நேர்மையிலே சேவையிலே ஒருமைப் பட்டு
நெஞ்சாரக் கடமையிலே ஈடுபட்டு
தார் வேந்தர் தமிழ் மணிகள் பாதை சென்று
தரிசான நிலங்களை உழுது வாழ்வோம்
வேர்வையில் கண்ணீரில் மிதக்கும்
வாழ்வை
முற்றிய மணிகொண்டு தலைசாய்க்கும்
நெற்கதிர்களை கரத்தினால் அணைத்து மகிழ்வோம்
மண்மணம் மாறாமல் உழவுத்தொழிலை
மண்ணில் மாண்டாலும் மங்காமல் செய்வோம்
போர்வையிலே மறைகின்ற புலிகள்அல்ல நாங்கள்
போகபோகமாய் விளைவிக்கின்ற மறவர்கள் நாங்கள்
வெல்லாமல் வறுமைத்தேள் கடியாமல் மாளோம்
விடிவுதரும் காலத்தை எதிரே காண்போம்
எதிர்காலத் சந்ததியை செழிக்கச் செய்ய
ஏற்றபல பணிகளை தலையிற் கொள்வோம்.....

மேலும்

நினைவலையில் நீங்காமல்
நின்று விட்ட நாள்
பள்ளி பருவத்தில்-என்
மனதில்
பதிந்து விட்ட நாள்.
அழுகையோடு-என்
வாழ்க்கை
ஆரம்பித்த நாள்...

சின்னதொரு
வீட்டில்
சில்லரை போல்
சிரித்து
சிறு குழந்தை
பட்டத்தில்
சில நாட்கள்
கிடந்தவனை
கல்வி கூடம்
சேர்த்திடவே
சேர்ந்தார்கள்
என் வீட்டில்
என் வீட்டின் பெரியவர்கள்...

சிறை தானோ
பள்ளி கூடம்?
சிந்தனையில்
மிதக்கின்றேன்...

விடிந்தால்
தெரிந்து விடும்
விடுகதை
புரிந்து விடும்...

அழுதேன்
ஆனாலும்
சிரித்தேன்-என்
புத்தாடையை
நினைத்து...

எனக்கும் ஆசைதானே
படிக்க...
படித்தால் தானே
வாங்க முடியும்
விளையாட்டு
பொம்மைகள்...

பள்ளிக்கூடம

மேலும்

நினைவலையில் நீங்காமல்
நின்று விட்ட நாள்
பள்ளி பருவத்தில்-என்
மனதில்
பதிந்து விட்ட நாள்.
அழுகையோடு-என்
வாழ்க்கை
ஆரம்பித்த நாள்...

சின்னதொரு
வீட்டில்
சில்லரை போல்
சிரித்து
சிறு குழந்தை
பட்டத்தில்
சில நாட்கள்
கிடந்தவனை
கல்வி கூடம்
சேர்த்திடவே
சேர்ந்தார்கள்
என் வீட்டில்
என் வீட்டின் பெரியவர்கள்...

சிறை தானோ
பள்ளி கூடம்?
சிந்தனையில்
மிதக்கின்றேன்...

விடிந்தால்
தெரிந்து விடும்
விடுகதை
புரிந்து விடும்...

அழுதேன்
ஆனாலும்
சிரித்தேன்-என்
புத்தாடையை
நினைத்து...

எனக்கும் ஆசைதானே
படிக்க...
படித்தால் தானே
வாங்க முடியும்
விளையாட்டு
பொம்மைகள்...

பள்ளிக்கூடம

மேலும்

கருவழிக்கும் இக் காலத்தில்-என்
உறவழிக்க மனமில்லையோ?
ஊஞ்சல் கட்ட வழியின்றி
ஊசல் ஆடுகிறோயோ?

கல் தலையில் பாரம்-சிறு
குழந்தை நான் பாரம்
உலகம் சொல்லும் நாம் பாரம்.
உண்மை சொல்
யார் தான் பாரம்?

கருப்பாக நானிருந்தும்
கட்டி தங்கம் நானென்றாய்.
காக்கைக்கு தன் குஞ்சு
பொன் கொஞ்சு.
தாயே நீ
காக்கை தானோ!
இரவு பகல் காக்கும்-என்
காக்கை தானோ?

என்னை சுமந்தவள் போல்
உன்னையும் சுமந்திருப்பாள்-அவளை
சுமை யென்று நீ சொன்னால்- நீ
சுகம் காண
கண் மூடி கண் அயர்வால்
கல்லறையில்
கடவுளாக...

என்றும் அன்புடன்
பாலா

மேலும்