காதலியே

கார்மேகம் இடி இடித்ததில் பயம்,
அர்ஜுனன் பேர் பத்து எனவைத்தது.

பால்யத்தில்...

இனிமையான, மழையினை
இதமாக விரும்பியே நனைந்தேன்.

இளமையில்...

குளுமையான தென்றலுக்கும்
அடிமையாகியே கிடந்தேன்.

பருவத்தில்...

உறைபனி பஞ்சுத்திட்டாய்
உதிர்ந்ததில் துள்ளிக்குதித்தேன்.

மனையினில்...

பெற்றுயிர் பிரிந்ததில் உற்றுயிர்
உருகிநிற்க உலகம் மறந்து மலைந்தேன்.

புறம் தழுவின கரங்கள் உணர்த்தின
அன்பினில், கரைந்தேவிட்டேன்.

மழையும்,மலையும் மனமும் கரையும்,
தினமும் தடவும் தென்றலும் உறையும்.

உன் ஒரு ஓரவிழிப் பார்வை உரசினால்.
இதழோரத் தேனின் கற்றைக் கசிவினால்.