எனக்கு நீ அழகு உனக்கு நான் அழகு
என் உதட்டின் மேல் வளைந்த
கரிய மீசை எனக்கு அழகு
உன் விழியின் மேல் வளைந்த
கரிய புருவம் உனக்கு அழகு
உன் விழிதன்னில் விளையும் பார்வையில்
நீ சொல்லும் காதல் அழகு
அந்தப் பார்வைக்கு நான் தரும் பதிலில்
என் விழியின் நேர்மை எனக்கு அழகு
காற்றில் கலைந்தாடும் கூந்தல்
கவிதை பாய்ந்தோடும் இதயம் உனக்கு அழகு
நெற்றியில் புரண்டிடும் சிகையும்
கவிதை புறப்பட்ட காவிரிநெஞ்சும் எனக்கு அழகு
காந்தள் நேரிய விரல்கள் கரங்கள் அதில்
விரிந்து மலரும் இதயரேகை உனக்கு அழகு
உன் விரல் தொட்டு கரம் பிடித்த போது
என் விதிரேகை மாறிப் போனது எனக்கு அழகு
நிலவும் மலரும் குளிர் தென்றலும்
நீ என்பதால் அது உனக்கு அழகு
கவிதையும் கற்பனையின் அழகும் அதன்
பொருளும் நான் என்பதால் அது எனக்கு அழகு
நீ எனக்கு அழகு நான் உனக்கு அழகு
நாம் கொண்ட காதல் நம் இருவருக்கும் அழகு
-----கவின் சாரலன்