம்.
விளக்கம்:
'பிறர்' என்றார், போரிடத்துத் தன்னைத்தான் சிறப்பித்துக் கூறுதல் அமையும் என்றற்கு. 'சோரப் பொதியாதவாறு' என்பது, சோரம் என்றிருத்தல் வேண்டும். சோரம் குறைவு, குற்றங்கள் எனப்பட்டது.
வீரஞ்சொல்லுதல் தன்னுடைய குற்றங்களைத் தானே கூறுதலை யொக்கும். இஃதே கூறுங் கருத்துடையார் மாற்றிக் கூறினார். வீழ்தல் - விரும்புதல்
'சோரம் பொதியாத வாறு' என்பது பழமொழி.
