அதே நீ

அதே நீ கால சூன்யத்திலிருந்து கழன்று வராமல் கட்டுகோப்பாய்!!!!
உனக்கென சில ஆளுமைகள்
சில உரிமைகள்
சில அலட்சியங்கள்........
திரும்பிப் பார்க்கிறேன் என்னை.....
நீண்ட இடைவெளியில் என் உண்மை ஆன்மா
அது உருகி இறுதில் இறுகி பனிப் பாறையாய்
இன்னும் எதையோ எதிர்பார்த்துக் காத்து இருக்கிறது!!
பாலைவனத்தின் நடுவே பயணப்பட்டு விட்ட ஓற்றை வழிப்போக்கனின் நிலை எனக்கு!
எனக்காக ஒருவரும் இருக்கப்போவதில்லை என்றறிந்தும் எதிர்ப்பார்ப்பு இல்லாமலில்லை

அதுவே மீண்டும் என்னை உன் வசந்த சோலைக்குள் நுழைந்து விடச் செய்கிறது.......
ஒரு அதிசய ராகம் மீட்டப்படுகிறது உன்னால்.....
நீயேன் புதிதாய் உருகி உருகி மீட்டுகிறாய் எனத் தெரியவில்லை....
பாடவும் கூடச் செய்கிறாய்...வரிகளின் சாரமாய்....
ஒரு அழகிய பறவையின் இறகுகளை இன்னும் பத்திரமாய் வைத்திருக்கிறாய் என்பதாய் நீளுகிறது.......
உனக்கேன் தோன்றவில்லை? என் நினைவையும் சேர்த்து வைத்திருப்பதாய்ச் சொல்ல!!!.. மீண்டும் நான் திகைக்கிறேன் !!!!. உனக்கென சில ஆளுமைகள் சில உரிமைகள் சில அலட்சியங்கள்............