வானம்பாடி முஜா - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
| இயற்பெயர் | : வானம்பாடி முஜா |
| இடம் | : நிந்தவூர் |
| பிறந்த தேதி | : 21-Feb-1982 |
| பாலினம் | : பெண் |
| சேர்ந்த நாள் | : 08-May-2020 |
| பார்த்தவர்கள் | : 56 |
| புள்ளி | : 5 |
நான் "வானம்பாடி (முஜா)"-"தூரிகைக் காதல் " தான் விலாசம்.
என் மனதில் எழும் எண்ணங்களுக்கு வார்த்தைகளால் உருவம் கொடுத்துப் பார்ப்பவள் நான்...!!
அதனால் தான் காகிதங்கள் எனக்கும் வசப்பட்டது,..
வார்த்தைகள் வரிக்குள் சிறைப்பட்டது... !!
எழுதுகோல் கூட
என்னை உருக்கி
உங்களை உயிராக்குகிறது
தன் கவிதைகளில்...!!
என் வேண்டுகோள் எல்லாம்
ஒன்றே ஒன்று தான்...!!
என் வரிகளில் என்னைத் தேடாதீர்கள்...!!
வேருடன் பிடுங்கி
வேற்றுஉலகில்
பிரிதொரு மண்ணில்
நட்டு வைத்தனர்
காதல் செடியினை
பூவே இல்லாமல்
பூத்தொடுக்கிறாள்
தன்னைப் புரட்டி போட்ட
புனித காலத்தை
புன்னகையாள் வரவேற்ற படி
பட்டுப்போன
மொட்டு போலக் கிடந்த
பட்டாம்பூச்சியென்று
அவள் புன்னகை பட்டதும்
பட்டுச்சேலை கட்டியது
தானும் சிறகடிப்பேனென்று
முட்கிரீடம் சுமந்து
பூமியில் பூத்த பூக்கள் எல்லாம்
புலம்பெயர்ந்தன
இவள் வீட்டு விருந்துக்கு
ஒதுக்கப்பட்டவர் உதிர்க்கும்
சிறு புன்னகையின்
சிதைவடைந்த உயிர்கூடுகளின்
தூதுவனாய்.
உதிர்ந்து உரமாகிய அவள்
தளிர்களின் சாபத்தால்
உரமெல்லாம் உயிர் தரித்து,
தழைத்துத் தலையாட்டும்
மலராய் தலைதழுவக்
காத்திருக்கின்றன
ஒரு கவிதையின்
சாரலில்
உறங்க
முயற்சிக்கிறேன்!
மனம் துளைக்கும்
மாய வண்டாய்
உன் கானங்கள்
எங்கனம் தூங்குவது....??
குளிர்ந்து இறங்கும்
மழைக்காற்றுடன்
சல்லாபிக்கும்
ஆனந்த கூத்தை
யாசிக்காமல்.
காற்றை தூதனுப்பி
காத்திருக்கிறேன்
காதுகளைத் தாலாட்டும்
இரவின் மடியில்
ஒரு இசைமழையின்
நினைவாய்
இந்தக்கவிதை நிற்கலாம்
என்ற நப்பாசையில்.
வானம்பாடி (முஜா)
மேகத்திரைக்குள்
காதல் கல்லுண்ட
காலத்தின்
கண்ணாமூச்சியை
கண் திகட்ட காண்கிறேன்..
உயிர்களின்
ஊனமான ஓசை
தயங்கித் தயங்கி
தலைகாட்டும்
வானவில்லாட்டம்
வண்ண ஒளிக்கீற்றுகள் எல்லாம்
விழுந்துசிதறும் விரிந்த
காலமெனும் நதியின் முன்
கலந்தோடி கரைந்தே போக
பௌர்ணமி போன்று
தொடங்கப்பட்டு
தேய்பிறையாய் நிறுத்தப்பட்ட
உறவுகள் முழுதும்
முக்குளித்து மூச்சுத்திணறி
முகவரிகள் தொலைத்து
கண்ணயர்ந்தே களைத்தாலும்
சில தடையங்கள்
நிறம் மறவாமல் தானிருக்கும்
நனையத் தேவை இல்லை
அயர்ந்த கால்களை
அரவணைத்துப் பரிசளிக்கும்
அழகிய கிளிஞ்சல்களை
காலமெனும் நதியின் அலைகள்
வானம்பாடி (முஜா)
எழுத்து தோழர்களுக்கு வணக்கம்,
காலியான தட்டுகளையும்
வெறுமையான குவளைகளையும்
நிரப்பும் முயற்சிகளில் நிறைந்திருக்கிறாயா?
பாவம்.... !!
பரிதவிக்கும் வறுமையில்
மண்சோறுண்டு தன்மானம் காக்கும் உள்ளங்களையும் உன்னருகில்
அமர்த்திக் கொள்.. !!
வறுமையை வசந்தமாக்கு
எப்பொழுதும்
உன் நிழலில் இளைப்பாற
கொஞ்சமேனும் இடம் கொடு
அவர்களுக்கும்..!!
ஏழ்மையில்லா நிம்மதியான
வாழ்க்கையை கேட்டுப்பெற
கூச்சம் கொண்ட இதயத்திற்கு
ஒரு குவளைப் பிரியத்தையாவது
அள்ளிக் கொடு...!!
தேவைகள் தேவைப்படும் போதே
தீர்க்கப்பட வேண்டும்.... !!
தனக்கென மட்டுமே சேமித்து
எதைச் சாதிக்கப் போகிறாய் மானிடா..!!
போதுமென்ற மனப்பாங்கும் பகிர்ந்து
