மரணமுடைத்த கவிஞனாய்
விதியுடைத்து நிற்கிறேன் ....
நிர்வாணக் கோலமுடுத்தி ...!
போலிகள் ..புகழ்ச்சிகள் ..
சீண்டல்கள் ..சினுங்கல்கள்..
வெட்கங்கள் ..துக்கங்கள் ..
மரபுகள் ..மாண்புகள் ..
நன்றிகள் ...பாராட்டுகள் ..
இன்னும் பல பசலைகளை..
களைத்தும் ..கிழித்தும் ..
விதியுடைத்து நிற்கிறேன் ....
நிர்வாணக் கோலமுடுத்தி ...!
மதிக்கொண்டு..சினங்கொண்டு ..
வார்த்தை வாளெடுத்து வீசுங்கள் ..
என் நெஞ்சில் ..
கொப்பளிக்கிறேன் குருதியை ..கவிதையாய் ..!
யாசிக்கிறேன் மொழியை ....
தமிழாய்க் கற்றுக்கொடுங்கள்..!
நேசிக்கிறேன் நட்ப்பை ...
நெருப்பாய்ச் சுட்டு...நன்மையை
வடுவாய்த் தாருங்கள் ..!
மனிதனாய் இமைக்காதீர்கள் ...
சுமையாகிப்போவேன் நான் ...?!
மனசாட்சியாய் விழித்திடுங்கள் ..
மகிழ்ந்துப்போவேன் நான்..
மண்ணடியிலும் ...
மரத்துக்குத்தான் உரமாவேன் என்றானே ..
என் மனசாட்சியில் உறைந்தானே...
அப்பாவியவன் பரிதியைப்போல் ..!
காதல் கொண்டு ..காமம் வென்று ..
மோகம் கொண்டு ..வழிந்து நின்று..
அன்புக்கொண்டு ..தோல்விக்கண்டு..
வஞ்சகம்கொண்டு ..வருந்திதின்று ..
இறந்துவாழ்ந்து..மனிதம்தொலைந்து..
மனிதனாய் ஜீவித்திருக்கிறேன் ...
மரணமுடைத்த கவிஞனாய் வாழும் முயற்சியில் ..!
